Hoe rechters en gerechtsdeskundigen op elkaar inspelen om geen derdenhulp toe te kennen
Derdenhulp is een gevreesde schadepost voor verzekeringsmaatschappijen. Zeker als er sprake is van een blijvende invaliditeit - en een blijvende nood aan hulp door derden: hulp bij het vervoer, hulp bij het koken, hulp voor boodschappen, hulp bij het poetsen, hulp bij het wassen, kleden, enz..
Gespecialiseerde thuisverpleging kan tot 40 euro / uur - soms zelfs meer - kosten.
Wie 4 uur hulp per dag nodig heeft, kost in principe 160 euro per dag aan een verzekering. Dit komt neer op 4.800 euro per maand.
In de praktijk zien we, dat dergelijke bedragen nooit worden toegekend.
Hoe komt dat ?
Het "sociaal vangnet"
Om kosten te besparen, menen verzekeringsmaatschappijen dat een zwaar hulpbehoevend iemand maar naar een verpleeginstelling of bejaardentehuis moet gaan. Ongevalsslachtoffers met een ernstige handicap, worden zo GEDWONGEN hun thuis te verlaten en in te ruilen voor een steriele verpleegruimte. De kosten daarvan, worden hoofdzakelijk gedragen door de Staat, en dus de belastingbetaler.
De "opleg" voor de verzekeringsmaatschappijen wordt zo gereduceerd van pakweg 5.000 euro tot gemiddeld 1.500 euro.
Het motto luidt dan : "voor de bestwil van het slachtoffer is het beter als er 24/7 toezicht is".
Dat veel slachtoffers hierdoor depressief worden en MEER klachten ontwikkelen, is hun probleem uiteraard niet.
Wie toch thuis wil blijven, moet maar beroep doen op instanties zoals het VAPH. Ook hier wordt de kost afgewenteld op de belastingbetaler. Ook het VAPH is begrensd in zijn tussenkomst : in de praktijk komt het grootste deel van de zorg op de kap van de naaste familie terecht.
Rechters motiveren vervolgens dat ze geen of weinig derdenhulp hoeven toe te kennen : "er is immers een goed sociaal vangnet".
Het is duidelijk dat maar bitter weinig rechters ervaring hebben met dat "sociaal vangnet": jarenlange wachtlijsten, bergen papierwerk en attesten, steeds wisselende begeleiding, een rompslomp van jewelste die op het einde van de rit vaak niet de nodige zorg kan bieden. In de praktijk blijft zo goed als alles op de rug van de familie terecht komen.
Verschillende lezers van de site berichtten reeds 10 jaar of langer op zo'n VAPH wachtlijst te staan.
Een "nieuw systeem" is al enkele jaren "op komst" maar is "nog niet gefinaliseerd".
Rechters voorzien geen enkele maatregel voor wie op zo'n wachtlijst terecht komt.
In de praktijk moet een partner stoppen met werken om full time voor het getroffen slachtoffer te zorgen, of vader en / moeder moeten deze taak op zich nemen.
Alleenstaanden zijn het ergst getroffen en belanden in sociaal isolement.
Expert "vergeet" derdenhulp te begroten
Nog belachelijker wordt het, als een expert "vergeet" de nodige derdenhulp te begroten.
Dan lees je in vonnissen of arresten absurditeiten zoals : "de expert vermeldde geen derdenhulp dus ik kan geen derdenhulp toekennen".
Nochtans is het een rechter verboden zijn beslissingsmacht over te dragen aan een expert.
In de realiteit is dit nochtans courante praktijk.
Men kan zich bevragen over de "actieve rol van de rechter", al helemaal over de opdracht tot "toezicht" die rechters - in theorie - hebben, maar in de praktijk meer wel dan niet aan hun laars lappen.
Het "vergeten" begroten van derdenhulp is uiteraard geen toeval, maar opzettelijk.
Verzekeringsartsen = gerechtsexperts weten heel goed dat dat in een vonnis uitdraait op 0 euro te betalen door een verzekeringsmaatschappij.
Te weinig hulp toekennen
Dan heb je nog de experts die wel hulp toekennen, maar dit minimaal doen.
Zo krijg je absurde besluiten zoals : rolstoelgebonden, 4 uur derdenhulp per week is genoeg.
Werkelijk ?
Theorie en praktijk konden niet verder van elkaar afstaan.
Absurd lage vergoedingen
Als je dan kijkt welke bedragen er aan die derdenhulp gekoppeld worden, is het vaak helemaal om te huilen.
Systematisch gaat men uit van 10 euro per uur.
Dat is prima als je met dienstencheques een poetsvrouw kan betalen, maar dat helpt je niet vooruit als je bvb vervoer naar een ziekenhuis moet betalen, of als je thuisverpleging nodig hebt. 10 euro is dan royaal ontoereikend.
Weten rechters dat dan niet ?
Natuurlijk wel.
Waarom ze dan toch stelselmatig veel te weinig en veel te lage vergoedingen voor derdenhulp toekennen ?
Veel verklaringen zijn daar uiteraard niet voor ...
Waar heb je wettelijk recht op ?
Op een integrale schadevergoeding.
Dat wil zeggen dat ieder uur hulp dat jij nodig hebt tgv ongeval, moet vergoed worden, tot op de laatste centiem.
Heb je derdenhulp moeten voorschieten, dan moet je bovendien intresten ontvangen voor de reële betaalde bedragen.
Wat kan je doen ?
Hou iedere factuur en ieder betalingsbewijs goed bij. Om te krijgen, moet je bewijzen.
"Vergeet" een gerechtsexpert je derdenhulp te begroten ? Dagvaard hem en stel hem aansprakelijk voor de schade die jij lijdt omdat hij zijn opdracht niet goed uitvoerde.
Begroot een gerechtsexpert je derdenhulp verkeerd ? Dagvaard hem en laat hem of haar betalen voor de opleg van je kosten die door een vonnis niet vergoed werden.
Deel je verhaal. Hoe meer informatie op het internet te vinden is, hoe minder ze hun beproefde bedrogstrategieën kunnen toepassen.
