Hersentrauma maakt je niet dom, wel trager en uitgeput : hoogbegaafdheid leidt tot twijfel aan herse
Hoogbegaafd en hersenletsel
LEES VOOR
Er leeft een gedachte onder mensen die niet veel van hersenletsel af weten, dat als je hersenletsel oploopt, dat echt direct te merken moet zijn....dat de persoon in kwestie een stuk dommer moet zijn geworden.
Als dat niet het geval blijkt, dan betwijfelen ze het hersenletsel..... "dat kan toch niet kloppen?! Hij zal wel simuleren dat hij zo'n erge hersenletsel heeft; ...een schop onder de kont, dat heeft hij nodig!" Dat zijn soms de schokkende veroordelende gedachten.
Wat deze mensen niet zien, en wat de persoon met hersenletsel wel aangeeft, is dat er veel onzichtbare factoren zijn die het leven moeilijker maken, of waardoor verdrietig genoeg, het beroep niet meer kan worden uitgeoefend.
Mini interview:
Paulien: "Ik ben neuroloog, heb zelf aan de andere kant gestaan en mensen uitleg gegeven over wat er mis was gegaan in het brein. Maar ik had eigenlijk geen weet van de enorme vermoeidheid waarmee brein gerelateerde aandoeningen, gepaard gaan. Als mensen daar over spraken op een poliklinische controle, dan antwoordde ik altijd dat dat in de loop van maanden nog wel verbeteren kan. Het zelfde antwoord gaf ik wat betreft prikkelgevoeligheid. Het kon allemaal nog wel verbeteren. 'Geef het de tijd en ik zie u over een jaar'.
Nu ik zelf inmiddels acht jaar hersenschade heb in de hersenstam, besef ik dat het niet meer overgaat en ik mensen in het diepe heb geduwd. Dat doet mij zeer verdriet. Nu merk ik dat de kleinste dingen me verbazingwekkend slecht af gaan. Ik kan bijvoorbeeld niet meer koken, terwijl dat één van mijn favoriete hobby's was. Koffiezetten lukt me niet meer. Laat staan een eenvoudig boodschappenlijstje maken.
Ik compenseer veel met mijn verstand. Ik zoek net zo lang omwegen opdat ik er wel kom, maar dat is enorm vermoeiend.
Het onbegrip van mijn dierbare familie is niet alleen pijnlijk, maar het lijkt alsof ze me ook niet geloven. Als ik geen overzicht meer heb, dan irriteert hen dat kennelijk, terwijl ik nog wel mee kan bomen over wetenschappelijke onderwerpen. Kennelijk strookt dat niet met hun opvattingen over hersenletsel.
Het meest schokkende is dat mijn eigen collega's en de bedrijfsarts van het ziekenhuis waar ik werkte, ook meenden dat ik nog wel terug kon keren in mijn oude vak als neuroloog.
Ik heb geen motorische uitval (spierkrachtverlies of verlammingen) dus geen scheve mond, en de krukken en rolstoel ontbreken ook.
Wel heb ik moeite met in een rechte lijn lopen. Ik heb een extreme slaapstoornis doordat juist dát gebied dat dat moet regelen in de hersenstam beschadigd is geraakt. Gemiddeld slaap ik twee uur per etmaal. Daardoor heb ik een forse uitputting ontwikkeld. Mijn lichaamstemperatuur kan ik niet regelen waardoor ik zomaar onwel kan worden bij kouder of warme weer. Mijn prikkelgevoeligheid schijnt tot de extreme varianten te horen, maar aangezien wij als artsen, daar nooit een meetinstrument op ontwikkeld hebben, is het niet aan te tonen voor een UWV.
Ik kan niet meedoen aan het sociale, openbare leven. Zodra er meervoudige geluiden zijn, denk aan pratende mensen op de achtergrond of muziek dat gespeeld wordt, raak ik fysiek onwel.
Omdat ik niet meer op de familiebijeenkomsten kom, en bijvoorbeeld niet meer kook, maar nog wel bijzonder inzicht heb, doordat onbeschadigde hersengebieden volop compenseren, en mijn intelligentie nog steeds 155 is, word ik gewantrouwd door de familie dat ik lui zou zijn. Dat dat pijn doet, begrijpt u wel."
Nawoord redactie Hersenletsel-uitleg:
Tabel IQ-waarden
IQ Omschrijving
90-110 gemiddeld
110-120 boven gemiddeld
120-130 begaafd
130-150 hoogbegaafd
150+ zeer hoog begaafd
https://www.hersenletsel-uitleg.nl/informatie/hoogbegaafd-en-hersenletsel-1
