Mensen helpen = criminele organisatie ; échte criminele (verzekerings)organisaties onderzoeken = pa
Bron : https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180603_03543453
Mogelijk zware straf voor vrouw die minderjarige vluchteling wou helpen: één telefoontje en ze riskeert 10 jaar voor mensensmokkel
Vandaag om 03:00 door pieter huyberechts - Print - Corrigeer
Anouk Van Gestel en Mohammad uit Soedan. FOTO: JOAN CALVET
Tussen vijf en tien jaar cel riskeert Anouk Van Gestel. Omdat ze polste bij een kennis hoe de minderjarige Soedanees die ze opving het best naar Groot-Brittannië kon. “Heeft het gerecht echt niets zinniger te doen dan mij als mensensmokkelaar weg te zetten?” vraagt ze op de ochtend van haar rechtszaak.
Fulltime hoofdredactrice van het vrouwenmagazine Marie Claire. En buiten het werk ook nog fulltime in de weer voor vluchtelingen. Anouk Van Gestel steekt haar engagement niet onder stoelen of banken. Wat in 2016 begon met een reportage in de jungle van Calais resulteerde al snel in elk weekend eten en spullen brengen. En nog wat later ook migranten in huis nemen. Het was de tijd van de razzia’s in het Brusselse Maximiliaanpark. Ook daar dook ze steevast op.
Niet veel later ving ze Mohammad op, een 16-jarige jongen uit Soedan. Volgens Van Gestel was “Moha” alleen onderweg, graatmager en na de dood van zijn moeder dagenlang gemarteld in zijn thuisland. De littekens op zijn rug bewijzen dat ook. “Hij zou één nacht blijven”, vertelt ze. “Maar het werden maanden.”
Ze zegt dat Moha droomde van een leven in Groot-Brittannië. En dus weigerde hij in België asiel aan te vragen, aangezien hij zijn vingerafdrukken al in Italië had afgegeven. “Een foute redenering”, zegt Van Gestels advocaat Alexis Deswaef. “De jongen is een niet-begeleide minderjarige vluchteling, dus kon hij hier altijd een poging wagen en had hij altijd recht op bescherming.”
Snel naar Engeland
Dat wist Van Gestel op dat ogenblik niet. Dus pleegde ze nietsvermoedend een telefoontje dat haar leven overhoop zou gooien. “Ik belde naar een bevriende activiste om eens te polsen hoe Moha het snelst in Groot-Brittannië kon geraken”, vertelt ze. “Niet veel later stonden hier zeven gewapende agenten in kogelwerende vesten aan mijn deur. Om 5.10 uur ’s ochtends. Meteen werd mijn gsm en twee computers in beslag genomen.”
LEES OOK: Commentaar: “Wanneer het over vluchtelingen gaat, is er steeds minder ruimte voor nuance. Alsof je alleen voor of tegen kan zijn”
De activiste aan de andere kant van de lijn werd blijkbaar afgeluisterd, omdat ze voorwerp uitmaakte van een onderzoek naar mensensmokkel. “Ik wist dat zij een vijftigtal jongeren had opgevangen, onder wie ook enkele smokkelaars blijkbaar. Ik heb daar niets mee te maken.” Tijdens haar verhoor kreeg ze te horen dat ze naïef was geweest.
“Iedereen mensensmokkelaar”
Intussen zijn we maanden verder. Volgens het gerecht maakt Anouk Van Gestel deel uit van een criminele organisatie en hield ze zich bezig met mensensmokkel. “Complete onzin”, zegt ze. “Maar de procureur zet mij zonder schroom op dezelfde lijn als mensensmokkelaars.” Haar advocaat beaamt dat het dossier tegen zijn cliënte flinterdun is. “Er is enkel dat ene onvoorzichtige telefoontje.”
Vandaag krijgt Van Gestel op de rechtbank in Dendermonde te horen of haar zaak naar een Franstalige rechter wordt doorgeschoven. Ze weet alvast dat de procureur haar een celstraf van liefst vijf à tien jaar wil aansmeren.
Uit koppigheid in de cel
De grens tussen solidair zijn met vluchtelingen en de wettelijke grenzen overschrijden lijkt uiterst flou. Vluchtelingenwerk Vlaanderen bevestigt dat. “Dit proces kan daarom een precedent worden.”
“Die procureur heeft veel verbeelding”, zegt Deswaef. “Waar zijn we mee bezig? Het gaat hier om een vrouw die uit solidariteit een radeloze vluchteling onderdak heeft geboden. Van mensensmokkel is in de verste verte geen sprake.”
Van Gestel zegt dat ze desnoods uit koppigheid in de gevangenis zal gaan zitten. “Ik sta recht in mijn schoenen. Heeft het gerecht, altijd zo schaars in middelen, nu echt niets zinniger te doen?”
Mohammad stelt het intussen goed. Hij is finaal op haar aanraden toch braaf asiel gaan aanvragen en heeft zelfs nooit de oversteek proberen te maken. “Hij leert Frans en integreert zich perfect”, vertelt Van Gestel. “Ik zie hem nu in de weekends. In Brussel. Zo’n grote mensensmokkelaar ben ik dus geweest.”
