Slachtoffers : "Iedereen vergeet dat ook RECHTERS corruptiesysteem mee in stand houden"
VOORSTEL NIEUWE WET 2017 VOOR DESKUNDIGEN
Op basis van werkelijk gebeurde feiten
Er is dringend een commissie nodig waar de talrijke slachtoffers terecht kunnen en schade kunnen afdwingen!
Zowel de rechters als de deskundigen moeten kunnen gestraft worden!!!
- geen enkel deskundige in de “verzekeringsgeneeskunde” mag nog aangesteld worden door de rechtbanken!!!!! ABSOLUTE VOORWAARDE want die zijn nooit neutraal en werken ten voordele van de verzekering die hen goed betaalt! Het gaat over letsels en mensenlevens!
DIE VERZEKERINGSARTSEN KUNNEN ENKEL NOG AANGESTELD WORDEN DOOR DE VERZEKERINGSMAATSCHAPPIJEN!
- Het is bij een expertise veel eerlijker om een specialist aan te stellen die geen “cursus van verzekerings-geneeskunde of deskundige” gevolgd heeft, maar die met medische kennis kan uitpakken om de letsels op een rechtvaardige wijze te evalueren dan “knechten” te nemen die voor de verzekeringen werken.
Bijvoorbeeld een neuroloog zal perfect kunnen evalueren welke gevolgen een CVA (beroerte) heeft bij het slachtoffer. Een revalidatiearts in de verzekeringsgeneeskunde kent niet de impact van de hersenschade en verzwijgt die levensbedreigende schade ten voordele van de verzekering!
- een deskundige is een dokter die meer zou moeten weten dan een gewone arts over een bepaald letsel: bv. een prof. neurologie kan meer weten dan een neuroloog, maar moet niets weten over de verzekeringen. Dat hoort hier niet thuis!!!
Elke dokter heeft het boek “Belgische schaal ter bepaling van de invaliditeit” en kan daaraan het percentage koppelen.
- elke deskundige die meineed pleegt of valsheid in geschrifte of schuldig verzuim pleegt moet gestraft worden met gevangenisstraf en flinke geldboete ten voordele van het slachtoffer en mag NOOIT meer optreden voor een rechtbank!
- zwarte lijst moet opgemaakt worden met medewerking van de slachtoffers van partijdige deskundigen zodat die al bij voorbaat op de zwarte lijst staan.
- De rechtbanken moeten de deskundigen straffen met zware geldboetes ten voordele van de slachtoffers die zij maken.
Meineed door experts = voorbedachte rade ; opzettelijk toebrengen van lichamelijk letsel is een strafbaar feit cfr. artikel 398 e.v. Strafwetboek Juli 29, 2015
Art. 398. Hij die opzettelijk verwondingen of slagen toebrengt, wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van zesentwintig [euro] tot honderd [euro] of met een van die straffen alleen. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002> Ingeval de schuldige heeft gehandeld met voorbedachte rade, wordt hij veroordeeld tot gevangenisstraf van een maand tot een jaar en tot geldboete van vijftig [euro] tot tweehonderd [euro]. <W 2000-06-26/42, art. 2,Inwerkingtreding : 01-01-2002> Art. 399. Indien de slagen of verwondingen een ziekte of ongeschiktheid tot het verrichten van persoonlijke arbeid ten gevolge hebben, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van twee maanden tot twee jaar en met geldboete van vijftig [euro] tot tweehonderd [euro]. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002> De schuldige wordt gestraft met gevangenisstraf van zes maanden tot drie jaar en met geldboete van honderd [euro] tot vijfhonderd [euro], indien hij met voorbedachten rade heeft gehandeld. <W 2000-06-26/42, art. 2,Inwerkingtreding : 01-01-2002> Art. 400. (Zie NOTA 1 onder TITEL) De straf is gevangenisstraf van twee jaar tot vijf jaar en geldboete van tweehonderd [euro] tot vijfhonderd [euro], indien de slagen of verwondingen, hetzij een ongeneeslijk lijkende ziekte, hetzij een blijvende ongeschiktheid tot het verrichten van persoonlijke arbeid, hetzij het volledig verlies van het gebruik van een orgaan, hetzij een zware verminking ten gevolg hebben. <W 2000-06-26/42, art. 2,Inwerkingtreding : 01-01-2002> De straf is (opsluiting van vijf jaar tot tien jaar), ingeval de schuldige heeft gehandeld met voorbedachten rade. <W 2003-01-23/42, art. 66, 041; Inwerkingtreding : 13-03-2003
- de rechter moet meer rekening houden met:
Art. 1382 B.W. : elke daad van de mens, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt, verplicht degene door wiens schuld de schade is ontstaan, deze te vergoeden
Art. 1383 B.W.: ieder is aansprakelijk niet alleen voor de schade welke hij door zijn daad, maar ook voor die welke hij door zijn nalatigheid of door onvoorzichtigheid heeft veroorzaakt
- de deontologische code ondertekenen is een fabeltje en is NIETS waard.
Meineden van deskundigen zijn nog nooit bestraft in de rechtbank en aldus is het dagelijkse kost.
- De Orde der geneesheren is de grote schuldige. Zij weigeren de aanklager te confronteren met de aangeklaagde arts/deskundige. Dit moet gebeuren zonder advocaten, de aanklager kan desnoods zijn raadsgeneesheer meenemen. Nu liegen de aangklaagden er op los omdat zij weten dat de aanklager toch nooit iets verneemt en de Orde NIETS onderzoekt als de aangeklaagde zijn lidgeld betaald heeft! PURE OPLICHTING!
- klachten die strijdig zijn met de heilige “code” belanden in de doofpot en de rechter weigert er eveneens rekening mee te houden. Is dus een pure fantasie.
De Orde dient enkel om de fouten van “hun doktertjes die lidgeld betaalden” toe te dekken!
Nochtans zou de Orde veel proceskosten kunnen vermijden van de slachtoffers.
- JUSTITIE MOET DE ORDE VERPLICHTEN OM DE AANKLAGER EN DE AANGEKLAAGDE SAMEN TE AANHOREN (ZONDER ADVOCAAT) DESNOODS MET DE RAADSGENEESHEER VAN HET SLACHTOFFER.
- Een arts die zetelt in de Orde, mag geduren gans die periode niet optreden als deskundige en dit om partijdigheid te vermijden!
- Dagelijks wordt dit geschaad: Code der geneesheren Art. 130 : “deskundige mag nooit een medisch dossier raadplegen zonder het akkoord van de patiënt en de toestemming van de geneesheer die voor de behandeling verantwoordelijk is; aan beiden moet hij zijn bevoegdheid en zijn opdracht kenbaar maken”.
ORDE DER GENEESHEREN: De Nationale Raad is het eens met het advies van deze commissie en heeft, in samenspraak met de Balie van Brussel, beslist dit advies te publiceren op zijn website:
Doc. A 147008: De functionele (objectieve) onpartijdigheid kan in twijfel worden getrokken wanneer de deskundige reeds in een andere hoedanigheid kennis heeft genomen van de zaak. De deskundige kan niet onpartijdig zijn indien hij zich in andere omstandigheden reeds een oordeel heeft kunnen vormen over het geschil waarvan hij kennis moet nemen.
"De persoonlijke (subjectieve) onpartijdigheid kan in twijfel worden getrokken wanneer de deskundige een band heeft met een van de partijen of met de zaak in het geschil. Men kan dus stellen dat de deskundige zijn opdracht moet weigeren of zich moet terugtrekken wanneer hij een van de partijen in het geding kent of heeft gekend in een andere hoedanigheid" (vrije vertaling, J.L. FAGNART, Ethique et médecine d'expertise, Con M, 2011/4, p. 149). Artikel 121, § 1, van de Code van geneeskundige plichtenleer heeft eveneens voor deze oplossing gekozen door te stellen dat "de arts die belast is met één van de opdrachten vermeld in artikel 119 moet weigeren personen te onderzoeken met wie hij betrekkingen onderhoudt of onderhield die zijn vrijheid van oordeel zouden kunnen beïnvloeden.".
Ondanks dit feit houden de rechters daar geen rekening mee en stellen zij “vriendjes” aan!!!
Orde der Geneesheren Artikel TITEL III : De arts ten dienste van de gemeenschap – Hoofdstuk IV : De arts als adviseur, controleur, deskundige of ambtenaar:
Art. 124 01/01/1975 “Wanneer deze artsen menen een diagnose te moeten stellen of een prognose te moeten maken, mogen zij slechts besluiten formuleren nadat zij de patiënt hebben gezien en persoonlijk hebben ondervraagd, zelfs indien zij gespecialiseerde onderzoekingen hebben laten uitvoeren of over elementen beschikken die hen door andere artsen werden medegedeeld”.
- DE RECHTER MOET VERPLICHT WORDEN OM AL DEZE ZAKEN NA TE ZIEN OF ZE GEBEURDEN VOLGENS DE CODE!!!
NU WEIGEREN DE RECHTERS DAAR REKENING MEE TE HOUDEN!
- “de meldingsplicht volstaat als garantie op onpartijdigheid” dat is enkel voor wie nog gelooft in sinterklaas! DE FEITEN BEWIJZEN HET TEGENDEEL
- als het over hersenletels, CVA gaat mag enkel en alleen nog een neuroloog of professor in de neurologie aangesteld worden en geen huisarts, psychiater, kinderarts, revalidatiearts…
Hier ligt de grote fout bij de rechter die maar aanstelt zonder rekening te houden met het slachtoffer haar eisen en letsels en zonder rekening te houden met de opdracht.
- rechters die de arbeidsongevallenwet naast zich neerleggen en eisen dat het slachtoffers de bewijzen levert i.p.v. de verzekering, moeten gestraft worden met eventuele schorsing of geldboete aan het slachtoffer. Dan zullen zij dat geen tweemaal doen
“Volgens AOW in casu art. 2 lid 4 van de AOW, wet van 3 juli 1967 wordt geacht dat het vermoeden voldoende is dat het letsel kan veroorzaakt zijn door het A.O. (arbeidsongeval) opdat het zou ten laste gelegd worden van de A.O.V. (arbeidsongevallenverzekering). Het is aan de tegenpartij, de A.O.V. om te bewijzen dat het A.O. onmogelijk het letsel kan hebben veroorzaakt en volledig los staat van de plotselinge gebeurtenis (A.O.)
Referentie : Arbeidsrechtbank Brussel 15 januari 1990 JTT 1990 55 in bijlage”
Wetgeving omtrent arbeidsongevallen – Een (te lang) tijdsverloop tussen de plotselinge gebeurtenis en het vertonen van het letsel bracht een aantal lagere rechtbanken tot de beslissing dat het slachtoffer daardoor het voordeel van het vermoeden van oorzakelijk verband verliest - Dit is echter volgens het Hof van Cassatie niet het geval
“De rechter kan het door art. 9 Arbeidsongevallenwet gevestigde vermoeden dat er een oorzakelijk verband bestaat tussen de plotselinge gebeurtenis en het letsel, niet terzijde stellen op de enkele grond dat een te lange tijd is verlopen tussen de gebeurtenis en het letsel.” (Cass. AR 6932, 12 februari 1990 (Van Waeyenberghe / O.M.O.B.) http://www.cass.be (18 oktober 2001); , Arr. Cass. 1989-90, 764; , Bull. 1990, 686; , J.T.T. 1990, 265, noot; , Pas. 1990, I, 686; , R.W. 1989-90 (verkort), 1462; , Soc. Kron.
Volgens Prof. Mr. W. Van Eeckhoutte – Sociaal Zekerheidsrecht 2004-2005 blz. 117 : “dat de bepalingen die de eigenlijke arbeidsongevallenregeling uitmaken van openbare orde zijn, heeft belangrijke gevolgen. Zo bepaalt de arbeidsongevallenwet zelf dat elke overeenkomst die strijdig is met de wet, van rechtswege nietig is en dat de rechter bij wie een geschil inzake arbeidsongevallen aanhangig is, bij zijn uitspraak over de rechten van de getroffene of zijn rechthebbenden, ambtshalve moet nazien of de bepalingen van de wet zijn nageleefd” (Art.6, §2 en 3 Arbeidsongevallenwet).
Het slachtoffer van een van een arbeidsongeval heeft, conform art. 28 van de Arbeidsongevallenwet, recht op de geneeskundige, heelkundige, farmaceutische en verplegingszorgen die ingevolge het ongeval nodig zijn.
de in art. 28 beschreven zorgen gaat om zorgen die van aard zijn om de door het arbeidsongeval geleden schade te verminderen, teneinde de lichamelijk integriteit en gezondheid van het slachtoffer te herstellen;
de te vergoeden medische kosten betreffen elke verzorging die van aard is het slachtoffer te herstellen in een fysieke toestand die zoveel mogelijk die van voor het ongeval benadert. De kosten moeten door de verzekeraar betaald worden, ook al leidt de ingreep niet tot resultaten, ook al is de ingreep betwist. Er wordt dus niet vereist dat de geneeskundige zorg een bestaande arbeidsongeschiktheid opheft of vermindert - (Cass. 27 april 1998, R.W. 1998-1999, 1180);
De medische zorgen moeten niet bestemd zijn om de arbeidsongeschiktheid te verminderen (Cass., 5 april 2004, JTT,2004, 457).
Het begrip “nodig” dient dus ruim geïnterpreteerd te worden. Als criterium geldt dus het mogelijk nut voor het herstel van de gezondheid in de brede betekenis
Tot besluit, “elke arts die een expertiseopdracht vervult moet onafhankelijk en onpartijdig zijn zowel ten opzichte van de persoon die hem als expert koos als ten opzichte van de andere personen betrokken bij de expertise. Dit principe wordt trouwens uitdrukkelijk bekrachtigd door artikel 122 van de Code van geneeskundige plichtenleer, terwijl artikel 121 preciseringen geeft over de voorwaarden en modaliteiten van deze onafhankelijkheid”.
Nu wordt daar nooit rekening mee gehouden ten nadele van het slachtoffer!
- rechters die weigeren controle uit te oefenen over de deskundigen en zijn doen en laten, tegen de wetten in en zijn rekeningen weigeren te controleren en weigeren te antwoorden op de vragen en de eisen van het slachtoffer, moeten gestraft worden:
“Eerlijk Proces is niet aan de orde op basis van een partijdige deskundigenverslag, behouden indien dit deskundigverslag als advies aanziet en rekening houdt met de kritiek erop:
“Het recht van een persoon op een eerlijke behandeling van zijn zaak, dat wordt gewaarborgd door art. 6.1. E.V.R.M., kan worden miskend wanneer de bodemrechter zijn beslissing grondt op het advies van een partijdige of schijnbaar partijdige deskundige.
De rechter kan dus zeker niet een partijdig deskundigverslag als basis nemen van zijn beslissing. Maar anderzijds wordt het recht op eerlijk proces niet geschaad wanneer de partijdigheid of een gebrek van onafhankelijkheid van de deskundige wordt vastgesteld door de rechter of wordt aangehaald door een van de partijen, waarna de rechtbank kennis neemt van een verslag van bv. een college van gerechtelijke deskundigen aan wie zij het deskundig verslag onderwerpt en de desbetreffende adviezen werden overgelegd ter ondersteuning van de betwisting ontwikkeld in de conclusie waarop de rechtbank heeft geantwoord en deze kritiek heeft beoordeeld.
Indien dit niet gebeurd is kan worden afgeleid dat het recht op verdediging en het recht op een eerlijk proces zou zijn miskend”. (Bevestigd in Cass.arrest van 20.12.2007, zoals gepubliceerd in het rechtskundig weekblad 2009-2010 pag. 578).
DAN EISEN DE SLACHTOFFERS DAT GANS HET PROCES MOET HERNOMEN WORDEN IN EEN ANDER HOF!
- Een deskundige moet elk bedrag dat hij aanrekent bewijzen met de correcte stukken, bv. brief naar …. postzegel: … verplaatsing van - naar en reden…. enz..
Per getypt blad moet dat een vast bedrag worden van max. 2 euro en een vast bedrag per expertise. De financiële oplichtingspraktijken moeten er uit!!!
Nu worden die schatrijk op de kosten van een slachtoffer en met fictieve bewijsstukken OF ZELFS GEEN BEWIJSSTUKKEN!!!
- rechters die weigeren de besluiten en de bewijsstukken te lezen van het slachtoffer en enkel en alleen de valse verslagen van de deskundige aanvaarden en dan schrijven dat het slachtoffer bij een arbeidsongeval niet de bewijzen geleverd hebben, moeten gestraft worden met een schorsing en geldboete aan het slachtoffer. Dan zullen zij dat geen tweemaal doen
“De rechter die zijn beslissing grondt op zijn persoonlijke kennis, of op feitelijke gegevens en inlichtingen ingewonnen buiten het onderzoek en buiten de debatten, en waarover de partijen geen tegenspraak hebben kunnen voeren, miskent het recht van verdediging (Cass. 14 februari 2001, A.C. 2001, nr. 92; 25 september 2002, P.02.0954.F; Cass. 6 november 2002, P.02.0755.F; Cass.20 november 2002, P.02.0708.F).”
Justice must not only be done, but must be seen to be done
Het slachtoffer heeft recht op een eerlijk proces art. 6.1 E.V.R.M. en daarenboven volgens het E.H.R.M. Art. 13 recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel en E.H.R.M. Art. 6 Recht op een eerlijk proces.- “Men mag een partij die het bewijs moet leveren van de feiten die ze aanvoert niet systematisch de middelen weigeren om dit bewijs te kunnen leveren ( Arbeidshof Bergen, 18.10.1999, R.G.A.R., 1999, nr. 13.043)”.
“Het recht van een persoon op een eerlijke behandeling van zijn zaak, dat wordt gewaarborgd door art. 6.1. E.V.R.M., kan worden miskend wanneer de bodemrechter zijn beslissing grondt op het advies van een partijdige of schijnbaar partijdige deskundige”.
Art. 973 Ger. W. stelt dat de deskundige onder controle staat van de rechter.
“De deskundige is professioneel aansprakelijk voor de schade. Prestaties van een deskundige, die niet het minste nut hebben opgeleverd, geven geen recht op ereloon. (Gent 7 april 1992, TG.R. 1992-93, 91-93).
Zo stelt artikel 973,§1 Ger. W. dat de rechter het verloop van het onderzoek opvolgt en erop toeziet dat termijnen worden nageleefd en dat de tegenspraak wordt in acht genomen.
Na de kennisgeving van deze beslissing overeenkomstig artikel 973,§2, derde lid Ger.W., heeft de deskundige 8 dagen om, met behoorlijk omklede redenen, de opdracht te weigeren en, in het geval geen installatievergadering bepaald is, mee te delen waar en wanneer hij zijn werkzaamheden zal starten.
Nu is het vaak tot 2 maanden wachten vooraleer een deskundige de opdracht al dan niet aanvaard heeft!
- De rechters moeten verplicht worden, indien een deskundige meineed pleegt, schuldig verzuim, valsheid in geschrifte, strijdig met de arbeidsongevallenwet zelf de zaken, de zogenaamde bewijzen, schrijft uit zijn machtspositie i.p.v. de verzekering, dit ten nadele van het slachtoffer, om dit onmiddellijk naar een onderzoekscommissie te verwijzen die de deskundige definitief kan schorsen en een geldboete opleggen ten voordele van het slachtoffer wegens het opgelopen tijdverlies dat alles opnieuw moet gebeuren.
-- magistraten die zich op een gratis etentje laten uitnodigen door een groep deskundigen, moet verboden worden want dit werkt enkel en alleen de partijdigheid in de hand.
Een deskundige mag geen band of contact hebben met de rechter!!! Hij kan enkel neutraal aanhoord worden in de rechtbank onder ede in het bijzijn van alle partijen die vragen mogen stellen. Verder mag hij enkel zijn verslag sturen naar de griffie.
- alvorens een deskundige zijn eindverslag naar de rechter stuurt moet het eerst aangeboden worden aan alle partijen die eventueel nog opmerkingen kunnen maken en die moeten opgenomen worden.
Nu maken de deskundigen een heel kort voorverslag, schrijven er bijna niets in en dan geeft hij een eindverslag aan de rechter met een resem bedrieglijke uitspraken, valsheid in geschrifte, verzwijgt hij vrijwillig alle ernstige letsels en zet bewust de rechter op een verkeerd spoor.
Zijn eed is een meineed in dat geval, maar hij wordt NOOIT gestraft.
- Een deskundige kan weliswaar in de uitvoering van zijn opdracht een beroep doen op specialisten ("sapiteurs"). Ter vrijwaring van het recht van verdediging en het tegensprekelijk karakter van het onderzoek moet de deskundige deze werkzaamheden controleren en ze integreren in zijn verslag. De deskundige moet de werkzaamheden van die specialisten ook aan de partijen aankondigen, zodat ze kunnen aanwezig zijn en zich kunnen verdedigen – H. DECLERCQ, o.c., 108; C. RENAP, l.c., p. 79, nr. 92; J. VAN COMPERNOLLE, l.c., p. 136, nr. 50.
Nu trekken de slachtoffers steeds aan het korste eind omdat de deskundige een afspraak maakt met de sapiteur en vaak vrijwillig foutieve vragen worden gesteld om het resultaat tegen het slachtoffer te (mis)gebruiken.
“De specialisten moeten beschikken over het volledig medisch dossier….anders geen acuraat advies”: De specialisten waarop de deskundige een beroep wenst te doen, moeten vanzelfsprekend kennis kunnen nemen van het volledige dossier van het slachtoffer zonder hetwelk zij niet in de mogelijkheid verkeren van een accuraat advies uit te brengen!
- elke deskundige die 1 of meerdere sapiteurs raadpleegt moet zijn eindverslag laten lezen en ondertekenen door alle sapiteurs EN MOETEN DIE HET RECHT HEBBEN OM ZAKEN TE WEERLEGGEN DIE NIET JUIST ZIJN alvorens het door alle partijen gelezen wordt en eventuele correcties nog toegebracht worden!! Pas nadien kan het naar de rechter!
Nu vervalst de deskundige de uitspraken van zijn sapiteurs om zijn eigen fouten toe te dekken of de verzekering te bevoordeligen en de rechter doet daar niet de minste controle over!!!
Het Ministerie van Volksgezondheid, de AGD / Medex: blinkt uit in het toedekken van fouten van hun eigen dokters en moedigen het zelfs aan.
Die dokters mogen met de deskundigen afspraken maken om het slachtoffer haar/zijn letsels te verzwijgen, zelfs bij doodsgevaar!!! SCHANDALIG – zij hebben liever een dode dan de verzekering te laten betalen bij arbeidsongevallen.
Er moeten zware straffen uitgesproken worden tegen deze dokters met definitieve schorsing om nog te werken op het Minis. van Volksgezondheid en de minister zou uit eigen zak de slachtoffers moeten vergoeden, dan zal dat geen 2x gebeuren.
Het is om die reden onmogelijk dat het Minis. Van Volksgezondheid het recht zouden hebben om deskundigen te benoemen en aan te stellen!!!
