Wetsvoorstel Koen Geens legaliseert medische corruptie in justitie - punten van kritiek & oploss
Wil je graag copy van het wetsvoorstel ? Stuur ons een mailtje.
Punten van kritiek
1. Het wetsvoorstel voorziet niet dat huidige of uitgeprocedeerde slachtoffers hun klacht kunnen melden bij de aanvaardingscommissie.
De Hoge Raad voor de Justitie, die door Koen Geens aangewezen is als bevoegd orgaan om klachten lastens gerechtsexperts te onderzoeken, weigert de dossiers te behandelen. Ook de parketten en de Orde der Artsen weigeren ieder onderzoek. Geen enkele expert werd ooit voor de rechtbank gebracht.
Slachtoffers van valse medische verslagen kunnen nergens terecht met hun klacht. De aanvaardingscommissie dient EERST de gegrondheid van de klachten van de bestaande slachtoffers te onderzoeken, vooraleer zij een Zwarte Lijst arts kan opnemen in het Nationaal Register.
Bovendien dient de aanvaardingscommissie een advies over te maken aan de slachtoffers, waarin de valsheid van een expertiseverslag al dan niet bevestigd wordt. Vervolgens moeten de slachtoffers dit advies kunnen aanwenden hetzij in hun nog lopende procedure,
zodat de rechters geen valse verslagen meer gebruiken als basis voor hun vonnis ; hetzij indien zij uitgeprocedeerd zijn, dit advies gebruiken om hun schade te verhalen op de corrupte gerechtsdeskundigen. Het is immers door hun vals verslag dat zij nooit een eerlijke
vergoeding konden bekomen voor hun letselschade via de rechtbank. Het behoort de gerechtsdeskundigen toe om verantwoordelijkheid te nemen voor de gevolgen van hun vals verslag. Een arts van wie vastgesteld wordt dat hij in het verleden 1 of meerdere valse verslagen opstelde, mag in geen geval opgenomen worden in het Nationaal Register. Zoniet, wordt dit totaal zinloos. Aanvragen van Zwarte Lijst artsen dienen ‘on hold’ geplaatst te worden tot er een onafhankelijk onderzoek gebeurd is naar hun onpartijdigheid. Minister Geens beschikt nochtans sinds 2015 over deze lijst. Wij begrijpen niet dat hij hier niets mee aangevangen heeft, en zodoende het probleem mee in stand blijft houden – en nog minstens zes jaar in stand wil houden.
2. Een duidelijke omschrijving van welke sancties er concreet voorzien zijn per soort inbreuk, ontbreekt. Bijvoorbeeld : experten maken er een gewoonte van om expertises te rekken. Nochtans voorziet de wet dat een verslag binnen de 6 maanden moet ingediend worden.
Geen kat die deze wet naleeft, zelfs de rechters niet. In dit geval kan een tijdelijke schrapping volstaan. Experten vragen meestal ook zinloze onderzoeken, waarvan ze bij voorbaat weten dat zij geen letsels kunnen aantonen. Bijvoorbeeld een RX bij een whiplash, terwijl zij een MRI met DTI moeten vragen. Bijvoorbeeld bij hersenletsel een gewoon EEG met een gevoeligheid van 0,3, terwijl zij een qEEG moeten vragen, dat een gevoeligheid heeft van 0,95 ! Het gevolg hiervan is, dat de expertise onnodig vertraagd wordt en dat er onnodige kosten gemaakt worden. Bovendien wijst het aanvragen van dergelijke onderzoeken
op partijdigheid. Een ander voorbeeld : het systematisch vragen van psychiatrische onderzoeken bij mensen die nooit eerder psychiatrische problemen hadden, met als enig doel hen vals te beschuldigen van simulatie en aggravatie zodat de verzekering hen niet zou hoeven vergoeden. Een expert die aan dergelijke verzekeringspraktijken meewerkt, dient definitief geschrapt te worden. Ook voor het opstellen van een vals expertiseverslag
kan er maar 1 sanctie bestaan : onmiddellijke en definitieve schrapping. Enkel door strenge, duidelijke en vooraf bepaalde sancties te voorzien, kan dit Nationaal Register een kans op slagen krijgen. Het huidige wetsvoorstel voorziet enkel dat sancties naar willekeur kunnen voorgesteld worden, door nota bene een aanvaardingscommissie wiens neutraliteit in vraag gesteld wordt.
3. De wet dient te voorzien dat de aanvaardingscommissie de dossiers, waarin valsheid in geschrifte werd vastgesteld, dient over te maken aan de procureur.
Artsen die een vals verslag opstellen – bovendien onder ede – dienen zich net als iedere burger voor de rechtbank te verantwoorden.
Waarom zouden verzekeringsartsen-gerechtsdeskundigen eerlijke verslagen maken ? Ze lopen immers geen enkel risico op sanctie vandaag.
En wat is uiteindelijk nog de waarde van een eedaflegging, als deze eed dossier na dossier geschonden mag worden ?
4. Het wetsvoorstel laat toe dat Zwarte Lijst artsen nog minstens 5 jaar als expert kunnen worden aangesteld (art. 19). Dit is onaanvaardbaar.
5. Het wetsvoorstel kwam tot stand zonder overleg met de slachtoffers, terwijl met de verzekeringssector uitgebreid is overlegd.
6. Vorig jaar al, zijn beloftes gemaakt vanuit kabinet Geens dat de deontologische code “niet te strikt” zal toegepast worden. Wat is dan het nut ervan ?
Een deontologische code zonder sancties, laat staan een deontologische code die “niet te strikt” hoeft nageleefd te worden, is uiteraard zinloos, zoals ook blijkt uit de reeds bestaande deontologische codes oa voor artsen en verzekeringsmaatschappijen. Deze worden voortdurend met de voeten getreden.
7. De controle die de aanvaardingscommissie zou uitvoeren, bestaat o.a. uit het nagaan of er strafrechtelijke of tuchtonderzoeken lopende zijn (blz. 11).
Ook dit wijst op een schijncontrole, aangezien de parketten en de Orde der Artsen ieder onderzoek naar corrupte artsen weigeren. Klachten worden zonder enig onderzoek geseponeerd, of erger nog : geweigerd. Bovendien bestaat de Orde der Artsen deels uit artsen die samenwerken met verzekeringsmaatschappijen, waardoor er nooit sancties volgen voor verzekeringsartsen - experts.
8. Het wetsvoorstel bepaalt geen tarieven voor deskundigenonderzoeken. Sommige gerechtsexperts rekenen 15.000 euro voor een expertise, wat door verkeersslachtoffers moet voorgeschoten worden. Wie dit niet kan betalen, kan nooit zijn schade vergoed zien en kan niet verder procederen. De toegang tot het recht wordt zo onmogelijk gemaakt, nochtans een grondwettelijk en universeel recht. Ter info krijgen experts in strafzaken en arbeidsrecht voor identiek hetzelfde werk zo’n 500 à 1.500 euro. Bij verkeersongevallen, waarbij de schade door een verzekering vergoed moet worden, is dat het tiendubbele ?
Maximum tarieven voor deskundigenonderzoeken dienen bepaald te worden om misbruiken uit te sluiten. Bovendien is het oneerlijk dat verkeersslachtoffers al deze kosten moeten zelf voorschieten, daar waar de Belgische Staat de kosten draagt bij strafzaken en in arbeidsrecht. Blijkbaar is niet iedereen gelijk voor de wet.
Vast staat, dat het huidig systeem enkel de verzekeringssector ten goede komt.
9. Er is geen enkele onafhankelijke arts of advocaat of belangenvertegenwoordiger aan slachtofferzijde in de aanvaardingscommissie voorzien die zich kan uitspreken over de juistheid van de medische besluiten.
Verzekeringsartsen daarentegen, zijn wel vertegenwoordigd. Het gevaar dat geen enkel vals verslag als dusdanig erkend zal worden, is dus reëel.
Er kan geen sprake zijn van onafhankelijk toezicht als er geen onafhankelijke toezichthouder is !
10. Het register vermeldt niet voor welke verzekeringsmaatschappijen de experten reeds zijn opgetreden. Zodoende is nazicht over belangenvermenging onmogelijk. (blz. 98 Art.991quinquies, blz. 94)
11. In geval van klacht kan de aanvaardingscommissie de betrokken gerechtsdeskundige horen. Ook het betrokken ongevalsslachtoffer dient gehoord te worden door de aanvaardingscommissie. Bovendien moet het betrokken slachtoffer de kans krijgen om de eventuele opmerkingen van de expert te weerleggen.
12. Koen Geens kondigde een “meldingsplicht voor experts” aan als “oplossing” (bron: VRT). In het 127 blz. tellend document dat aan de Kamer werd bezorgd, is niets terug te vinden over deze “meldingsplicht”. Wat is daarmee gebeurd ?
13. Met al zijn wetswijzigingen en bijkomende administratie compliceert Koen Geens nodeloos de materie. Bovendien garandeert hij geen snellere en eerlijker justitie – wel integendeel. Hij verplicht de rechters om te kiezen uit (weldra enkel nog) verzekeringsartsen.
De oplossing
De aanstelling van goed betaalde, vaste gerechtsdeskundigen per rechtbank, die enkel indien dit strikt noodzakelijk zou zijn en enkel beperkt tot gespecialiseerde onderzoeken, een expert uit het nationaal register kunnen aanstellen als subexpert (details hier)
+
Een meldpunt binnen het federaal parket voor slachtoffers van een vals expertiseverslag, zodat klachten en onderzoek gecentraliseerd kunnen worden en de Zwarte Lijst artsen zich dienen te verantwoorden voor hun daden
+
De invoering van een Bad Faith Act : een verzekering die onrechtmatig weigert schade te vergoeden, moet het dubbele betalen – als verzekeringen weten dat gerechtsdeskundigen eerlijke verslagen opstellen, zullen zij niet meer de kosten voor een rechtszaak maken maar zullen zij sneller tot een correcte minnelijke regeling overgaan
