Medische fout door Bo Coolsaet, FMO laat dossier aanslepen : slachtoffer getuigt

Inleiding

Ik heb een hersteloperatie na sterilisatie (vasovasostomie) achter de rug. Ondanks mijn maandenlange voorbereidingen ben ik echter serieus misleid geweest met alle gevolgen van dien, zoals beschreven in mijn verhaal hieronder.

In april 2014 had ik een open einde vasectomie laten doen in CASA klinieken te Leiden. Na een aantal bezoeken bij verschillende urologen ontdekte ik dat het linker open einde van de zaadleider was vastgeraakt op de zaadstreng in de buurt van de interpositie van het gesloten stuk langs de distale kant. Dat was de oorzaak van de pijn dat 4 tot 5 maanden heeft aangehouden. Verder was ik ook teleurgesteld omdat ook de rechter kant van de zaadleider niet open ging blijven maar dat die na verloop van tijd altijd vanzelf sluit. De keuze voor een open einde i.p.v. een gesloten einde was voor mij nochtans een bewuste keuze geweest omdat ik op de hoogte was van de mogelijke kans op congestie problemen op termijn in de bijbal bij een gesloten vasectomie, iets wat in 10 procent van de mannen uiteindelijk voorvalt.

Hierdoor en door de pijn dat ik had geleden, heb ik beslist om alles in ere te laten herstellen. Er waren nog redenen … . Ik wou inflammatorische reacties verminderen als gevolg van de immuunreactie op de sperma waarmee het lichaam na een vasectomie te maken krijgt. Ook had ik een hele grote herstelkans gezien de vasectomie nog maar een half jaar achter de rug was (de bijbal is dan meestal nog niet gecompromitteerd dan wanneer je daar jaren mee wacht zodat een vaso-vasostomie perfect mogelijk is). Ook was mijn vriendin niet blij meer dat ik dat had laten doen.

Toch ging het wellicht niet gemakkelijk worden, gezien het structurele verschil aan de linkerkant. Ik ben me dus vervolgens grondig gaan verdiepen in de technieken omtrent het herstellen van de zaadleiders zodat ik heel goed geïnformeerd was.

Zoektocht naar gespecialiseerde microchirurg

Na weken research op zoek naar een microchirurg (http://en.wikipedia.org/wiki/Microsurgery) met voldoende ervaring in vasovasostomie, moest ik een keuze maken uit verschillende urologen. Ik heb zelfs internationaal goed gekeken wat de standaarden zijn. Zoals onder andere het Andrologie Centrum te München, The Pur Clinic te Clermont en Duncan Harris te Nottingham. Dat zijn urologen/andrologen gespecialiseerd in microchirurgie die jaarlijks 500 of meer hersteloperaties uitvoeren. Op een gegeven moment had ik een lijst van wel 10 top ‘reversal specialists’. Nationaal dan heb ik vrijwel alle ziekenhuizen vergeleken, gemaild en gebeld in Nederland en België want de informatie is niet goed beschikbaar online. Het was niet gemakkelijk om iemand te vinden in de Benelux die deze operatie regelmatig uitvoert.

Uiteindelijk heb ik beslist om het in België uit te voeren omdat de kostprijs daar lager ligt. En ik heb 3 doorverwijzingen laten regelen voor een eerste consultatie zodat ik nadien een keuze kan maken:

1. Alex Mottrie (OLVZ, Aalst), een welbekende microchirurg met goede referenties. Ik heb met hem eerst kort mail contact gehad omdat ik meer informatie wou weten over zijn techniek via de Da Vinci robot. Hij vertelde me dat ze deze operatie een 35 tal keren per jaar doen en dat iedereen geslaagd was en zonder problemen. Standaard doen ze daar een 3-layer techniek. Wat de ‘gold standard’ van de reversals is. Ik heb er een offerte laten opstellen en het was er zo’n 3500 euro.

2. Karel Everaert (UZ Gent). De enigste heel gespecialiseerde scrotum chirurg te UZ Gent. Hij heeft een persoonlijke website (http://www.kareleveraert.be/) waarin hij duidelijk laat zien dat hij hier veel ervaring mee heeft. Ik heb met hem een consultatie gehad en ook hij bleek aan mijn vereisten te voldoen.

3. Bo Coolsaet (ik had op het zappybaby forum (https://goo.gl/91iUVr) gelezen dat Bo Coolsaet deze operatie ook uitvoerde.). Toen ik zijn praktijk belde voor een afspraak, kon ik meteen met hem praten om te checken of hij dit regelmatig doet (tenminste 2x per maand was mijn eis) en of hij een operatiemicroscoop gebruikte. Dat leek allemaal positief en dus maakte ik hier ook een afspraak mee.

Eerste consultatie met Bo Coolsaet

Bo is een geweldige en lieve spreker en dus voelde ik me meteen goed bij hem. Na mijn eerste afspraak was ik heel blij met wat hij gezegd had maar nog niet overtuigd van de gebruikte techniek en materialen. Hij zei namelijk dat hij 4 x 6-0 hechtingen gebruikt met de single layer techniek. Ik zocht dit op internet op en dat is iets wat ze lang geleden in de jaren 60 gebruikten, ver af van de standaarden die de andere urologen aanboden. Sinds de jaren 70 is het namelijk dankzij de operatiemicroscoop voor hersteloperaties mogelijk om kleinere hechtingen te gebruiken die de zaadleider/zaadstreng minder beschadigen. Sindsdien is het slagingspercentage van accidenteel succes gestegen naar 95+%. Bijkomend voordeel is dat het een 'minimale invasieve' operatie is geworden met de operatiemicroscoop en dat complicaties zelden voorvallen.

Omdat ik het gesprek met Bo leuk vond, en hij me verteld had dat hij wel een operatiemicroscoop gebruikt, belde ik Bo toen opnieuw op om verschillende dingen te checken en hij verzekerde me nogmaals dat hij een operatiemicroscoop gebruikt en dat ik zelf mocht kiezen welke grootte van hechtingen hij ging gebruiken en welke techniek. Dat stelde me tevreden! Het is ook logisch dat je op zijn leeftijd een operatiemicroscoop benut, als was het maar om bijvoorbeeld 10-0 hechtingen te kunnen zien.

Ik koos dus koos ik voor Bo Coolsaet en ik sprak met de secretaresse af dat ik zeker niets groter wou dan 8-0 hechtingen zodat Bo die alvast in huis kon halen op de dag van de operatie en dat we net voor de operatie de gekozen techniek en grootte van de hechtingen samen zullen bespreken en erover beslissen.

september 2014, operatie

De dag van de operatie, omdat de planning wat uitliep, moest ik wat wachten en ik ging aan de secretaresse vragen of we al iets konden regelen. Ze zei dat ik alvast kon betalen. Ze vroeg me hoeveel ik met hem had afgesproken. Ik vertelde haar dat hij aan de telefoon 1500 euro zei. Ik moest eerst naar de bank geld afhalen want ik kon enkel cash betalen. (Bo gebruikt blijkbaar geen bankrekening om zijn zaken te regelen.) Toen ik terug binnenkwam, werd ik meteen in het operatiekamertje geroepen door Bo. De secretaresse kwam naar me toe en ik overhandigde haar het geld snel en onhandig.

Snel naar de operatiekamer … maar wacht eens even ...

Toen Bo me in de operatiekamer riep, vroeg ie om mijn broek uit te doen en me neer te leggen. Ik kreeg een raar gevoel want wij hadden afgesproken dat we de techniek keuze en grootte van de hechtingen vóór de operatie nog zouden afstemmen. Hij leek het vergeten te zijn. Toen ik hem daarop attendeerde gingen we samen met mijn vriendin een ander kamertje daarnaast binnen om het te bespreken. Het duurde kort en we kwamen er snel uit en hadden afgesproken een modified single layer techniek toe te passen met niet groter dan 4 x 8-0 hechtingen door het lumen en indien nodig nog enkele hechtingen aan de zijkanten van de zaadleider. Hij mocht van mij zeker ook kleinere hechtingen gebruiken. Ik attendeerde hem erop dat Karel Everaert bijvoorbeeld 9x0 hechtingen gebruikt door het lumen en Alex Mottrie 10-0, nog kleiner. Maar met 8-0 was ik al tevreden, maar wel voor mij de maximum aanvaardbare grootte.

(achteraf ontdekt: wist je dat de prijs van een 10-0 suture al makkelijk 700 euro kost per hersteloperatie en dat je die nauwelijks ziet met het blote oog?)

Sedatie x 4

Terug naar de operatiekamer. Toen ik en Bo de kamer binnen liepen kwam de eerst volgende klant al binnen. Het schema was ondertussen 1 uur vertraging doordat een vorige klant langer duurde. Gaf me een raar gevoel. Ik legde me neer en werd via mijn bloed aan de arm iets ingespoten waardoor ik al snel begon in slaap te dommelen. Bo vertelde me achteraf dat hij me toch 4 volwassen dosissen moest geven alvorens ik stopte met praten! Als iemand praat, kan je dat tot in de wachtkamer horen. Hij heeft me ook het middel Dormicum voorgeschreven en laten meebrengen. Bij de apotheker keken ze me raar aan toen ik daarmee aankwam. Het is blijkbaar niet zomaar de gewoonte dat patiënten dit afhalen. Ik weet niet wat daar verder mee is gebeurd want hij vroeg er in eerste instantie ook niet om. Ik moest er hem op attenderen.

Gelogen over de gebruikte techniek en afgesproken materialen

Ik was snel op de tafel gelegd en tijdens de sedatie keek ik rond en vroeg ik waar de operatiemicroscoop was. Hij zei 'die komt nog'. Ik was duidelijk bezorgd want de ‘operatiekamer’ was niet zo indrukwekkend. Het zag er oud uit en ik zag wat stof op de apparaten. Een operatiemicroscoop is ook tamelijk groot. Die hangt normaal omhoog of hoort op wieltjes te staan ... en ik kon er geen zien.

Toen viel ik machteloos in slaap … .

Tijdens de operatie moest mijn vriendin de deur opendoen voor binnenkomende klanten. Er zaten na mijn operatie 4 klanten te wachten. De operatie duurde ongeveer 45 minuten. Toen ik bij bewustzijn kwam stond mijn vriendin naast mij met een doekje de wonde aan te drukken op mijn scrotum. Er was weinig licht. Bo vertelde haar waar ze moest drukken en hoe maar mijn vriendin is een Roemeense en snapt de taal nog niet volledig. Ondertussen was hij bezig met de andere klanten te bedienen. Dat heeft anderhalf uur geduurd dat mijn vriendin alleen was om voor mij te zorgen. Gedurende die tijd heeft ze de hele tijd staan drukken op mijn scrotum. Bo vertelde haar ‘dat het anders niet goed kwam’. Ik heb elke vraag die ik toen stelde, vergeten omdat ik nog net uit verdoving kwam; mijn vriendin vertelde me dat ik toen talloze keren gevraagd heb toen Bo eventjes kwam kijken waar de microscoop was en dat ik daarop nooit een antwoord kreeg. In begin vond ze het wat overdreven maar na een tijdje besefte ze inderdaad dat die niet aanwezig is. Er kwam geen antwoord op de vraag. Uiteindelijk vroeg ze het hem nogmaals toen we naar buiten gingen waar de microscoop was, omdat ik nog geen antwoord had gehad ( ik was nog steeds niet helemaal wakker ) en hij zei "zeg gewoon ja tegen hem op elke vraag, alles komt in orde". Dus mijn vriendin begon toen uiteindelijk te vermoeden dat hij een leugenaar is omdat hij het recht in haar ogen niet kon vertellen.

Ik heb Bo de volgende dag zelf gebeld en te weten gekomen hij inderdaad geen operatiemicroscoop heeft. Het blote oog of loep (2,5x) is geen operatiemicroscoop (24x of meer). Dat heet macrochirurgie! Verder heeft hij andere hechtingen gebruikt dan afgesproken: 6 x 6-0! Terwijl we net voor de operatie 8-0 of kleiner (9-0, 10-0) hadden afgesproken. Ik vroeg hem waarom hij gelogen had over de microscoop en de dikte van de hechtingen en hij zei "dat zijn methode werkt en bewezen is" en dat hij 'kapitein van het schip is'. Niet normaal .... na al wat we hadden doorgesproken. Als hij dan toch zo overtuigd was over zijn techniek, waarom kon hij dan niet de waarheid vertellen. Het is ondenkbaar dat iemand zou proberen om een goede heraansluiting te krijgen zonder zelfs het zien. Het zou hetzelfde zijn als een blinde man die probeert om een operatie te doen zonder het voordeel van de vergroting van een microscoop in te zetten. De ‘scar over’ ratio is veel hoger in macrochirurgische vaso-vasostomies. → Bo heeft nooit de intentie gehad om te doen wat we hadden afgesproken. Hij had de nodige hechtingen wellicht zelfs niet bij zich en om 8-0 hechtingen te gebruiken of kleiner, heb je echt een operatiemicroscoop nodig want anders zie je ze niet, zeker niet op zijn leeftijd.

Moest zelf om getuigschrift vragen

Ik was met veel ondersteuning naar de wagen gebracht. We waren klaar om te vertrekken. En ik herinnerde me nog net dat ik nog geen getuigschrift voor verstrekte hulp had gekregen. Mijn vriendin ging er achteraan. Toen ze terugkwam, zag ik dat er geen bedrag was ingevuld. Ze ging opnieuw en kwam terug met een apart A4 waarop het bedrag als honorarium wel vermeld stond maar mijn naam was verkeerd gespeld.

De nomenclatuur code dat hij gebruikt was 260770 (https://goo.gl/Q4AmT5) en staat voor “Vaso-epididymostomie of vaso-vasostomie onder operatiemicroscoop”. Zoals al gezegd heeft Bo tijdens de operatie het blote oog of een gewone bril-met-loep gebruikt. Voor hem is dat hetzelfde blijkbaar. Een aantal maanden nadat ik het getuigschrift dan had gestuurd, kreeg ik een reactie van Partena (https://goo.gl/jzsYBJ) waaruit blijkt dat deze RIZIV code enkel mag gebruikt worden in ziekenhuizen en dat er daardoor geen terugbetaling mogelijk is.

Een operatieverslag heb ik ook nooit spontaan gehad, daar heb ik na een maand zelf achter moeten vragen.

Hygiëne en voorzorgen

• Bo Coolsaet en zijn assistente hebben me op voorhand nooit verteld hoe ik me moest voorbereiden voor of na de operatie. Helemaal niets. Zelfs niet telefonisch. Er was geen ‘informed consent’. Ik heb niets getekend. Ter voorbereiding, heb ik zelf alles op internet opgezocht. Ik had bijvoorbeeld mijn scrotum geschoren en 2 ice packs mee voor na de operatie. Maar wat bleek nu … er was geen werkende koeling aanwezig. Ze hadden wel een koelkast met vriezer maar die werkte niet goed en stond niet aan. De secretaresse heeft die aangezet maar na een aantal minuten was deze nog steeds warm. (logisch toch … .). Dus heeft ze die maar terug uitgeschakeld. Aan de ice pack had ik dus niets. Vreemd genoeg benadrukte Bo in het telefoongesprek de dag daarop hoe belangrijk het is om regelmatig ijs op mijn scrotum te doen.

• Onder de balie van de secretaresse zat een puppy. Na mijn operatie, toen mijn vriendin het doktersbriefje kwam halen, liep die vrij rond, ook in de ‘operatiekamer’. Er stond achteraan een schuifdeur open gedurende de dag, wellicht om de hond regelmatig uit te laten.

• In het toilet was het wc-papier bijna op. Er was geen zeep. Er was een kleine natte handdoek om de handen af te drogen.

• De operatiekamer leek wel een samenraapsel van tweedehands spullen. Het was niet ordelijk en er lag stof op de grond. De apparatuur ziet er oud uit. Er was weinig licht.

Bloeduitstorting door grove operatie met nalatigheid en onvoldoende en verkeerde hemostase

Na de operatie had ik vrijwel onmiddellijk heel veel pijn, vooral aan de linkerkant als ik recht begon te staan. Terug thuis moest ik kruipen of liggen. Ik dacht dat dit tijdelijk was maar na een tiental dagen non-stop in bed gelegen te hebben, verbeterde het niet. Op een dag ging ik naar de spoed en een arts vertelde me dat ik een bloeduitstorting (hematoma) had in het scrotum. Mijn vriendin heeft me voor 10 dagen lang gewassen terwijl ik in bed lag. Ik kwam er enkel uit om de grote behoefte te doen op toilet en het deed reuze veel pijn om rechtop te zitten. Zoiets heb ik over zelfs met de ernstigste gevallen na een hersteloperatie nog nooit gelezen. Het duurde weken toen ik terug kon rechtstaan. Links waren de hechtingen aan de buitenkant van de balzak verbonden met de zaadstreng. Op die plaats wordt de balzak als het ware naar binnen gezogen (zie foto’s). Die linker hechting ligt zo goed als in het midden en dus trekt die verbinding erg veel. Nu nog steeds. Dat veroorzaakt pijn als ik stap. Raar toch dat de linker hechting zoveel in het midden was i.p.v. links en heel hoog tot aan de basis van de penis (zie foto's). Een hematoma helpt natuurlijk niet langs diezelfde kant en laat onvermijdelijk veel littekenweefsel over. Gevolg is dat er veel meer nieuwe zenuw vorming ontstaat en hiervan kun je op langere termijn chronische pijn aan overhouden. Ook als de als de verbinding niet waterdicht is, en sperma lekt, wat op zich ook continue littekenvorming veroorzaakt.

Uit een telefoongesprek met Bo blijkt dat hij zo goed als verwacht had dat er een bloeduitstorting zou ontstaan op de plek van de anastomose. Nochtans zijn de complicaties na een vasovasostomie normaal gezien minimaal als een aantal voorwaarden voldaan worden. Zo moet het een ervaren microchirurg zijn en moet er tijdens de operatie voldoende aandacht geschonken worden aan het vermijden van beschadigingen aan zogenaamde ‘bleeding sites’ in het scrotum. Als er dan toch een bloeding gestart is moet deze tijdens de operatie met de juiste apparatuur gestild worden. Althans dat is wat ik gehoord heb van chirurgen die dit regelmatig doen. Die zeggen dat ze alles triple checken vooraleer ze het scrotum dicht doen en dat ze met speciale apparatuur bloedingen kunnen stoppen. Op de operatiemicroscoop kunnen ze dan de kleinste bloedingen opsporen en stoppen. (Dat was Sheldon Marks die me dit vertelde). Het was duidelijk dat ik met een serieuze bloeding zat vlak na het dichtnaaien van de balzak. En mijn vriendin werd erbij geroepen om op mijn balzak te drukken. Ze heeft dat anderhalf uur volgehouden. Ze wist niet goed waar, waarom en hoe lang (dit moet je enkele minuten volhouden zodat het bloed kan coaguleren). Ondertussen moest ze me constant verhinderen dat ik continu aan mijn scrotum trachtte te komen toen ik uit de sedatie kwam. Ze moest me ook water geven, ik riep om water. Maar ze was alleen met mij. Ze kon dat dus niet doen, anders zou ze me achterlaten alleen. Als Bo tussen de consultaties door even langs kwam, liet hij steeds de deur open en dus moest mijn vriendin die sluiten. De deur sloot trouwens niet goed ook. Dus ze kon niet continue drukken. En ze was ook verantwoordelijk voor de koeling, wat niet ging omdat de koelkast het blijkbaar niet deed. Mijn vriendin heeft in deze momenten niet lang genoeg kunnen drukken en daarom is mijn conclusie dat ik naar huis gegaan ben met een bloeduitstorting. Het is niet nadien ontstaan. Dit is onverantwoord van de ‘chirurg’ en de assistente/partner om mij zo achter te laten en er vervolgens niets aan te doen dan te zeggen dat het goed gaat komen. Met degelijke techniek en tooling én tijd was dit niet gebeurd.

Beschrijving complicaties na 2 maanden

Na 7 weken leek de pijn bijna voorbij te zijn. De hematoma werd ook kleiner zoals verwacht. Na 2,5 maand begon de pijn terug heel hoog in het scrotum links, nadien ook wat rechts. Een beetje later begon ook links een pijn in de omgeving van de anastomose. Ik heb nu dagelijks pijn als ik rechtsta, en stap. Het sex leven ligt hierdoor ook plat. Ik kan mij niet meer vermaken met mijn dochter. Na een paar minuten stappen, moet ik gaan zitten. Het leven heeft voor mij geen zin meer. Ik ben geremd in mijn mogelijkheden. Het is rijden op een fiets met platte banden; je mag niet te hard gaan of hij breekt.

Op scrotum echo’s valt niets te zien. De urologen denken dat de operatie te grof was. Dat ik ‘nerve entrapment’ heb. Ze wijzen in de richting van zenuwschade. Had ik een degelijke behandeling gehad, zoals ik gezocht had, dan was dit niet gebeurd.

Psychologisch is het voor me ook heel hard. Door de leugens van de uroloog (en er volgen er nog verder in deze tekst), weet ik niet wat er gebeurd is. Ik sta nog steeds versteld in hoeverre ik bemoederd en belogen ben. Deze hersteloperatie was voor mij een "one-shot" kans gezien de uitdaging aan de linkerkant en omdat ik begrijp dat je zeer voorzichtig omgaan met dit soort operaties, daarom was een goede behandeling super belangrijk. De regio voelt nu onomkeerbaar verwoest.

Bo Coolsaet geschorst in Nederland door zijn medische blunders

Door de leugens van Bo en wat me was overkomen, ben ik verder gaan zoeken over hem. Bo heeft enkele jaren voor een Utrechts ziekenhuis gewerkt als leider van de afdeling urologie. De vele klachten waren zo erg dat ze de afdeling deels plat moesten leggen door zijn wanpraktijken. Op een forum las ik van een slachtoffer bijvoorbeeld hoe Bo een experimentele operatie deed op een patiënt, die daar geen weet van had, en dat deze patiënt sindsdien rondloopt met een stoma (zie https://goo.gl/xYLJqi). Er waren tientallen ernstige slachtoffers en Bo is toen eindelijk ontslagen en hiervoor veroordeeld in Nederland (http://goo.gl/1FsY3f of https://goo.gl/EbjH3D). Waarom geldt dit niet meteen op Europees niveau? Trots zal hij er wellicht niet op zijn want in zijn biografieën die je op het internet vindt, staat nergens vermeld dat hij daar de afdeling Urologie voor enkele jaren gerund heeft. Wel staat er vaak dat hij tot zijn 65ste docent aan de universiteit van Utrecht was. Ook dat klopt niet (http://goo.gl/r4jead). Dat was maar tot zijn 49ste. Het Tuchtcollege in Nederland blijkt hierover alle informatie te hebben. Dat konden ze aan mij telefonisch bevestigen. Ik heb die aangevraagd via brief maar ze mochten de gegevens niet vrijmaken (https://goo.gl/VdMPFS). Bo heeft toen zijn praktijk in België verder uitgebreid totdat dit tot een faillissement kwam door belastingfraude (https://goo.gl/MMXfqo). Ook vond ik nog een forum waar de mensen in Antwerpen niet te spreken zijn over de slordigheid waarmee Bo besnijdenissen uitvoert (https://goo.gl/2xaVte). Jammer dat ik al dit niet eerder had gezien.

Assistente gekwalificeerd?

Uit het onderzoek in Nederland toen bleek dat hij ook een heleboel assistenten aangeworven had die zelfs niet de medische kunst mochten beoefenen! Nu, Bo heeft een nieuwe liefde sinds 2010, ze zijn samen en zij is blijkbaar tevens zijn assistente tijdens de operaties. Soms zit ze in operatiejas aan de balie, soms niet. Ze is enorm vriendelijk aan de balie en aan de telefoon maar als je haar iets technisch vraagt, weet ze van niets. Zoals bijvoorbeeld de voorzorgen, de hechtingen, simpele vragen. Ze weet blijkbaar helemaal niets over de operaties of wat daarbij komt te kijken. Ze verwijst telkens door naar Bo.

Het lijkt er dus sterk op dat hij op dezelfde manier te werk gaat als toen hij in Nederland werkte, maar dat is een aanname.

Nog meer narigheid

• Bo vertelde me dat hij ongeveer 2 x per maand deze hersteloperaties doet. Dit kan niet anders dan uit de lucht gegrepen zijn. Hij praatte naar mijn mond.

• Bo vertelde me dat hij nog 5 jaar terug een audit laten doen heeft waaruit blijkt dat 95% van de patiënten terug sperma hadden na een hersteloperatie. Ik vraag me af hoe hij dat doet, hij is namelijk helemaal niet geïnteresseerd in het resultaat en een sperma analyse wordt niet afgedwongen. En gezien de omstandigheden lijkt me dit ook een leugen. Trouwens hij zou de eerste zijn ter wereld dat een slagingspercentage haalt van 95% met een loep en zonder het gebruik van de moeilijkere vaso-epididymostomie techniek.

• Het feit dat Bo binnen 45 minuten klaar was inclusief lange verdoving doet me twijfelen of hij zelfs de loep gebruikt heeft. Na alles wat ik nu weet over Bo, heb ik daar twijfels over. Het is echt jammer dat hij zijn tijd niet genomen heeft om mij met respect te behandelen. Het kan zijn dat hij zo snel klaar was omdat hij er links een zootje van heeft gemaakt. Toen ik dit aan Sheldon Marks (https://www.dadsagain.com) vertelde in een skype consultatie zei hij direct af “Charlatan is the only word for it”. Die doet er namelijk minstens 2u30 over zonder de verdoving inbegrepen en hij doet het al 30 jaar, dag in dag uit. Hij gebruikt de operatiemicroscoop niet alleen voor de vaso-vasostomie maar ook voor het nauwkeurig wegsnijden van littekenweefsel en het opsporen kleine bloedingen voordat ie de balzak terug dicht naait.

Vals operatieverslag

Na een aantal telefoongesprekken voelde Bo zich beschuldigd omdat ik te kritisch was en wou hij mij niet meer horen. Hij heeft uiteindelijk, nadat ik erom gevraagd heb, het operatieverslag (https://goo.gl/bHiokq) geschreven en toegestuurd naar de huisarts. Hij heeft er goed zijn tijd over gedaan en het is een verhaal geworden vol leugens, alsof het een hobby van hem is om te liegen. Teveel om hier allemaal over uit te wijden.

Ik zet even de grootste leugens op een rijtje … .

Bo introduceerde vlak na de operatie reeds het idee dat hij metalen clips heeft verwijderd. Zelfs aan de proximale uiteinde. Terwijl terwijl er tijdens deze open einde vasectomie zelfs geen clips zijn gebruikt, dat is 100% zeker. Het is mij en mijn vriendin nog steeds onduidelijk waarom hij zulke nutteloze leugen zou in het leven roepen. Zelf denk ik dat hij de gevolgen van zijn slordigheid graag bij een ander legt, iets wat ik opmerk als ik de posts herlees van het zappybaby forum. Bo is blijkbaar zo’n goeie retoricus dat de vrouwen daar enthousiast blijven wat er ook gebeurt. Wij zijn er nog niet over uit maar er moet een reden zijn waarom hij hier zoveel aandacht aan heeft besteed.

Hij spreekt ook over 0000 0000 (8-0 hechtingen), ook leugens. Ik heb zelfs de telefoongesprekken bewaard en kan zo eenvoudig aantonen dat dit een leugen is.

Ook zegt hij dat er een paar minuten ‘gecomprimeerd is’ links terwijl in werkelijkheid mijn vriendin anderhalf uur heeft staan drukken op mijn scrotum.

De grootste leugen is dat hij vernoemd had dat hij mij en mijn vriendin vooraf gewaarschuwd had, dat het slagingspercentage links slechts 5% was. Zomaar compleet uit de lucht gegrepen komt dit. Nou, niet echt: na de telefoongesprekken met hem werd duidelijk dat hij zich met deze argumentatie wou indekken … .

Het is werkelijk ongelofelijk. Zelfs met alle leugens in het operatieverslag, blijkt Bo vergeten te zijn dat het om een open einde vasectomie ging en niet om een gesloten einde vasectomie. Hoe ze in CASA Leiden vasectomies doen kan je in deze link nalezen: https://goo.gl/VFdtqN.

Foto's na de operatie

<<<link nog in te vullen>>>

Telefoongesprekken

Tijdens de telefoongesprekken erna met Bo Coolsaet heb ik me opvallend dom en rustig gehouden omdat ik pijn had en moe en geshockeerd was en ik had natuurlijk ook na wat er gebeurd was en de schromelijke toestanden tijdens de operatie een sterk vermoeden dat er meer aan de hand was bij dr. Coolsaet. Mijn doel was wel te achterhalen wat er nou allemaal gebeurd was tijdens de operatie zodat ik mezelf medisch gezien beter kon helpen en ook om te achterhalen of er microchirurgie is toegepast of niet en om Bo te confronteren met de misleide beloofde verwachtingen van de operatie.

Uit de gesprekken blijkt dat Bo wist dat er veel nabloeding ging zijn aan de linkerkant. Hij introduceert ook het idee dat er een heleboel metalen clips in zaten dat hij eruit gehaald heeft (wat niet waar is). Hij geeft toe dat hij 6-0 hechtingen heeft gebruikt in tegenstelling van wat we hadden afgesproken omdat hij 'de kapitein van het schip' was op dat moment. Dat terwijl ik zo nauwkeurig mijn microchirurg had gekozen.

Tijdens het laatste gesprek met Bo, confronteerde ik hem deze keer heel kritisch. Ik vertel hem dat 95% slagingspercentage bij hem uit de lucht gegrepen uitspraak was, zeker met de ouderwetse techniek dat hij gebruikt. Hij ging daar niet op in, maar er ontstond een ganse discussie over de operatiemicroscoop die uit de hand loopt. Bo beweert dat de meesten nog een vergrotingsbril gebruikt (zoals in de jaren 60), in plaats van een operatiemicroscoop. Hij 'vindt het niet nodig' om dit te gebruiken. En dat het een kwestie van terminologie is. Dat terwijl in de medische wereld het gemiddelde percentage zonder microscoop op een schamelijke 40% ligt! Mét operatiemicroscoop ligt het hoger, in Nederland is het landelijk gemiddelde slechts 70% voor vaso-vasectomie. Er zijn namelijk te weinig urologen die dit dag in / dag uit doen. Maar als je dan nog een microchirurg neemt die het minstens 2 keer in de maand doet (wat 1 van mijn vereisten was), dan kom je uit op meer dan 95% aantoonbaar! Er zijn tientallen specialisten waaruit ik kon kiezen die dit slagingspercentage hebben. In Amerika is er zelfs iemand die 99,5% heeft voor vaso-vasostomie op 2000 patiënten : http://www.dadsagain.com/vasectomy-reversal/success-rates/. Ik denk zelf dat de beste optie uiteindelijk in de Benelux het team van dr. Mottrie was in OLVZ te Aalst.

Bo was tijdens alle telefoongesprekken heel toegankelijk en optimistisch, wat erg prettig is. En hij is een leuke spreker en hij blijft altijd rustig. Hij is erg zeker van zichzelf en dat doet me toch sterk vermoeden dat hij door zijn ego zich niet helemaal meer realiseert dat een hersteloperatie zoals dit ook meegaat met de tijd, en dat hij zich had voorgedaan aan mij als een topspecialist in de microchirurgie terwijl hij uiteindelijk met technieken en apparatuur van de jaren 70 werkt. Ik was nochtans met heel specifiek voorkennis bij hem gekomen tijdens de eerste consultatie. Misschien lijkt hij het hele vak en de wetenschap met een korreltje zout te nemen. Dat past bij zijn verleden in Nederland. In zijn hoofd is het nog steeds ok om te opereren zoals hij dat ooit 40 jaar geleden geleerd heeft in Amerika, met alle neveneffecten van dien zoals veel littekenvorming met mogelijks chronische zenuwpijn als gevolg. Hij is helemaal niet meer up-to-date omtrent recente wetenschappelijke inzichten, slagingspercentages en technieken die nu worden gebruikt om dit soort problemen op korte of lange termijn te vermijden. Hij praat daar lekker omheen alsof dat bij hem past, alsof hij bij de top hoort en tegelijkertijd beseft hij niet welke schade hij aanricht hierdoor en een leugentje voor bestwil, vindt hij niet erg, dus hoeven zijn patiënten dat ook niet erg te vinden, denkt hij.

Nadat het FMO het dossier 2,5 jaar lang liet aanslepen, wordt het slachtoffer nu naar een niet-gespecialiseerde Zwarte Lijst arts gestuurd voor 'expertise'.

Link naar het volledig verhaal met foto's hier https://goo.gl/VEM3Ja

#bocoolsaetmedischefout #medischeblunderbocoolsaetFMO