Chronisch ziek of invalide, opgejaagd wild. Lijd jij aan het bruin of wit envelopsyndroom ?

Ik hoorde onlangs van een vriendin dat een kennis van haar zich ieder jaar moet presenteren voor een medische controle. De medische controle dient om na te gaan of haar kennis nog steeds invalide is. Logisch en normaal ?

Misschien. Deze kennis is verlamd aan de onderste ledematen en brengt zijn tijd door in bed, soms in een rolstoel. De medische controle neemt een halve dag tijd in beslag, want transport is moeilijk. De verplaatsing is erg pijnlijk en vermoeiend. De dagen na de controle is de kennis uitgeput. Bovendien moet iemand zich vrijmaken om mee te gaan. In dit geval betekent dat een halve dag verlof nemen.

Ikzelf heb geen ervaring met het bruin envelopsyndroom zoals hieronder omschreven staat. Wel ken ik het wit envelopsyndroom. Ik maak mijn brievenbus maar 1 keer per week meer leeg. Ik kan de dagelijkse stress van 'wat gaat het nu weer zijn' er niet meer bij hebben. Een brief brengt zelden goed nieuws.

Jarenlang was ik bang. Welke brief er nu weer in de brievenbus zal steken. Vaak zijn dat brieven van gerechtsdeurwaarders of rappels. Voor een zoveelste rekening of factuur die ik niet kan betalen. Een brief associeer ik nu met een zoveelste probleem om op te lossen. Weer een brand te blussen. Weer een offer te maken. Weer kopzorgen.

Een brief betekent stress. Stress maakt genezen van hersentrauma onmogelijk. Stress maakt de gevolgen van hersentrauma erger.

Het aantal intresten dat ik voor allerhande zaken intussen te betalen heb en al betaald heb, bedraagt in de duizenden euro's. Die blijven oplopen. Die zouden er niet zijn, was ik na mijn ongeval correct vergoed geweest.

Terwijl jouw ongeval jou ruïneert, verrijken anderen zich op jouw miserie. De verzekeringsmaatschappijen strijken miljoenen euro's winsten op met de intresten van jouw schadevergoeding die ze in 'reserve' geplaatst of belegd hebben. Maar ook ziekenhuizen en andere instanties verdienen een aardige cent aan jouw ziekte of invaliditeit.

Hieronder kan je een artikel lezen over het bruin envelopsyndroom. Het is geschreven door Marc Van Impe en verscheen op MediQuality.

Het bruin envelopsyndroom

BRUSSEL 23/03 - Naar aanleiding van onze column over de terreur van de gerechtspsychiaters, wees een huisarts ons op een andere anomalie in ons zorgsysteem. De meeste huisartsen kennen het, hoewel het niet als dusdanig in de handboeken, laat staan in de DSM-V beschreven staat. Het is een syndroom dat vooral chronisch en gehandicapte mensen veel gebruiken. Het wordt 'bruin envelopsyndroom' genoemd.

Het beschrijft de emotionele en mentale ellende die wordt veroorzaakt door de voortdurende intimidatie van eisers door een ambtenaar. Een patiënt beschreef het bij zijn arts als volgt:  "Het begint bij de brievenbus. Je opent het luikje en ziet de bruine enveloppe liggen, meestal met een raampje waarin je naam , gevolgd door een reeks nummers. Je krijgt een eerste angstaanval. Zij het een kleine.

Een controledienst als het Riziv   stuurt aankondiging van een controle via de post, en bij het zien van de bruine envelop was mijn eerste gedachte, 'het is mijn beurt voor de werkbekwaamheidstest'. Ik begon te beven! Ik kon de brief niet eens openen, iemand  moest hem voor me opendoen. Mijn hart sloeg zo snel en ik kon gewoon geen adem krijgen. Ik voelde alle rillingen van binnen. Soms volgt er een opluchting. Dan blijkt het de aankondiging is van een of andere verhoging van mijn uitkering. De opluchting dan is ongelooflijk! Ik durf niet te denken wat extra stress doet met mijn (al uitgebrande) bijnieren, dus probeer ik echt alles op alles te zetten, maar  wat ze met ons doen is een constante en laagstaande vorm van psychologische marteling, en dat in onze eigen huizen, waar we ons het veiligst en op ons gemak  zouden moeten voelen."

De manier waarop de controlediensten werken wordt door de huisarts die ons hierover aanspreekt, gezien als een 'schuldig  tot bewezen onschuld' ervaring. De patiënt moet bijna voortdurend aan de controlearts bewijzen dat hij ziek of gehandicapt genoeg is om sociale steun te genieten,  ondanks de medische bevestiging in een gedegen medisch dossier.  "Als de patiënt ‘goed voor het werk' gekeurd wordt , wordt hij beschouwd als een fraudeur. Als arts heb ik dus fraude in stand gehouden, valsheid in geschrifte gepleegd. Ik zou dus vervolgd moeten worden," besluit de huisarts. "Of misschien doet het er allemaal niet toe wat wij diagnosticeren en voorschrijven. Misschien moet de Sociale Zekerheid gewoon zijn getal hebben. Misschien zijn wij huisartsen quantité négligeable."

Heb jij last van het witenvelopsyndroom of van het bruinenvelopsyndroom ?

Deel hier jouw ervaringen.