Nederlands Verbond van Verzekeraars start met implementatie "forfaitaire letselschadevergoeding
In Nederland was er de voorbije jaren veel meer aandacht voor verzekeringscorruptie dan in België het geval is. Verzekeringsbedrog wordt nog steeds doodgezwegen in het land van Koen Geens en Maggie De Block.
Het Nederlands Verbond van Verzekeraars komt met een persbericht naar buiten dat de sector "zelf haar verantwoordelijkheid" zou willen nemen. Goed nieuws zou je denken, maar ...
Niets is echter minder waar.
Wat er zich momenteel ECHT in Nederland afspeelt, is de volgende stap naar het Grote Europese Verzekeringsplan. Enkele jaren geleden hebben we daar meermaals over geschreven op SMV.
Het Grote Europese Verzekeringsplan bestaat erin, om binnen hier en 7 à 8 jaar tijd geen expertises en geen letselschadezaken meer te hebben in de Europese Unie. Hoe ze dat willen klaarspelen ?
Heel eenvoudig : door met "forfaits" te gaan werken. Wie bvb een been breekt, zal "forfaitair" 6 weken arbeidsongeschikt erkend worden. Het loonsverlies wordt (na aftrek uiteraard van de uitkering sociale zekerheid) 6 weken lang aangevuld, daarna ben je verondersteld hersteld te zijn. Blijvende invaliditeit : 0. Hulp : uiteraard niet nodig. Of misschien een forfait van 50 euro ? Dat iemand van 65 jaar veel trager geneest dan bijvoorbeeld een 20 jarige, of bijkomende zorg kan nodig hebben, zelfs bij iets "banaals" zoals een been breken, daar is in het "forfaitaire letselschade" systeem geen ruimte voor.
Wie bvb een arm verliest, zal "forfaitair" een vast bedrag krijgen. Geen % invaliditeit meer, wel vaste bedragen in de plaats. Want nu zal een invaliditeit van bijvoorbeeld 20 % bij de ene rechter resulteren in 100.000 euro, daar waar 20 % BI bij een andere rechtbank gereduceerd wordt tot een schamele 15.000 euro. Inderdaad zijn de verschillen tussen rechters en rechtbanken soms schrikwekkend hoog. Ervaren letselschade advocaten weten in 80 % van de letselschadezaken al op voorhand, nog voor een letselschadeprocedure start, hoeveel ze zullen krijgen van rechter X in rechtbank Y. De reële zorgnood zal - zoals steeds - afgewenteld worden op ... de sociale zekerheid. Die overal in Europa al onder zware druk staat.
Maar wat als je bvb verlamd wordt ? En volledig hulpbehoevend wordt ? Ook hier plannen ze "forfaits" : een opname in een bejaardentehuis (waar 24/7 toezicht is) kost momenteel zo'n 1500 à 1800 euro gemiddeld per maand. Deze slachtoffers zullen maw "forfaitair" max. 1500 euro per maand krijgen. Dat bedrag lijkt veel, maar dekt niet eens de kosten van een week verzorging. Wie maw graag thuis wil blijven wonen en wie graag thuis verzorgd wil worden, zal mogen zelf 3000 à 4000 euro (of meer) per maand uit eigen zak betalen. Het principe van de integrale schadevergoeding zal maw geheel van tafel geveegd worden.
Het argument zal dan luiden dat dit systeem "veel sneller gaat" dan het huidige systeem en "voor iedereen gelijk" is. Maw : dit is enkel in het voordeel van letselschadeslachtoffers ... Binnen 2 à 3 jaar zal dit systeem ook geleidelijk aan in andere landen ingevoerd worden. Zoals je weet zijn er binnen Europa grote verschillen in levensstandaard. Gek genoeg krijgt een slachtoffer met hersentrauma in het arme Polen en Roemenië VEEL hogere schadevergoedingen dan bvb in België het geval is. België bengelt haast helemaal onderaan op de ladder van de letselschadevergoedingen. UK biedt de meest eerlijke letselschadevergoedingen. Logisch : daar zijn er ook geen "gerechtsdeskundigen" - lees : verzekeringsartsen ... met zijn allen naar Engeland na Brexit ?
De zogenaamde "rijke" landen zullen maw de leugen voorgeschoteld krijgen dat in het kader van "Europese harmonisatie" de letselschadevergoedingen overal in Europa dezelfde moeten zijn. Dus moeten de "rijke" landen maar aanvaarden dat de letselschadebedragen lager worden tov tevoren - terwijl zij vaak al veel lagere letselschadevergoedingen kregen. Uiteraard zullen de bedragen in de "arme" landen om diezelfde reden niet gaan stijgen. Ze gaan gewoon in alle landen geleidelijk aan NOG MEER verminderen.
Het einddoel van het Grote Europese Verzekeringsspel bestaat erin, om op het einde van de rit, als het grote stappenplan netjes is afgewerkt, te komen tot een maximale vergoeding van 50.000 euro per letselschadeslachtoffer. Om 50.000 euro te krijgen, moet je maw zo goed als een kamerplant gaan leven. Het streefdoel is om te komen tot een gemiddelde van max. 5.000 euro per letselschadeslachtoffer. Dit is sinds jaren al volop aan de gang : whiplash en hersenletsel kregen jarenlang 5 %, dan 3 %, dan 2 %, nu meestal zelfs maar 1 % en heel vaak zelfs 0 %. Slachtoffers worden met 1200 à 4000 euro gemiddeld naar huis gestuurd. Terwijl ze vaak jarenlang, of soms levenslang, geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt blijven.
Het "sociaal vangnet" moet deze invaliden maar opvangen ... dan begrijpt men niet waarom er + 400.000 "chronisch zieken" in België zijn. Ver hoeft men niet te zoeken ...
In België staat dit "maximumbedrag" momenteel op 1 miljoen euro. Dit geldt voor mensen die levenslang volledig afhankelijk zijn van anderen. Klinkt dat als "heel erg veel" in jouw oren ? Mispak je niet : enkel en alleen al loonsverlies is goed voor gemiddeld 30.000 euro per jaar. Als je maw 10 jaar niet kan werken, zit je al aan zo'n 300.000 euro. Kan je 20 jaar niet werken, zit je al aan zo'n 600.000 euro. Maar wat als je als kind of als student omver geknald wordt ? En dus 40 jaar niet kan werken ? Dan volstaat die 1 miljoen euro niet eens om je loonsverlies te dekken. Daar komt nog derdenhulp bij (de duurste schadepost), medische behandeling, en een vergoeding voor je eigenlijke invaliditeit ??? Die bestaat in realiteit al sinds jaren niet meer. Hopelijk word je niet al te oud, want dan ben je al helemaal een vogel voor de kat. Hoezo, je begrijpt niet waar die stijgende (kinder)armoede vandaan komt ? Ver hoef je niet te zoeken : ziek maakt arm. Ziek zonder hulp maakt nog zieker. En dus nog armer. Welke kansen krijgen kinderen van invaliden of chronisch zieken vandaag ?
De regel vandaag is, dat maximum 1 % van de reële letselschade mag vergoed worden. Hoe ze dat klaarspelen ? Heel eenvoudig : eerst word je letselschade tot 10 % van je échte letselschade herleid. Je krijgt dan bvb 5 % invaliditeit ipv de 50 % invaliditeit waar je écht recht op hebt.
Daarna volgt op basis hiervan de schadevergoeding. En ook hier geldt de "max 10 % regel". Als je bvb 15 % blijvend invalide wordt, en je hebt bvb recht op 150.000 euro, dan zijn er heel wat truuken in de verzekeringsdoos om die 150.000 euro te herleiden tot 15.000 euro. De meest kwalijke hiervan zijn de zogenaamde "barema's" die ... door RECHTERS toegepast worden !! Ook gekend als de "forfaitaire schadevergoeding". Google onze andere artikels over forfaitaire schadevergoeding en kapitalisatiemethode voor meer informatie hierover.
Frankrijk was 1 van de eerste landen om hier mee te starten. Hierna volgde België. In Nederland is dit systeem moeilijker, omdat het land in 2 is opgesplitst : een groot deel zijn verzekeringsrechters die vergelijkbare bedelaarsbedragen hanteren, een klein deel zijn eerlijke rechters die helemaal niet akkoord zijn met het verzekeringsbedrog waar zij jaar in jaar uit mee te maken krijgen. Een rechter beslist soeverein in zijn rechtbank. Dus in Nederland moest de verzekeringssector dan maar ZELF met "vernieuwende ideeën ten voordele van de letselschadeslachtoffers" op de proppen komen. Dat doet het Verbond van Verzekeraars nu dus.
Europa werkt in alle stilte flink mee aan het "forfaitair verzekeringsplan". Dat doen ze oa door de invoering van "nationale lijsten" van "gerechtsdeskundigen". 90 % van deze gerechtsdeskundigen zijn verzekeringsartsen of artsen die naar de pijpen dansen van het verzekeringskartel. Ze "leren" tijdens "opleidingen" hoe ze letsels moeten afwijzen, minimaliseren en ze weten perfect hoeveel % ze "mogen" geven per letsel. Vooral in België is dit sinds tientallen jaren in stilte ingevoerd. In Nederland is de situatie veel minder ernstig dan in België. Nederlandse letselschadeslachtoffers zullen zich hier dus niet echt in herkennen. Een verzekeringsarts die "te veel" letselschade aanvaardt, krijgt gewoon geen werk meer. En als er iets is wat verzekeringsartsen niet graag doen, dan is het wel ... werken. Steeds meer rechters die moeten oordelen over letselschade, zijn gewezen verzekeringsadvocaten. Je krijgt maw een heel systeem waarbij zowel rechter als arts uit de verzekeringsmaffiahoek komen. De "omvorming" is in volle vaart bezig.
Evil plans door het strot van onwetende burgers duwen, kan je niet van vandaag op morgen klaarspelen. Dus heeft de verzekeringssector dit netjes gespreid over een 10 jaren plan. Zo wil het verzekeringskartel mensen geleidelijk aan "laten wennen" aan steeds lager wordende letselschadebedragen. Dat vermijdt een pak oproer, boegeroep en protest. Deze afspraken worden gemaakt in samenspraak met de Europese Commissie en de Europese verzekeringslobby, die overigens grotendeels in handen is van Amerikaanse aandeelhouders.
Maar dat is wat Europa dus te wachten staat.
Waarom gebeurt dit nu ? Kijk om je heen : geld beleggen brengt niets meer op. Wat nog iets opbracht, ging verloren tijdens de financiële crisis van 2008. Premies volstaan niet om schadevergoedingen uit te betalen. Aandeelhouders moeten eerst bediend worden. Daarnaast heb je wraakroepende budgetten die aan reclame en marketing worden uitgegeven. Je kan geen krant of magazine openslaan, of je ziet een advertentie van een verzekeraar staan. Op papier hebben verzekeraars geld, maar de boekhouding is gewillig : in de praktijk zijn ze sinds jaren blut. Zo mag Ethias bvb al jaren verzekeringen verkopen, terwijl ze al evenveel jaren geen reserves genoeg hebben om te KUNNEN uitbetalen. Als alle letselschadeslachtoffers die er NU zijn correct zouden worden uitbetaald, dan zou er geen enkele verzekeraar meer in business zijn. En zou de meerderheid nog steeds met lege handen achterblijven. Daarnaast evolueert de medische technologie razendsnel. "Wij zien niets op scan" wordt steeds moeilijker. Ook zijn steeds meer mensen bekend met het DDD mechanisme (meer weten ? klik hier).
Je kan het vergelijken met een hele grote koek : het grootste deel van koek eten de verzekeraars (en vnl. hun aandeelhouders) zelf op. Officieel natuurlijk niet, "het grootste deel van onze uitgaven gaat naar de vergoeding van letselschade". Is dat wel zo ? Het grootste deel van de inkomsten zit verstopt in anonieme offshore constructies, vastgoed, en "kosten" voor de "afhandeling" van letselschade : advocaten en verzekeringsartsen ... Haast niets blijft in de praktijk over voor ongevalsslachtoffers. De kruimels van de koek, die zijn voor de letselschadeslachtoffers. Ipv 100 letselschadeslachtoffers elk 1 kruimel te geven, wordt die ene kruimel nog eens fijngemalen zodat 1000 letselschadeslachtoffers uiteindelijk nog wat poeder krijgen ...
Naar de toekomst toe gaan meer en meer verzekeraars failliet gaan en opgeslorpt worden door grote broers en zussen. Achter de schermen houden dezelfde aandeelhoudersgroepen de touwtjes in handen. Je zal, net zoals nu al jaren het geval is, kunnen kiezen tussen Pest of Cholera als verzekeraar.
Verzekeringsmaatschappijen hebben het water aan de lippen staan. Er worden wereldwijd massaal kantoren gesloten, personeel moet "afvloeien", er komen nog veel meer ontslagrondes in deze sector. Er moet worden "geïnformatiseerd" want dat bespaart. Hoe handig is het dan om ipv op 10 minuten tijd iemands letselschade af te wijzen, dit op 2 minuten te doen ? Letsel X = forfait Y = alsjeblieft, ga maar naar huis. Geen opvolgende onderzoeken meer nodig, want er zijn ... forfaits. Geen advocatenkosten meer voor letselschadeprocedures, want er zijn ... forfaits. Geen verzekeringsartsen meer nodig, want er zijn ... forfaits. Dankzij de "forfaits" kan er een heel pak bespaard worden. Ten koste uiteraard van de gezondheid en levenskwaliteit van letselschadeslachtoffers.
Hoe is dit mogelijk ? Waarom doet niemand iets aan dit systeem ? Heel eenvoudig : omdat haast niemand weet dat het bestaat - behalve uiteraard de politici, de makelaars, de rechters, de artsen en alle andere leukerds die het Grote Verzekeringsspel mee in stand houden. Die politici zullen in het rond strooien dat zij "verheugd" zijn over de "goede wil" van het verzekeringskartel. De media, die de achtergrond niet kent, zal gratis reclame maken voor die verzekeraars die plots "mensvriendelijk" zouden worden. Letselschade organisaties zullen "joepi, eindelijk" roepen, terwijl verzekeraars stiekem blij in hun handen zullen wrijven dat ze jan met de pet toch maar weer eens goed liggen hebben. Letselschadeslachtoffers zelf gaan in het begin heel blij zijn : ze zullen inderdaad veel sneller uitbetaald worden. Maar na enkele weken of maanden zal hun "forfait" in rook zijn opgegaan aan poetshulp of behandeling. En dan aankloppen bij de verzekeraars zal geen optie meer zijn. Er zijn immers "forfaits". Hetzij : trek je plan, je staat er alleen voor.
Als de verzekeringssector écht iets zou willen doen aan de letselschadeproblematiek, dan zouden ze gewoon een jaartje geen dividend uitbetalen en ieder letselschadeslachtoffer een voorschot geven. Dat zou pas een teken van verandering en goede wil zijn !
Het allerergste aan dit systeem is, dat dit systeem bij de "private" verzekeraars slechts de voorbode is van wat de komende jaren op het Europese programma staat. En dat is, dat ook de sociale zekerheid vergelijkbare systemen zal gaan invoeren. Ook die moet immers hoogdringend besparen. Een testproject is in België al gestart. En botste op heel wat tegenwind. Voor een 10tal ziektes werd aangegeven hoeveel dagen je "ziek" mocht zijn. Verkoudheid : 2 dagen. Griep : 3 dagen. Artsen voelden zich met de "forfaits" aan de kant gezet : zij moeten immers per individuele patiënt beoordelen wie wel of niet arbeids(on)geschikt is.
Wat je er kan aan doen ? Dit bericht met zo veel mogelijk mensen delen zodat zoveel mogelijk mensen inzicht krijgen in het Grote Europese Verzekeringsplan. Corruptie blijft enkel bestaan in stilte.
En vooral : stop met verzekeringspremies te betalen. Ze dienen immers tot niets, behalve de betaling van dividenden aan aandeelhouders. Een voorbeeld :
- autoverzekering : 500 euro per jaar
- fietsverzekering : 150 euro per jaar
- ongevallenverzekering varia : 150 euro per jaar
- rechtsbijstandverzekering : 100 euro per jaar (in 95 % van de gevallen wordt er GEEN tussenkomst verleend)
- brandverzekering : 400 euro per jaar
- familiale verzekering : 200 euro per jaar
hetzij : samen 1500 euro per jaar.
Na 10 jaar heb je maw 15.000 euro betaald aan verzekeringspremies. Na 20 jaar heb je 30.000 euro betaald aan verzekeringspremies. In België moet je al heel zwaar gewond zijn VOOR je 15.000 euro zal krijgen. Laat staan 30.000 euro.
Je beste verzekering ben jij zelf : spaar een appeltje voor de dorst zodat je in geval van nood voor jezelf kan zorgen. Want op je verzekering kan je vandaag niet rekenen, maar morgen zal je er nog veel minder op kunnen rekenen dan vandaag.
De rechter zal jou beschermen en toezien op een eerlijke schadevergoeding ? Een eerlijke justitie is zowaar nog meer utopie dan een eerlijke verzekeraar. Panorama bijna 5 jaar later : geen enkele getuige kreeg tot dusver een eerlijke schadevergoeding.
Hier kan je het Good (fake) News persbericht van het Verbond van Verzekeraars lezen :
Het huidige stelsel van letselschadevergoeding kent te veel knelpunten en is aan herziening toe. De verzekeringssector wil hierin haar verantwoordelijkheid nemen. Er zijn fundamentele stappen nodig om te komen tot een betere afhandeling van letselschades en verdere versterking van de positie van letselschade-slachtoffers. Daarbij gaat de gedachte uit naar een systeem dat is gebaseerd op onafhankelijke standaardisering van letselschade en waarbij op basis van een directe verzekering niet de verzekeraar van de tegenpartij maar de eigen verzekeraar van het slachtoffer de schade afhandelt.
Dat stelt het Verbond van Verzekeraars in reactie op een deze week ingediende initiatiefnota van CDA, PvdA en SP over de behandeling van letselschades. Het Verbond deelt de analyse van de Kamerleden dat het huidige stelsel tekortkomingen heeft. In het huidige stelsel spelen zo veel factoren, belangen en partijen een rol bij de berekening van de schade dat er veel experts nodig zijn en soms lange tijd nodig is om de schade vast te stellen en tot overeenstemming te komen.
Het moet wat het Verbond betreft vooral vlotter en minder complex. Het Verbond is daarom voorstander van een stelsel waarin het slachtoffer meer centraal komt te staan en zich tot de eigen verzekeraar kan wenden voor vergoeding van de schade. Een stelsel ook waarin slachtoffers in vergelijkbare situaties gelijk worden behandeld (door categorieën van letselschades af te spreken), zodat vooraf meer duidelijkheid is over het proces en de hoogte van de schadevergoeding. In het buitenland zien we goede voorbeelden waar we hier ons voordeel mee kunnen doen.
Het Verbond realiseert zich dat een ander stelsel er niet van de een op de andere dag is, zodat we de mogelijkheden die er zijn om binnen het huidige stelsel verbeteringen door te voeren, moeten benutten. Nog vooruitlopend op de publicatie van een onderzoek van de Universiteit Utrecht naar de oorzaak van langlopende letselschaden, wil de verzekeringssector samen met ketenpartners met concrete verbetervoorstellen komen.
