Nazi-wetsvoorstellen : geen medische behandeling meer na je 70ste - "besparingen" door het
Geen behandeling meer voor 70-plussers?
Als het aan het Nederlandse GroenLinks-Kamerlid Corinne Ellemeet ligt komt dat voorstel bij de volgende regeringsonderhandelingen op tafel. Dat zei ze gisteravond in de nieuwsuitzending EenVandaag. Mevrouw Ellemet wil een speciale ziekenhuiszorg voor mensen van zeventig jaar en ouder. "70% van de patiënten in onze ziekenhuizen is ouder dan 70 jaar", legt ze uit. "Uit allerlei onderzoeken blijkt dat het overbehandelen van oudere patiënten nog steeds aan de orde van de dag is. Daar moeten we iets aan doen."
Haar uitspraken lokken een heftige reactie uit tot The New York Times toe. In sommige berichten worden zelfs de nazi-praktijken erbij gehaald, zoals in The Post Online. De Dagelijkse Standaard noemt Ellemeet een "wrede GroenLinks-troela". De allusies op de genadedood die door d nazi's werd ingevoerd zijn legio. Ellemeet zegt erg geschrokken te zijn van de heftigheid van de reacties.
Een en ander verdient wel nuance. Volgens Ellemeet is het haar in eerste instantie niet te doen om geld te besparen, al geeft ze toe dat dit wel een bijkomend effect kan zijn. "Elke patiënt heeft recht op de beste zorg. Soms zullen we méér kosten maken met de beste zorg. Dat moet kunnen, voor jong én oud. Het gaat er mij om dat we goed nadenken over wat de beste zorg voor die oudere patiënt is." Ellemeet wil dat voor 70-plussers gaat gelden dat bij alle gesprekken over medische ingrepen er ook een geriater aanwezig is. Neem een patiënt die een nieuwe heup nodig heeft.
De geriater moet mede beoordelen of die operatie wel het beste besluit is voor de patiënt. Ellemeet zegt dat het niet haar bedoeling is de ouderen d nodige medische zorg te ontzeggen . Het gaat haar erom dat operaties voor oudere mensen niet altijd hetzelfde profijt opleveren als voor jongere mensen, bijvoorbeeld omdat zij in slechte conditie zijn of andere aandoeningen hebben. Dat doel onderschrijft ook klinisch geriater Willems van Amsterdam UMC in dezelfde uitzending. "De ene 80-jarige is de andere niet. Sommige vitale mensen wil je alle behandelingen geven die er maar zijn. Anderen zijn zo zwak, dan doe je meer kwaad dan goed." Overigens is het voorstel van Ellemeet niet helemaal nieuw. Zij schreef vorig jaar de beleidsnota 'Lachend tachtig' die zij aanbood aan minister De Jonge van Volksgezondheid. Toen stelde zij al voor alle 65-plussers bij binnenkomst in het ziekenhuis "te screenen op kwetsbaarheid" om een goede inschatting te maken van de vitaliteit of kwetsbaarheid van een oudere.
In ons land is geriater Lucien De Cock, zelf 70-plusser,er bij de eerste bij om te reageren: "Discrimineren op basis van leeftijd is foute boel", zegt hij. "Soms is een pacemaker bij een 85-jarige gewoon de beste oplossing, zowel medisch als financieel," zegt hij in Het Laatste Nieuws. "Zoals zo vaak in dit soort discussies, is de conclusie niet enkelvoudig", nuanceert geriater Lucien De Cock. "Wat wél klaar en duidelijk is: die leeftijdsgrens is foute boel. Een bejaarde blijft een volwaardige burger tot het einde van zijn dagen, dat is een principe waar je niet aan kunt tornen. Met welk recht kun je iemand medicatie ontzeggen als hij of zij wel gewoon zoals iedereen zijn stem mag uitbrengen, op reis kan gaan of met de auto mag rijden? Dat houdt totaal geen steek."
Toch schiet De Cock het voorstel van GroenLinks in Nederland ook niet helemaal af. "Hun keuze om geriaters nauwer te betrekken bij behandelplannen, vind ik uiteraard goed. Om de eenvoudige reden dat wij meestal een betere kijk hebben op de mens achter de patiënt. Want dat moet altijd het uitgangspunt zijn: de individuele, kritische benadering. Soms moet je méér uitgeven om nadien wat te kunnen besparen, denkt De Cock. "Iemand van 85 een pacemaker geven, is niet goedkoop. Maar als hij zonder pacemaker een val maakt en daardoor voor een lange periode in het ziekenhuis belandt, kost dat de gezondheidszorg al gauw het dubbele. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat het altijd méér moet zijn. Ik kom in de praktijk nogal wat mensen tegen met twee nieuwe knieën en twee nieuwe heupen van wie ik vermoed dat ze die dure protheses eigenlijk niet nodig hebben. Een beetje aangepaste zorg had allicht ook volstaan. Maar dan moet je geval per geval in detail bekijken en daar ontbreekt het zowel in Nederland als bij ons te vaak aan."
Gezondheidseconoom Lieven Annemans vindt het wél goed dat artsen met elkaar overleggen. " Wat dat betreft ben ik nogal optimistisch. Ik zie dat dit nu al meer en meer gebeurt in onze ziekenhuizen, ook het overleg met de huisarts. Maar het kan altijd beter. Maar de slinger mag niet naar de andere kant doorslaan. Ik vrees dat je met dit voorstel riskeert dat sommige ouderen niét meer behandeld worden en dat kan nooit de bedoeling zijn."
Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld) is tegen: "Dit is geen goed voorstel. Iedere Belg heeft recht op medische behandeling."
https://nos.nl/artikel/2271701-groenlinks-kamerlid-juist-blij-met-uitzending-over-ziekenhuiszorg-70-plussers.html
Extra toelichting:
Kort nadat de nationaalsocialisten begin 1933 in Duitsland de macht overnamen, startten ze programma's op om het 'volkslichaam' te zuiveren van alle erfelijk en raciaal ongeschikten. Dus niet om ouderen de zorg te ontzeggen. Op 14 juli 1933 werd een dwangsterilisatiewet uitgevaardigd, naar voorbeeld van de Amerikaanse modelsterilisatiewet uit 1922.
De Duitse vakpers reageerde instemmend en de Duitse artsen beloofden enthousiast te zullen meewerken aan de zuivering. Het Deutsches Ärzteblatt voegde er een bijlage aan toe met handleiding voor de chirurgische sterilisatieprocedures. Ook het buitenland reageerde niet negatief. In oktober 1933 al publiceerde het gezaghebbende Britse The Eugenics Review de nazi-sterilisatiewet zonder enig commentaar, enkele maanden later gevolgd door een positieve waardering. The New York Times bekeek het economisch. Op 21 december 1933, tien dagen voor het van kracht worden van de nazi-wet, becijferde de krant dat er zo'n 400.000 Duitsers gesteriliseerd zouden worden; kostprijs 14 miljoen Reichsmark, maar door het wegvallen van de "futiele zorg voor erfelijk zieken" zou dat een jaarlijkse besparing van 1 miljoen Reichsmark opleveren.
Bron : MediQuality
