Beroepsprocedure dossier Santens/AG : uitstel en "liefst geen te dik dossier"
De beroepsprocedure in het dossier Santens/AG begint met 6 weken uitstel.
Op 20 december wordt over de conclusiekalender beslist.
Een pleitdatum zal binnen het eerste jaar niet mogelijk zijn.
Santens reageert :
"De rechter was beleefd en antwoordde in voor mij begrijpbare taal op de vragen die ik had. Het was wel duidelijk dat ze weinig zin had in dit dossier. Welke rechter zou nu wel zin hebben in mijn dossier ? Vooral de omvang van het dossier bleek storend. Blijkbaar wordt hier vergeten dat de omvang van het dossier een rechtstreeks gevolg is van het bedrog in mijn dossier. Als je valse verslagen krijgt, moet je ze weerleggen. Als de rechter iets "onvoldoende bewezen" vindt, moet je het bijkomend bewijzen. Als dat bijkomend bewijs NOG "onvoldoende" is, moet je opnieuw bijkomende bewijzen aanleveren. Zo is het niet moeilijk dat een dossier aangroeit. Als er sprake is van bedrog, moet jij het bewijzen, want het parket doet zijn job niet. Jij bent slachtoffer, jij moet bewijzen. Je bewijst, het wordt afgewezen. Je bewijst nog meer, het wordt opnieuw afgewezen. Op zo'n manier, waarbij systematisch bewijzen van tafel geveegd worden, kan je niet tot een dun dossier komen. Blijkbaar wordt ook vergeten dat slachtoffers helemaal niets zouden hoeven te bewijzen of bijkomend bewijzen, als gerechtsdeskundigen eerlijk hun job zouden doen. Dan hoef je geen valse verslagen te weerleggen. Dan zou je inderdaad wel dunne dossiers bekomen. Misschien kunnen de gerechtsdeskundigen daarover eens aangesproken worden. Wat ik positief vond, is dat de rechter haar mening niet onder stoelen of banken stak. Ze is rechtuit. Ik had ook niet het gevoel dat ze op alle foefjes van AG zal ingaan. De vervangende advocaat van AG vroeg een uitstel omdat "Meester Busschaert nog geen tijd gehad had om de stukken grondig te bestuderen", terwijl die sowieso enkele maanden tijd zal hebben om zijn conclusies op te stellen. Hij kreeg een al even gepeperd antwoord dat neerkwam op 'ge moet tegen mij niet beginnen zeveren hé'. Ik vind het ook goed dat er nog 2 andere rechters mee oordelen. 1 ervan leek nog relatief jong. Je hoort vaak dat rechters het meest menselijk oordelen in hun beginjaren. Dat ze dan nog wat meer voeling hebben met de realiteit, met de mens of het verhaal achter een dossier. Dat ze dan nog geloven in wet en recht, in wat ze doen. Dat ze na enkele jaren veranderen. Soms afgestompt geraken, vonnissen maken als bandwerk, en enkel nog dossiers zien, geen mensen meer, nog minder stilstaan bij de gevolgen van hun vonnissen op een mensenleven. Kan je het ze kwalijk nemen, als je soms hoort voor welke bagatellen sommige mensen naar de rechtbank trekken ? Of als ze onder tijdsdruk staan door gebrek aan personeel en middelen ? Misschien kan wat jong bloed voor de broodnodige mentaliteitsverandering in justitie zorgen. We gaan zien."
