"Definitieve uitspraak in mei 2019 voor dossier Vantorre-AXA impliceert belangrijk precedent&qu
In de kranten staat te lezen dat het definitieve vonnis in het dossier Vantorre-AXA in mei 2019 zou volgen. Patricia Vantorre zelf en haar echtgenoot weten anderhalve dag na het vonnis nog steeds van niets en kregen niet de minste informatie.
"De journalisten zuigen dit uiteraard niet uit hun duim. Hun artikels zijn gebaseerd op de informatie die ze van het Hof van Beroep gekregen hebben," zegt Anke.
"De realiteit is dat verzekeringsartsen, die als gerechtsdeskundige worden aangesteld, medische expertises jarenlang laten aanslepen. Zo verdienen de verzekeraars intussen intresten op de schadevergoeding die ze niet moeten betalen maar die wel al keurig jarenlang in de reserves staat. Intussen worden de meeste ongevalsslachtoffers financieel uitgeput door alle juridische kosten, want ze moeten jaar na jaar de kosten voor advocaten, onderzoeken, bijstandsartsen edm allemaal voorschieten - het gaat over TIENDUIZENDEN euro's - waardoor er vaak geen geld meer is om de procedure voort te zetten. Zo hoeven verzekeraars niets te betalen want er is geen gerechtelijke uitspraak. Dat uitstellen doen ze o.a. door de aanstelling van bevriende verzekeringsartsen als subexpert te bevelen : zo is er niet 1 expert, maar verschillende experten die elkaars leugens stuk voor stuk gaan bevestigen. Zo kunnen ze zich perfect achter elkaar verschuilen en zo kan de rechter besluiten dat de expertise toch wel "zeer grondig" is uitgevoerd, wat het klassieke excuus is om de besluiten van de verzekeringsartsen in een vonnis te gaan bevestigen. Zo heb ik bijvoorbeeld weet van een dossier dat al 30 jaar aansleept. Deze strategie bestaat al jaren, keert in ieder dossier terug en heet delay, deny, defend," vertelt Anke.
"België is de kampioen in lange procedures, waarbij de wettelijke termijn van 6 maand nooit gerespecteerd wordt. Nooit. Maar in het dossier Vantorre-AXA zou er binnen een half jaar al een uitspraak mogelijk zijn ? Dat zou dan een nooit gezien unicum zijn. Dat betekent dat er binnen de maand een voorlopig expertiseverslag moet neerliggen, dat er vervolgens een maand de tijd is voor AXA en voor Patricia en de CM om hun opmerkingen over te maken, dat er vervolgens een maand de tijd is om het definitief verslag neer te leggen, dat er meteen hierna dan 1 conclusietermijn volgt voor Patricia, dat er dan 1 conclusietermijn volgt voor AXA, dat er dan 1 conclusietermijn volgt voor ziekenfonds CM, en dat de rechtbank prioriteit gaat geven aan het dossier Vantorre-AXA door snel-snel een uitspraak te doen en dit dossier voorrang te geven op alle andere dossiers, terwijl de wachttijden voor een pleitdatum een jaar of langer bedragen, en er tussen de pleidooien en een arrest doorgaans ook een maand tijd zit. Hoe het Brugse Hof van Beroep het gaat klaarspelen om in mei 2019 een definitieve uitspraak te doen en tegelijk het tegensprekelijk karakter van een procedure zou respecteren, begrijp ik dus niet."
"Dat de duurtijd van de expertise nu al zou vaststaan, betekent ook dat er in deze nieuwe expertise geen subexperten zullen aangesteld worden. Ook dat is uitzonderlijk, het is immers de favoriete verzekeringsstrategie. Als ongevalsslachtoffers vragen aan een rechter om subexperten te wraken of weigeren, dan antwoorden de rechters steevast dat zij zich niet mogen en kunnen bemoeien met het verloop van een expertise. "De gerechtsdeskundige beslist autonoom of hij wel of geen subexperten aanstelt, ik ben geen arts dus ik kan niet inschatten of dat nu wel of niet nodig is," krijgen de mensen dan te horen. Als er inderdaad in het arrest van het hof van beroep staat dat er in mei 2019 een uitspraak volgt, dan wil dat zeggen dat het al op voorhand vast staat dat er geen subexperten zullen aangesteld worden. Dan moet dit in principe ook mogelijk zijn voor alle andere letselschadedossiers. Dan betekent het ook dat de rechters wel degelijk kunnen bepalen of er wel of geen subexperts nodig zijn. In die zin zou dit arrest een bijzonder positief precedent zijn voor tienduizenden letselschadeslachtoffers."
"Als er geen subexperten aangesteld worden, dan betekent het ook dat 1 enkele deskundige niet zijn nek zal uitsteken en als enige het vals expertiseverslag van Roland Watteyne zal gaan bevestigen. In 99 % van de dossiers waarin er een 2de expertise bevolen wordt, bevestigt de "deskundige" gewoon de besluiten van de eerste experts. Dat was ook in mijn dossier het geval, ondanks een hele resem nieuwe verslagen die het bewijs leverden van mijn letsels. De verjaringstermijn voor een strafklacht tegen de valse verslagen uit de eerste expertise is in september 2018 verstreken. Dat betekent dat Patricia, als zij opnieuw een vals verslag zou krijgen tijdens haar 2de expertise in beroep, net als Alain Heyrman en ikzelf geen andere keuze meer zou hebben dan ofwel het valse verslag te aanvaarden, ofwel een strafklacht in te dienen tegen het nieuwe valse expertiseverslag. Dat zou dan op zijn beurt impliceren dat alle voorgaande valse verslagen ook betrokken zouden worden in die strafklacht. En dat zou geen goed nieuws zijn voor bijvoorbeeld Philippe Tack en André Colpaert, die zowel bij Patricia als bij mij valse verslagen hebben opgesteld. Dat zou ook geen goed nieuws zijn voor Chris Dillen en Jean-Luc Liessens, die ook bij Alain Heyrman valse verslagen opstelden en waarbij de valsheid werd erkend door het parket - maar niet werd vervolgd omdat zogezegd het kwaad opzet niet bewezen zou zijn ... Evenmin zou dat goed nieuws zijn voor Roland Watteyne, over wie er ook een record aantal klachten bestaan. Een enkele expert gaat niet het risico nemen om al zijn collega's bloot te stellen aan een dergelijke strafklacht. Evenmin zal hij kunnen bevestigen dat de eerste verslagen fout of vals waren. Hij zal, kan en mag zijn collega's niet tegenspreken, dat is de ongeschreven wet in expertiseland. Dat laat maar 1 mogelijke optie. In het dossier Vantorre-AXA zal er besloten worden dat op basis van de nieuwe medische stukken (die dus nog niet door Watteyne, Dillen, Liessens, Tack, Colpaert, De Zaeytijd "onderzocht" werden). Het is de enige mogelijkheid voor justitie om haar gezicht te redden en tegelijk de experts in te dekken. Enkel op die wijze kunnen de valse verslagen buiten schot blijven : ze waren immers gebaseerd op een zogezegd onvolledig dossier dat toen zogezegd nog niet toeliet om tot juiste besluiten te kunnen komen - de experts waren dus zogezegd niet fout, ze hebben zich enkel vergist, en vergissen is menselijk ... Enkel op die wijze kan het hof van beroep een hogere letselschade toekennen zonder haar experts van valsheid in geschrifte of "fouten" te beschuldigen. Enkel een eerlijk expertiseverslag kan een strafklacht tegen de experts vermijden. Het is een voorspelbaar en doorzichtig scenario. De enige mogelijkheid die justitie op vandaag heeft om te tonen dat eerlijke expertises wél mogelijk zijn in België, is door te zorgen voor een eerlijk verslag. Als dit eerlijk verslag bovendien binnen een half jaar bekrachtigd wordt door het hof van beroep, laat justitie tegelijk zien dat ze wel een redelijke termijn kan hanteren in medische expertises. Zo slaat justitie 2 vliegen in 1 klap, maakt ze een einde aan 1 van de ergste bedrogdossiers in ons land en vermijdt ze dat er nog meer persaandacht komt voor dit schrijnende dossier dat het jammerlijke falen van justitie aantoont. Als de 2de expert een eerlijk verslag opstelt, wordt tegelijk ook het imago van de gerechtsdeskundige opgeboend en kan justitie stellen : zie je wel dat gerechtsdeskundigen eerlijk zijn en dat er geen vuiltje aan de lucht is. Voor de verzekeringssector is het bovendien veel goedkoper om in 1 onbetwistbaar dossier te gaan uitbetalen, dan om te blijven weigeren in 1 dossier dat in de kijker loopt, en hierdoor zelf uiteindelijk het imago in stand houdt dat eerlijke expertises niet mogelijk zijn. Daarnaast wekken ook de rechters zo de schijn van onpartijdigheid : zij zijn uiteindelijk diegene die de finale beslissing nemen. Een rechter die in dit dossier besluit tot 7 % invaliditeit en 100 % arbeidsongeschiktheid verliest iedere schijn van onpartijdigheid. Het belangrijkste dat telt echter in dit verhaal, is dat Patricia na 9 jaar door het slijk gesleurd te zijn, eindelijk deze nachtmerrie kan afsluiten, een eerlijke expertise bekomt en een eerlijke schadevergoeding ontvangt die in verhouding staat met de ernst van haar letsels."
klik op het boek voor het volledig verhaal :
