Nederlandse zorgverzekering betaalt meer behandelingen terug dan Belgische - Belgische sociale zeke
Als er in België geen farmareus achter zit, wordt het niet terug betaald.
Iedereen heeft recht op zorg, maar pillen zijn geen zorg.
Pillen lossen ook niet alles op.
Integendeel : 80 % van de pillen zou geen enkel positief effect opleveren, integendeel zelfs schadelijk zijn.
Maar het rendeert.
Jaarlijks krijgen 1 op 200 Belgen een traumatisch hersenletsel. Tel daarbij alle beroertes en andere aandoeningen van de hersenen. Maar niemand krijgt ook maar de minste behandeling terugbetaald.
Dan verbazen onze ministers zich er over dat chronisch zieken, waarvan een groot deel hersenletsel heeft, niet kunnen genezen.
De Belgische definitie van "zorg" :
U wordt ziek of invalide, we geven u een uitkering waar u niet van kan leven, we weten dat we hierdoor armoede, pijn en dus chronische stress voor u creëren met alle gezondheidsrisico's vandien, maar dat zal ons worst wezen. We betalen (bestaande en doeltreffende) behandelingen NIET terug of we verbieden ze, want als u geneest brengt u niets meer op voor onze farmavrienden. Hulp door derden ? Misschien, als u uw bed niet meer uit kan, in theorie maken we wel een kader maar in de praktijk kennen we de budgetten niet toe om de hulp ook daadwerkelijk te kunnen voorzien. Vervolgens verwijten we u dat u te lang ziek bent, we verplichten u om terug aan het werk te gaan ook al betekent dat dat u nog verder achteruit gaat. Als het niet meer lukt voor u, moet uw familie maar voor u zorgen. Neem wat antidepressiva als dessert en het zal wel meevallen allemaal. Het zal wel moeten, want wij zijn niet van plan om een mensgericht beleid te gaan voeren dat échte zorg beoogt. En als het echt niet lukt, dan kan u nog steeds zelfmoord plegen.
Dat is wat 15.000 Fransen jaarlijks doen dank zij het "systeem" - een identiek systeem dat ook in België stap voor stap ingevoerd wordt : afbouwen terugbetaalde zorg (schrappingen, hoger remgeld) ; geen of ontoereikende budgetten voor gehandicapten ; een administratie en wetgeving waar geen kat meer wat van snapt ; valse medische verslagen om mensen van de ziekenkas te gooien of hulpmiddelen te ontzeggen ; fusioneren ziekenhuizen tot reuzenbedrijven die er ondanks buitensporige ereloonsupplementen nog in slagen om verlieslatend te zijn ; afschaffen kleine ziekenhuizen ; geen budgetten voor onafhankelijk onderzoek ; steeds lagere uitkeringen (ref reële inflatie) ; geen controles op frauderende artsen ; demoniseringscampagnes van luie, pardon, chronisch zieken ; toediening gevaarlijke medicatie ; samenwerking met justitie waarbij verzekeringsartsen rechter mogen spelen om het systeem in stand te houden ; import van afrikaanse en oosteuropese artsen en verpleegsters die bereid zijn om voor een appel en een ei te komen werken ; en het zal er niet beter op worden naar de toekomst toe.
De "sociale bijdragen" zijn een miljardenbusiness : een stroom van ongeziene inkomsten, die op schandalige wijze verkwanseld wordt : miljarden euro's voor de werkingskosten alleen al van de ziekenfondsen (schaf deze af en met dit bedrag help je het grootste deel van de chronisch zieken terug op de been), miljarden aan big farma (schaf deze af en je kan iedere invalide een comfortabel leven bieden), terwijl er tal van (zo goed als gratis) natuurlijke alternatieven bestaan ...
Tel daarbij de steeds erger wordende corruptie van banken en verzekeringen, en je krijgt dit :
Betalen, akkoord. Solidair zijn, akkoord. Maar geef de mensen dan tenminste iets terug als ze gezondheidsproblemen hebben.
DOE DE TEST :
hoeveel sociale zekerheidsbijdragen betaal jij ieder jaar ? wat kost je aan sociale zekerheid ?
Laat ons uitgaan van een gemiddelde bijdrage van 1.000 euro per maand. Dat is 12.000 euro per jaar. Vermenigvuldig dit met 40 jaar werken. Totaal : 480.000 euro.
Welke zieke kost 480.000 euro ?
Wat zou jij met dit geld kunnen doen voor je gezondheid, zelfs als je oud bent, als je het kon houden ?
Verzekeraar: organiseer een spaghettiavond of doe een crowdfunding
Verwante artikels
05/06/2018 - Chemotherapie bij borstkanker bij 70% onnodig
26/06/2017 - Borstkankerpatiënten hebben niet altijd chemotherapie nodig
BRUSSEL 21/02 - Borstkankerpatiënte Veerle Van den Wyngaert neemt het niet langer dat het Riziv talmt met de terugbetaling van de MammaPrint, een test die bepaalt of patiënten chemotherapie nodig hebben. Maar deze test van 3000 euro wordt niet terugbetaald. Jaarlijks zouden in ons land 600 borstkankerpatiënten gebruik kunnen maken van de MammaPrint. Probleem is dat veel vrouwen die test niet kunnen betalen en bijgevolg kiezen om chemotherapie te nemen, zonder dat ze eigenlijk weten of die therapie wel werkt voor hen.
Minister van Volksgezondheid Maggie De Block gaf in oktober aan dat de MammaPrint binnenkort zou worden terugbetaald. Consequent gebruik van borstkankertests zou de overheid dus 24 miljoen euro kunnen opleveren. Maar wanneer is binnenkort?
Wat dus goed nieuws voor de patiënten zou kunnen zijn, wordt nu een frustratie. Bovendien is chemotherapie zwaar en heeft zware bijwerkingen zoals haaruitval, vermoeidheid of misselijkheid.
Maar Professor Jacques De Grève, medisch oncoloog van het UZ Brussel, zei ons in juni al dat de TAILORx volgens hem bruikbaarder is dan de MammaPrint. Hij tekent voorbehoud aan: "Mochten de tests goedkoop zijn, dan was ik de grootste voorstander. Helaas zijn ze dat niet en dan moet je prioriteiten afwegen. Want stel dat zo'n moleculaire test straks terugbetaald wordt, dan gaat dat ettelijke miljoenen kosten. Ik vrees namelijk dat de test veel meer gebruikt zou worden dan strikt noodzakelijk is. Er is ook een goedkope pathologietest beschikbaar, die het hiaat voor een groot stuk kan opvangen." Aangezien de sociale zekerheid in een krimpscenario zit, twijfelde De Grève toen al of een terugbetaling wel zo aangewezen is. "Mijn collega's zullen het niet graag horen, maar het is de realiteit. We zijn nu bijvoorbeeld heel blij met de terugbetaling van de immunotherapie, die willen we toch ook niet opgeven?"
De Grève hoopt dat het een oplossing kan zijn om de verschillende producenten van dergelijke tests tegen elkaar uit te spelen en een maximumaantal tests op te leggen. "Op die manier kan de prijs dan hopelijk wel gedrukt worden voor de patiënt."
De patiënte Van den Wijngaerde kan echter niet wachten. "Om aan de nodige 3.000 euro te raken voor de MammaPrint organiseer ik nu een crowdfunding en spaghetti-avond. Voor mij komt de terugbetaling met andere woorden te laat. Met deze oproep en getuigenis wil ik de overheid wakker schudden om het dossier snel in orde te brengen, voor alle patiënten die mijn weg nog moeten volgen." Het was een onverwacht advies van een nog onverwachter bron: "Zelf kon ik de test moeilijk betalen. Ik heb overal rondgebeld of er nergens een terugbetaling mogelijk was. Uiteindelijk zei mijn verzekeraar: organiseer een spaghettislag of een crowdfunding om de test te kunnen betalen."
In Nederland wordt de print wel al terugbetaald. "Maar in ons land werkt het systeem van terugbetaling op een verkeerde manier," vertelt professor Jaak Janssens van de Universiteit Hasselt. "Experten uit de medische sector beslissen samen met de farmaceutische industrie over terugbetaling. En die industrie heeft ook economische belangen. Een chemokuur is voor de industrie veel winstgevender dan een test."
Ontslagnemend minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) laat weten dat ze eind vorig jaar groen licht gaf om de procedure tot terugbetaling van de MammaPrint te starten. Maar daarvoor is er ook groen licht nodig van het RIZIV, dat is het Belgische Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. De beslissing hierover wordt in april bekend gemaakt.
21/02/2019 Auteur: Marc van Impe Bron: MediQuality
