Advocaten trekken aan alarmbel : verzekeringsbedrog gaat té ver, doofpot moet onderzocht worden, jus
Verschillende advocaten hebben een gezamenlijk persbericht uitgestuurd. Ze vinden dat de verzekeringsartsen en gerechtsdeskundigen te ver gaan en vragen een onderzoek naar de bedrogdossiers. 'Op deze manier kunnen wij ons werk niet doen,' zo zeggen ze. 'Justitie verliest iedere geloofwaardigheid'.
Bende van Nijvel en moord De Vleeschauwer niet enige doofpot
Advocaten trekken aan alarmbel : ‘Geloofwaardigheid justitie staat op het spel’
Advocaten roepen op om het debat over de partijdigheid van gerechtsdeskundigen ten gronde te voeren en sancties te voorzien voor verzekeringsmaatschappijen die weigeren om voorschotten en eerlijke schadevergoedingen te betalen. ‘De gevolgen voor mijn cliënten zijn vaak dramatisch en zwaar onderschat : vaak verliezen ze niet alleen hun gezondheid, maar ook hun job, hun partner, hun inkomen, sommigen zelfs hun huis, hun bedrijf, tot zelfs hun kinderen toe. In deze omstandigheden kunnen zij niet herstellen van hun ongeval,’ zo zegt een advocaat. ‘Iedereen klaagt over het hoge aantal chronisch zieken, maar velen staan er niet bij stil dat dit
vaak ongevalslachtoffers zijn die niet vergoed worden door verzekeringsmaatschappijen. Het is tijd om dit taboe te doorbreken en voor daadwerkelijke verandering te zorgen. De geloofwaardigheid van justitie en het maatschappelijk belang staan op het spel.’
Geen uitzonderingen
‘Dossiers waarin het fout loopt, zijn geen uitzondering, maar de norm. In geen enkel dossier dat we behandelen, worden toereikende voorschotten uitgekeerd. De leefomstandigheden van onze cliënten zijn al te vaak mensonterend. Voor meerdere van mijn cliënten geldt dat zij niet eens de middelen hebben om deze winter verwarming te betalen, zelfs de middelen voor behandeling zijn er niet. Ze worden zieker en ontwikkelen secundaire klachten. Hun inboedel of huis wordt in
beslag genomen. Hun kinderen zijn vaakst nog het de grootste slachtoffer: in sommige dossiers wordt zelfs met uithuisplaatsing gedreigd. De WAM-wetgeving, die garant zou moeten staan voor een snelle en toereikende (minstens voorlopige) vergoeding van slachtoffers, wordt zonder meer met de voeten getreden. Controles hierop zijn onbestaande, en dat terwijl procedures vele en lange jaren aanslepen. Dit is toch niet meer normaal te noemen ?’ stellen de advocaten unaniem.
Strafbare feiten schering en inslag
‘Ik stel vast dat er in een zeer hoog aantal dossiers sprake is van strafbare feiten zoals valsheid in geschriften in hoofde van de gerechtsdeskundigen, die vaak ook als verzekeringsarts werken. Op deze manier wordt een eerlijke rechtsgang onmogelijk gemaakt. Als advocaat is dit bijzonder ontmoedigend. Welke geloofwaardigheid kan justitie nog genieten als rechtbanken zich voor hun oordeel baseren op strafbare feiten ? Van een gerechtsexpert mag men toch minstens onafhankelijkheid verwachten ? Het invoeren van daadwerkelijke controles op de medische juistheid van de expertiseverslagen lijkt mij een zinvoller alternatief dan strafklacht in te dienen tegen de gerechtsdeskundigen. Het bestaande wettelijk kader voorziet op vandaag echter geen enkele controle. Hoe kan een rechter, niet-medicus, immers controle uitoefenen op de inhoudelijke juistheid van de verslagen van gerechtsdeskundigen die zich overduidelijk in
situaties bevinden waarin zij niet objectief kunnen zijn? Al te vaak zijn de betrokken verzekeraars en de betrokken collega’s medici immers zakelijke partners van de ‘objectieve en onafhankelijke’ gerechtsdeskundige. Ongevalslachtoffers zijn getraumatiseerd door de manier waarop expertises verlopen. Vaak worden ze jarenlang door het slijk gesleurd onder het mom van een of andere psychiatrische stoornis.’
Doofpot onderzoeken
‘We roepen de bevoegde ministers, de verzekeringsmaatschappijen, de advocatuur, de magistratuur op om het taboe omtrent medische expertises te doorbreken,’ klinkt het bij de advocaten. Een open debat, in samenspraak met de slachtoffers, dringt zich op. Er wordt wel veel gesproken over maatregelen, maar de realiteit is dat er in de praktijk niets verandert. Integendeel: verzekeringsmaatschappijen stellen zich steeds driester op. Ook het imago
van de advocatuur lijdt schade door de huidige gang van zaken: mensen begrijpen niet waarom ze na jarenlang procederen toch met lege handen achterblijven en verliezen het vertrouwen in hun advocaat, die machteloos moet toezien hoe elementaire basisrechten systematisch met de voeten getreden worden. De dossiers waarin sprake is van strafbare feiten, verdienen onderzocht te worden, maar worden spijtig genoeg vaak geseponeerd. De doofpot dus,
want justitie en de financiële sector (waaronder de verzekeringswereld) deelt al zo zwaar in de klappen en kan bijkomende schandalen missen als kiespijn. Onschuldige slachtoffers blijven echter achter met lege handen.’
