31 jaar wachten op erkenning hersenletsel
Na 31 jaar kreeg ik eindelijk erkenning
Soms moet je een frustrerende weg afleggen, voordat klachten in verband worden gebracht met eerder opgelopen hersenletsel. Olga Seppenwoolde, 50 jaar, kan erover meepraten. Ze was 16 jaar toen ze, fietsend naar school, werd aangereden door een brommer. Haar achterhoofd raakte met een flinke klap de grond. Onder andere een hersenkneuzing was het gevolg. Olga raakte in coma. “Vanaf die dag leef ik met een gat van twaalf dagen in mijn herinnering.”
“Vóór het ongeluk kon ik heel goed leren, ik had een soort fotografisch geheugen. Na het ongeluk moest ik dagenlang studeren om iets te onthouden. Jaren later voelde ik ook wel dat ik mijn werk niet echt aankon. Ik heb ruim twintig jaar voor de klas gestaan en ik was zó vaak zó intens moe. Maar ach, ik probeerde de dag maar door te komen zonder al te veel kleerscheuren. Ik leefde als een soort robotje en had helemaal niet door wat er aan de hand was. Ik wist ook niet dat er zoiets als restschade en overprikkeling bestond.”
Complete burn-UP
“Chronische ontstekingen staken de kop op. De moeheid bleef en werd alsmaar erger. Steeds meer lichamelijke functies gingen uitvallen. Na 24 jaar begon mijn totale instorting en belandde ik in een complete burn-up.” (Bij een burn-up is de hoeveelheid energie nagenoeg volledig opgebrand, red.)
Eindelijk erkenning
Olga kreeg problemen met haar stofwisseling en nierfunctie. Ze ging van arts naar arts en van behandeling naar behandeling. Elke keer vertelde ze ook over haar hersenletsel, maar er werd geen link gelegd. Tot drie jaar geleden…op basis van een MRI stelde een neuroloog niet-aangeboren hersenletsel vast. “Na 31 jaar eindelijk erkenning!”
Olga kreeg begeleiding van gespecialiseerde hulpverleners en een psychologe wees haar op Hersenz. “Omdat mijn NAH pas drie jaar geleden is ontdekt kreeg ik een indicatie voor Hersenz.”
Warm bad
Inmiddels heeft Olga met succes verschillende groepsbehandelingen gevolgd. “Door de module ‘Omgaan met veranderingen’ begrijp ik nu wat de gevolgen van mijn hersenletsel zijn. Ik leerde mijn beperkingen én mogelijkheden kennen! De omgang met lotgenoten is daarbij zo fijn! Het is een warm bad van herkenning en begrip, waarin je elkaar vooruit kunt helpen.
In de module ‘Grip op je energie’ heb ik inzicht gekregen in mijn ernstige vermoeidheid en ik heb een scootmobiel toegewezen gekregen. Een heel grote verandering voor mij!
‘Aandacht en geheugen’ heeft mij het verband doen beseffen tussen mijn zeer beperkte aandacht en mijn geheugenproblemen. Ik heb tips gekregen hoe ik hier beter mee kan omgaan.
In de module ‘Bewegen’ leerde ik hoe ik mijn lichamelijke conditie kan onderhouden en verdere achteruitgang van energie kan voorkomen. Ik weet nu hoe ik mezelf kan ontspannen en ik herken de signalen die mijn grenzen aangeven. Ik luister beter naar mijn lichaam.”
Olga is erg blij met wat Hersenz haar heeft gebracht en volgt nu nog ‘Individuele Aandachttraining’, om beter controle te krijgen over haar gevoelens van stress en angst en minder te piekeren. “En als het goed gaat, volgt daarna nog de module ‘Emotieregulatie’. Ik ga nog steeds voor winst!”
Over de auteur, Jeannette Heijting (57) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten naar buiten te brengen.
