Ongeval, verzekering betaalt niet, binnenkort failliet
Pechlijst van Mario (52) en Sabine (55) dikt aan en nu wacht de verzekering ook nog om over de brug te komen
Vandaag om 06:00
Evergem -
Nadat Mario Paelinck (52) zwaargewond werd bij een ernstig verkeersongeval, stortte zijn wereld en die van zijn vrouw Sabine De Maesschalck (55) in. Naast Mario’s fysieke problemen kampt het echtpaar ook met financiële moeilijkheden. Vooral omdat het lang wachten is op de uitbetaling van de verzekering.
De ellende begon in januari 2017 met de besmetting van Mario door de legionellabacterie. “Na ontslag in het ziekenhuis, moest ik zes maand revalideren, maar fysiek was ik nooit meer zoals voordien”, zegt Paelinck. “Als meewerkende echtgenoot kon ik op geen financiële steun rekenen. Sabine kreeg enkel een mantelzorgpremie van 130 euro per maand. Dat was een financiële strop. Voor de inrichting van onze pas gekochte winkel voor slaapcomfort in Zelzate moesten we onze spaarcenten aanspreken. Wat later overleed Sabines inwonende vader en begin 2019 werd onze zoon Jonas (15) bewusteloos geslagen tijdens een incident op zijn school. Ook hij werd gehospitaliseerd worden”, vertelt Mario.
Zware botsing
Zelf had hij in juni op de Antwerpse ring met zijn lichte bestelwagen een aanrijding met de vrachtwagen van een Poolse chauffeur. “Dat was dramatisch”, stelt Sabine. “Wegens een verbrijzelde arm en been en een zware rugblessure kreeg mijn man in een Antwerps ziekenhuis twaalf dagen intensieve zorgen. De overbrenging naar UZ Gent zorgde voor een beetje soelaas, maar Mario onderging elf operaties om de amputatie van zijn linkerbeen te vermijden. Na honderd dagen kwam hij naar huis. Wegens de hoge vervoerkosten zag Mario ambulant revalideren niet zitten. Hij deed het op zichzelf en met de hulp van Jonas. Wegens een spil van heup tot enkel en in de arm en schouder is Mario zwaar gehandicapt. Hij zit in een rolstoel. Stappen doet hij met een rollator”, beklemtoont Sabine.
Dossier blijft liggen
Hoewel camerabeelden uitwijzen dat Mario bij het ongeval in zijn recht is, blijft het wachten op een vergoeding van de verzekeringsmaatschappij van de Poolse chauffeur. “Het dossier voor onopzettelijke slagen en verwondingen bleef lang liggen. Nu moet het parket nog zijn werk doen. Nog een geluk dat Sabine alles zo goed mogelijk rechthoudt. We kwamen immers in een mum van tijd van de hemel in de hel terecht. Financieel zitten we aan de grond. Maandelijks krijgen we 130 euro mantelzorg en 557 euro voor mijn invaliditeit. Dat is een fractie van wat ik vroeger verdiende. Omdat de vergoedingen op dat inkomen gebaseerd zijn, zullen we veel geld mislopen.”
Wachten op verzekering
Naast het loonverlies, staat ook de verkoop in hun winkel op laag pitje. “De verzekering van de tegenpartij betaalde nog geen takel- en stallingskosten van het wrak. Van onze hospitalisatieverzekering kregen we nog geen geld om de ziekenhuisfactuur te betalen. We houden dat geen maanden meer vol. Ik voerde 20 jaar als zelfstandige matrassen uit. Nu kan ik nog enkel toekijken op werk. Je zou van minder depressief worden”, sakkert Mario.
Bron :
https://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20191125_04736917?utm_source=facebook
