Assuraffia : verzekeringsbedrog was al publiek geheim, met terreurslachtoffers is het een publieke s
Assuraffia
22 maart 2017 00:00
Bewaren
Pagina in de krant
Afdrukken
Geef zelf een reactie
Er was weinig verheugends aan de aanslagen van 22 maart, en aan de onvermijdelijke herdenking ervan nog minder, behalve één ding: bij de verzekeringen zijn ze plots mens geworden. Zoals de zoon onzes heren, maar vanuit een andere achtergrond.
Schokkend nieuws: de verzekeraars gaan de slachtoffers uitbetalen! Misschien nog dit jaar, anders het volgende of een van die erna. En ze gaan zelfs meer vergoeden dan ze zelf op 22 maart 's avonds na een snelle berekening grijnzend hadden vastgelegd. 'Het dubbele', beweerde iemand, maar wie dat gelooft mag aan de lijst met slachtoffers worden toegevoegd.
Het sterkst van al was dat de blijde boodschap in 'Het journaal' werd gebracht door Hans De Cuyper, de nieuwste voorzitter van de Bende van Verzekeraars Assuralia, en niet door Wauthier Robyns. Vijftig, mogelijk zestig jaar al, moet Wauthier opdraven telkens als de verzekeringen bij een zwaar ongeluk of een grote catastrofe hun verplichtingen niet willen nakomen. Dat is dus bij elk zwaar ongeluk en bij elke grote catastrofe. Tevens bij alle kleine. Wat weinigen weten, is dat Wauthier voluit Wauthier Robyns de Schneidauer heet, want dat kan in de ondertiteling van 'Het journaal' niet op het scherm. Wauthier behoort tot de laagste tak van de adel en van de mensheid.
U betaalt al twintig jaar een peperdure verzekering tegen schade door derden aan uw woning en er valt een vliegtuig door uw dak. Daar is Wauthier. Helaas, hij kan er ook niets aan doen, bepaalt uw contract in artikel 174 paragraaf 12 dat geen schade wordt vergoed die is veroorzaakt door zich op eigen kracht door het luchtruim bewegende objecten. Het is niet onmogelijk dat de makelaar van de luchtvaartmaatschappij bij u aanbelt, zo de bel er nog hangt, om u een nieuw toestel te doen betalen. Had uw huis er niet gestaan, het vliegtuig had geen averij geleden.
Er bestaat geen meer geoliede tak van de georganiseerde misdaad dan het verzekeringswezen. Humo bracht ooit een cartoon die het mooi samenvatte. Een man staat voor het loket van Assuranties Dendief en hoort van de bediende: 'U hebt geluk mijnheer Smolders. Van uw fiets vallen nadat u onder water tegen een giraf bent gebotst, is het enige wat uw polis dekt.'
De gangbare praktijk is de volgende. Verzekeraar A onderhandelt namens zijn klant C met verzekeraar B over diens voorstel tot schadevergoeding aan C, terwijl een uur later diezelfde verzekeraar B namens zijn klant D met diezelfde verzekeraar A moet onderhandelen over diens voorstel tot schadevergoeding aan D. Wel, ieder mag zo naïef zijn als hij verkiest, maar dan is de uitkomst dat verzekeraar A en verzekeraar B achter de rug van hun klanten C en D met minder dan het minimum akkoord gaan, waarna A en B hun winst tellen en C en D hun verlies.
Kaaiman, als geweten marxist-leninist, zou eens aan de macht, na een militaire coup of gemanipuleerde verkiezingen, terstond alle verzekeringsfirma's nationaliseren in één staatsmaatschappij die om te beginnen uitbetaalt wat moet, en om te vervolgen niet met het geld van haar klanten gokt. Anderzijds wordt fraude van de familiale-verzekeringnemer, die ook een nieuwe televisie eist terwijl alleen een vaas op de grond is gevallen, bestraft met 15 jaar heropvoedingskamp. En elke Schneidauer wordt opgehangen, dat zal een goede les voor hen zijn.
Bron : http://www.tijd.be/nieuws/archief/Assuraffia/9875346?highlight=kaaiman
