top of page

Ga je letselschadevergoeding halen bij de corrupte artsen die valse medische verslagen opstelden - S

We kregen toestemming om de dagvaarding in het dossier Santens/AG openbaar te publiceren.

Ongevalsslachtoffers die ook een vals verslag kregen van :

- Hans Verstraelen

- Guy Meersman

- Johan Baeke

- Koenraad Verstraete

- Philippe Tack

- Jan Casselman

- André Colpaert

- Philippe Demaerel

- Luc Desmet

- een andere professor van UGent

en ongevalsslachtoffers die moeilijkheden hebben om van ziekenhuizen hun logins te bekomen, om medische verslagen te bekomen, om hun medisch dossier te beschermen tegen ziekenhuisartsen die voor verzekeringen werken,

kunnen hun verhaal aanmelden bij anke@equiboost.com.

Een interview met Anke Santens

Vanwaar de beslissing voor deze dagvaarding ?

Na wat zich bij de politierechtbank afgespeeld heeft, kan ik niet zeggen nog veel vertrouwen te hebben in rechters die moeten oordelen over letselschade. Ik heb geen enkele garantie dat hetzelfde scenario zich niet herhaalt bij de rechtbank in beroep. Integendeel zelfs : al sinds deze zomer verkondigen verzekeringsartsen dat "alles al geregeld is" bij de Kortrijkse rechtbank van Eerste aanleg. Ze beweren dat deze rechtbank het vonnis van mijn politierechter zal bekrachtigen - en mijn beroepsprocedure moet nog starten ! Dat belooft.

Alles wat de verzekeringssector tot nu toe rondgestrooid heeft, is uitgekomen. Mijn strafklacht werd geseponeerd. De Orde onderzocht niet. De HRJ onderzocht niet. De Privacy Commissie onderzocht niet. Mijn dossier werd afgesloten door de Politierechter. Klachten tegen mij worden wel op actieve wijze onderzocht. Veel vertrouwen in mijn beroepsprocedure schept dat dus niet met zo'n klimaat van 2 maten en 2 gewichten. Als de rechtbank mijn vordering in beroep weer afwijst en weer mijn bewijzen en het bedrog negeert, kan ik tenminste mijn schade verhalen op diegenen die verantwoordelijk zijn voor het feit dat mijn letselschade niet correct begroot werd. De rechtbank in beroep nu heeft niet als taak na te gaan of gerechtsexperts fouten gemaakt hebben ja dan nee. Ze moet alleen afwegen welk medisch verslag haar het meest geloofwaardig en wetenschappelijk lijkt : dat van Philippe Tack of dat van mijn tegenexpertises, en daarna mijn letselschade begroten.

De rechtbank kan ook een nieuwe expertise bevelen maar zolang er geen garanties zijn op onpartijdige medische expertises, en die zijn er op vandaag niet, is dat zinloos en doe ik daar niet aan mee. Bijkomend heeft Philippe Tack - in bijzijn van de rechter - zelf gezegd dat mijn dossier in het hele land al de ronde gedaan heeft en er toch geen enkele expert mijn letsels zou erkennen. De kans op een eerlijke expertise is dus nihil. Er liggen genoeg bewijzen voor van mijn letsels, als je als rechtbank na 6 jaar en tientallen verslagen nog afkomt met : ik weet het nu nog niet, ik ga het nog een keer vragen aan een expert, dan is dat evenveel zeggen als : ik weiger uw letselschade te erkennen maar ik mag dat niet zeggen dus ga ik het nog eens laten bevestigen door een zoveelste verzekeringsarts waarachter ik me dan kan verschuilen onder het motto dat ik geen arts ben. Als de rechtbank in beroep na studie van het dossier het nog niet weet, kan ze ook alle experts laten oproepen en in debat laten gaan met de tegenexperts. Ik had dat ook gevraagd aan de Politierechtbank, maar die heeft dat geweigerd. De waarheid mag niet aan het licht komen, zo simpel is dat.

In deze procedure tegen de experts & co moet de rechtbank niet nagaan of ik letselschade heb. Hier zal de rechtbank puur moeten oordelen over de juistheid van ieder verslag, van iedere verklaring ; nagaan of er sprake is van individuele 'fouten' van iedere individuele betrokkene in mijn dossier ; wat het aandeel is van eenieder ; en oordelen over de gevolgen van deze fouten op mijn schade. Als ik in hoger beroep geen schadevergoeding bekom van de verzekering, dan is dit 1 van de gevolgen waar de verzekeringsartsen en gerechtsdeskundigen aansprakelijk voor gesteld kunnen worden. De opdracht van de rechtbank is niet dezelfde.

Je zegt dus dat rechters bedrog in medische expertises negeren ?

Dat is toch wat de praktijk toont. Tijdens mijn letselschadeprocedure kreeg ik van de politierechter te horen dat het niet zijn job was om na te gaan of gerechtsdeskundigen al dan niet samenwerken met de verzekeringen of onderling met elkaar afspreken of al dan niet relevante onderzoeken laten uitvoeren. De rechter is geen arts, hij acht zich in tegenstelling tot zijn buitenlandse collega-rechters niet competent om medische verslagen van behandelende artsen te lezen, het is niet zijn taak om schoonmoeder te spelen naar zijn experts toe, het is niet zijn job om zijn experts te controleren, ze krijgen kort samengevat carte blanche. De experts weten dat en maken daar danig misbruik van.

Evenmin meent de rechter dat het zijn taak is om stappen te ondernemen als hij vaststelt dat de wet Patiëntenrechten of de Privacywetgeving geschonden wordt. Blijkbaar valt dat ook niet onder zijn bevoegdheid. Evenmin meent de rechter dat hij het gerechtelijk wetboek moet respecteren. Dat voorziet dat er binnen de 6 maanden een eindverslag of minstens een tussenverslag moet ingediend worden, waarna een slachtoffer tenminste een provisie kan krijgen om de nodige derdenhulp en behandeling te kunnen krijgen en om de eerste inkomstenverliezen te kunnen opvangen, zodat verdere schade kan voorkomen worden. Hierna wordt de expertise verder gezet.

Het enige dat de rechter interesseert is een papiertje met daarop de letsels en de gevolgen naar invaliditeit, arbeidsongeschiktheid, derdenhulp, behandeling en toekomstige evolutie toe. Als dat in zijn ogen redelijk is, zal hij zich daarop baseren, en als dat in zijn ogen twijfelachtig is, zal hij er kritiek op geven, het verslag afwijzen of bijkomende onderzoeken vragen. In mijn dossier echter, deed hij niets en sloot hij mijn dossier af, ondanks 3000 blz. bewijzen van letsels en bedrog. Een rechter kan perfect de besluiten van een tegenexpertise aanvaarden. De gerechtsdeskundige levert slechts een advies. De rechter kan daar van afwijken. Als hij vindt dat een tegenexpertise hem goed onderbouwd en bewezen voorkomt, kan hij deze gebruiken als basis voor de letselschadebegroting. Dit is perfect wettelijk maar gebeurde, in tegenstelling tot het buitenland, nog nooit in België.

De rechter spreekt zich ook niet uit over de medische inhoud van een verslag : ik las nergens in mijn vonnis wat er dan precies 'juist' zou moeten zijn in de deskundigenverslagen. Hij gaat enkel na of alle partijen bij de besprekingen aanwezig waren en of alle partijen de kans kregen om opmerkingen te formuleren. Al de rest interesseert hem blijkbaar niet. Met het verloop van een expertise, en eventuele problemen of onregelmatigheden die daarin opduiken, is een rechter verondersteld ook rekening te houden. In de praktijk gebeurt dat niet, getuige daarvan mijn en vele andere bedrogdossiers. Er bestaat m.a.w. geen enkele controle op de medische juistheid van de medische expertiseverslagen en op de onpartijdigheid van de experts door de rechters en er volgt geen enkele sanctie als bestaande wetgeving niet gerespecteerd wordt.

Het orgaan dat volgens Koen Geens wél bevoegd is om de medische juistheid van medische expertiseverslagen na te gaan, is de Orde der Artsen. Maar de Orde der Artsen onderzoekt geen enkele klacht. Dit betekent dat er in de praktijk geen enkele controle op de juistheid van expertiseverslagen bestaat. En is op zich een schending van het recht van verdediging, want zonder deze inhoudelijke controle is het recht van verdediging niet gegarandeerd. Een slachtoffer met een vals expertiseverslag kan nergens terecht. Niet bij de rechter en niet bij de Orde. In mijn dossier verklaarde Dr. Bafort van de Orde zich onbevoegd voor wat betreft Hans Verstraelen en verwees naar de rechter, Dr. Wostyn van de Orde, zelf gerechtsdeskundige, seponeerde mijn klacht tegen zijn vriend Philippe Tack zonder enig onderzoek, de Orde reageerde zelfs niet op mijn klachten tegen de andere betrokkenen, zelfs geen ontvangstbevestiging, zelfs niet voor wat betreft Guy Meersman, die bij heel wat onfrisse zaken betrokken blijkt te zijn. Dit orgaan is totaal zinloos en heeft enkel als doel verzekeringsartsen-gerechtsdeskundigen in te dekken.

Wat is dan de oplossing ?

Het is in die zin dat, in afwachting van een grondige hervorming van de afhandeling van letselschade in de Belgische rechtbanken, als voorlopige maatregel een onafhankelijke onderzoekscommissie noodzakelijk is. In deze commissie mag geen enkele arts zetelen met banden met verzekeringsmaatschappijen, of ze is een maat voor niets.

Als een rechter twijfelt aan de juistheid van een medisch verslag, moet hij dit kunnen laten controleren door een onafhankelijke instantie. Als een expertiseverslag van een gerechtsdeskundige onjuist of ronduit vals blijkt te zijn, vind ik dat de enige passende gevolgtrekking erin bestaat om de besluiten van de tegenexpertise te aanvaarden. De expert moet maar zien dat hij zijn werk correct doet. Hij wordt er per slot van rekening genoeg voor betaald, met erelonen van minstens 175 euro per uur, soms zelfs 300 euro per uur of meer ! Voor die prijs mag je toch een zekere kwaliteit verwachten. Nu moeten slachtoffers van een verkeersongeval zelf duizenden euro's voorschieten - en moeten ze soms schulden aangaan voor nota bene een vals verslag dat hun leven om zeep helpt. Dat is gewoon pure waanzin.

Het zou bijzonder onrechtvaardig zijn om een slachtoffer van een vals verslag nog eens bijkomend te straffen met nog een nieuwe expertise, waarin dezelfde bedrogstrategieën gewoon herhaald worden. Er bestaat - in theorie althans - zoiets als een 'redelijke termijn' waarbinnen een expertise en enige andere gerechtelijke procedure moet afgehandeld worden. Dit is een Europees en nationaal grondrecht, dat al jaren met de voeten getreden wordt in België. Procedures die 20 jaar of langer aanslepen - dat hou je toch niet voor mogelijk ? Als er een gerechtsdeskundige aangesteld wordt, zou men toch mogen verwachten dat het competente en onafhankelijke artsen zijn die met kennis van zaken objectief kunnen oordelen over de letselschade en dat zij in staat zijn om de bepalingen in het gerechtelijk wetboek te respecteren en binnen de 6 maanden hun verslag af te werken. Ook het hele systeem van "subexperten aanstellen" heeft maar 1 doel : de objectieve bevindingen van behandelende artsen tegenspreken door een verzekeringspion te laten attesteren dat er helemaal geen of weinig letsels zijn in causaal verband met het ongeval - en hun vriendjes uiteraard goed te zakken te laten vullen. 1 expert moet in principe volstaan, evidente uitzonderingen achterwege gelaten, zoniet is er een probleem. Je kan zo 3 of 5 of 10 experts aanstellen. Zolang verzekeringsartsen de plak zwaaien binnen justitie, en de onpartijdigheid niet gegarandeerd is, is een nieuwe of bijkomende expertise totaal zinloos.

Dat geldt op vandaag voor iedere expertise die opgestart wordt bij de rechtbanken. Mensen worden onwetend naar de slachtbank geleid. Ze hopen op een herstel van hun schade, ze komen terecht in een jarenlang aanslepend kluwen van corruptie dat tienduizenden euro's kost, met als enig doel het verzekeringsbedrog te laten legaliseren door de rechtbank, zodat verzekeringsmaatschappijen niet zouden hoeven uitbetalen. Ze zijn totaal rechteloos.

Is er sinds Panorama nog geen enkele verbetering ?

We zien aan de ene kant dat steeds meer rechters een nieuwe expertise toestaan. Dat is een positief gegeven. Maar als je dan ziet dat opnieuw een verzekeringspion als expert aangesteld wordt, die opnieuw een vals verslag opstelt, leidt het uiteindelijk tot niets, behalve tot extra kosten en extra tijdsverlies voor de slachtoffers, die én de medische expertise en de kosten van een bijstandsarts en de kosten van een advocaat moeten dragen - nog maar een keer. Moest ik mijn hele dossier door advocaten laten behandelen hebben, dan zou mijn gerechtelijke expertise en alles wat er rond hangt, ook de strafklachten, op vandaag zo'n 200.000 à 250.000 euro gekost hebben. Vind je dat nog normaal ? De prijs van een huis moeten betalen om je letselschade die een verzekering weigert uit te betalen, vergoed te kunnen krijgen ? En ze dan nog niet krijgen ? En weer van nul moeten beginnen ? Er bestaat zoiets als toegang tot de rechter. Hoeveel mensen hebben een spaarpot van 200.000 euro klaar staan in geval ze ooit een ongeval met blijvende invalidteit zouden oplopen ?

Een andere positieve evolutie is, dat sommige rechtbanken nu meer en meer beginnen met de kosten van de expertise ten laste te leggen van de verzekeringsmaatschappijen. Ik vind dat maar normaal. Het zijn de verzekeringsmaatschappijen die weigeren om spontaan letselschade te vergoeden, zij moeten opdraaien voor de kosten die het gevolg zijn van hun weigering tot vergoeding van de letsels. De slachtoffers kunnen er toch niets aan doen dat een verzekering weigert haar verantwoordelijkheid te nemen ? De kosten van een expertise bij de slachtoffers leggen, is de slachtoffers financieel monddood maken. Het rechtsbijstandbudget volstaat vaak niet eens om de kosten van advocaten en bijstandsartsen te dragen. Laat staan dat er nog eens 20.000 euro of meer aan expertisekosten moet betaald worden door de slachtoffers. Het aantal slachtoffers van een ongeval dat in regelrechte armoede leeft, is ontstellend. Velen moeten schulden maken. Terwijl justitie verondersteld is gratis toegankelijk te zijn voor iedereen.

Hebben de betrokkenen in je dossier de kans gekregen om hun 'fout' recht te zetten ?

Ik ben de tel kwijt hoeveel mails ik de voorbije jaren stuurde om hen te vragen schoon schip te maken. Geen reactie. André Colpaert heb ik opgebeld vorige week of 2 weken geleden, ik weet het niet meer precies. Ik zei hem dat ik geen andere weg meer zag dan dagvaarden en vroeg hem wat hij zou doen : de waarheid spreken of mee naar de rechtbank. Die begon te lachen, "Laat ze maar komen die dagvaarding". Ik denk dat dat gesprek 30 seconden duurde.

Bart De Groote, de AG verzekeringsmakelaar, heeft zijn cliënten Larry en Hilaire Demeyere die het ongeval veroorzaakten, o.a. geadviseerd om een valse getuigenverklaring op te stellen voor AG. Een valse getuigenverklaring opstellen is niet strafbaar, tenzij ze onder ede gebeurt. Die hebben gegarandeerd aan die mensen gezegd : je riskeert niets, je mag liegen op papier, het is niet strafbaar, je loopt geen risico. Ik hoop dat die mensen zo slim geweest zijn om een papiertje te vragen aan AG, dat AG zou instaan voor alle mogelijke kosten en gevolgen, in geval er wel gevolgen zouden komen uit hun valse verklaringen, zodat AG hun advocaten betaalt nu. Rechtsbijstandverzekeringen komen niet tussen als er sprake is van opzet. En zij hebben met opzet een valse verklaring opgesteld.

Ik schreef Bart De Groote een paar maanden geleden: ik ga klacht moeten indienen, ik ga hen moeten laten oproepen als getuige om hun verklaringen onder ede te laten afleggen en ik ga heel de boel publiceren. Als ze onder ede moeten getuigen, vallen die natuurlijk door de mand. Ik heb de gesprekken opgenomen. Er is geen twijfel dat die liegen. Hilaire Demeyere zette bvb. op papier dat ik hem bedreigd heb om zijn verklaring te wijzigen terwijl ik nooit met die man gesproken heb.

Ondanks alles wens ik dat die mensen niet toe, dat zij mee moeten opdraaien voor het bedrog van AG en de experts. Zij hebben het corruptiemechanisme niet bedacht. Maar ze hebben hun keuze gemaakt, meermaals, en 5 jaar lang. Op geen enkel moment hebben ze enige spijt getoond. Op geen enkel moment hebben ze rekening gehouden met onze situatie. Met mijn dochtertje, dat nog steeds vraagt wanneer we in de winkel een broertje of zusje gaan kopen. Mijn dochtertje, dat ik bijna verloren was tijdens de moeilijke zwangerschap. Zelfs toen wilde AG niet voor de nodige hulp zorgen. Hoe wreed kan je zijn ? Als ze een beetje verstand hebben, zetten ze de waarheid op papier en zijn ze er van af.

Bart De Groote antwoordde alleszins dat hij "stomverwonderd" was nog bericht te krijgen en dat de melding van klacht in te dienen en hen te laten getuigen chantage was. Dat is toch echt de wereld op zijn kop. Ze liegen, je vraagt dat ze de waarheid spreken, je geeft ze nog de kans om schoon schip te maken en problemen te voorkomen, en zij menen dat dat chantage is. Bart De Groote stelt zijn cliënten toch wel bloot aan een serieus risico. We weten dat de rechtbanken alles doen om de experts in te dekken. Wat als de rechtbank oordeelt dat de schuld bij Hilaire en Larry Demeyere ligt ? Dat zij reeds in 2011 de waarheid moesten gesproken hebben ? En hen laten opdraaien voor de valse verslagen van de experts ? Hadden ze toen de bewusteloosheid bevestigd, dan zouden Baeke, Tack en Colpaert deze nooit in twijfel kunnen getrokken hebben. En moesten ze het hersenletsel erkend hebben.

AG wist dat ik de gesprekken met De Demeyere's opgenomen had, ze zaten in mijn stukkenbundel. Toch heeft AG zich niet gegeneerd om zich 2 maand later van de valse verklaringen van De Demeyere's en De Groote te bedienen. AG wist perfect dat ze hiermee de Demeyere's aan het risico van klacht blootstelden. AG wist heel goed dat ik niet zou zeggen: oh de rechtbank volgt AG, jammer maar geen probleem, ik ga wel in een sociale woning zitten treuren over mijn verloren kindje, het is niet erg. Had AG de valse verklaringen niet gebruikt, ik had nooit geweten dat ze bestonden. Het mes in de rug voor de Demeyere's, die uiteindelijk door AG gebruikt zijn.

De gerechtsdeskundigen gaan nu allemaal hun verhaal op elkaar trachten af te stemmen. Er zullen nog veel vergaderingetjes komen, over hoe ze het precies gaan aanpakken om zichzelf er uit te praten, zonder een ander aan te wijzen. Hoe ze dat gaan klaarspelen, ik weet het niet, want hun verslagen spreken elkaar allemaal tegen. 4 radiologen, 4 verschillende versies. 2 coördinerende experts, 2 verschillende versies. Om van Meersman nog te zwijgen. Er kan maar 1 uitleg de juiste zijn.

Wat wil je bekomen met je dagvaarding ?

Wat ik ga vragen, hangt geheel af van de houding van de betrokkenen. Ik wil dat de waarheid in mijn dossier duidelijk wordt. Ik wil dat mijn letsels erkend worden. Ik wil dat mijn schade vergoed wordt. Gewoon, dat de wet wordt toegepast. Ik heb geen misdaad begaan, ik heb een ongeval gehad.

Ik wil dat er een einde komt aan de miserie van duizenden mensen die valselijk van simulatie-aggravatie beschuldigd worden door corrupte gerechtspsychiaters zoals Johan Baeke, Chris Dillen, Stefan De Corte en consoorten en de 'klinisch psychologen' zoals een André Colpaert, Boris De Ruyter, Joke De Meester en consoorten waar ze dan zo graag naar verwijzen om hun besluiten te laten bekrachtigen. Psychiatrische expertises moeten afgeschaft worden, en in het bijzonder bij ongevallen met hersenletsel, tenzij er sprake is van ernstige voorafgaande psychiatrische problemen. Iemand die ooit eens anti-depressiva nam, of iemand die ooit eens een burn-out had, of iemand die ooit eens een traumatische gebeurtenis meemaakte, of iemand die in een ver verleden ooit eens opgenomen werd in een instelling, of een drankprobleem had, of een drugprobleem had, of een eetprobleem had, of om het even welk tijdelijk probleem had, of eens zijn hart uitstortte bij een psychiater, gaan afschilderen als een psychisch gestoord persoon om geen letselschade te hoeven betalen, is niet alleen bijzonder kwetsend voor de betrokkenen, maar ronduit mensonterend. Het is een schande om het verdriet dat mensen op een bepaald punt in hun leven meemaakten, te gaan exploiteren uit geldgewin. En zelfs dan nog: kan een mens met schizofrenie, autisme, borderline, of weet ik veel welke stoornis misschien geen hersenletsel of ander letsel oplopen ? Ga je deze kwetsbare mensen, die des te meer bijstand nodig hebben, nog eens bijkomend straffen door ze aan hun lot over te laten terwijl ze meer moeite hebben om de draad terug te op te nemen na een ongeval ? Integendeel zelfs: de impact van een ongeval zal op hen des te meer wegen. Met dergelijke stigmatiserende mentaliteit kan van rechtvaardige of 'billijke' rechtspraak geen sprake zijn. Als je als slachtoffer na een ongeval naar een psychiater gestuurd wordt, mag er al meteen een alarmbel afgaan : dit heeft maar 1 reden. Je naar huis sturen met een persoonlijkheidsstoornis, somatoforme stoornis, conversiestoornis, ... en beweren dat het allemaal 'tussen je oren' zit. Het is een ronduit verwerpelijke praktijk, die bovendien het zelfbeeld en zelfvertrouwen van veel mensen aantast. Laat in dit geval meteen de expertise stilleggen en wend je meteen tot de rechter dat dit de schijn van partijdigheid opwekt en wijst op vooringenomenheid. Des te meer, als je expert op de Zwarte Lijst staat.

Ik wil dat qEEG een standaard onderzoek wordt bij TBI en diffuse axonale hersenschade. In die zin heeft mijn rechter zich verdienstelijk opgesteld, door als eerste in België te stellen dat gerechtsdeskundigen rekening moeten houden met de bevindingen van qEEG onderzoeken en verdient hij hiervoor respect. Het is een flagrante leugen om op vandaag nog te stellen dat hersenletsel niet objectief bewezen kan worden en om naar MRI te blijven verwijzen, dat in 80 % van de gevallen met TBI geen letsels KAN visualiseren. Op die manier maakt justitie mensenlevens kapot. Door wereldwijd aanvaarde onderzoeken te weigeren, kan er geen sprake zijn van recht van verdediging en een eerlijke procedure. Ik wil dat niet alleen de rechter, maar ook de experts de waarde van qEEG erkennen, zodat toekomstige slachtoffers hiernaar kunnen verwijzen en ook hun expert qEEG moet aanvaarden. Sinds mijn vonnis zijn er enkele die het doen, maar nog veel te weinig.

Iedere expert die voor eind 2016 aangeeft dat zijn verslag "onjuist" is, zal ik slechts 1 symbolische euro vragen voor wat mijn letselschade betreft. Op deze manier kan ik immers mijn letselschade recupereren via mijn beroepsprocedure. Ik wil mijn leven terug, ik wil mijn kind een toekomst kunnen bieden, dat is het enige wat mij interesseert.

Iedere expert die volhardt dat zijn verslag "juist" is, zal ik aansprakelijk stellen voor de schade die niet door de verzekering vergoed werd, nu dit een rechtstreeks gevolg is van hun valse verslagen.

Het gaat er niet om hen te 'straffen' - het gaat er om hen tot de waarheid te dwingen en hun verantwoordelijkheid voor hun daden op te nemen, als zij hier niet spontaan toe in staat zijn, zoals de realiteit toont.

Ik wil dat de universiteiten hun verantwoordelijkheid opnemen en zelf een audit organiseren van hun verzekeringsproffen. Verzekeringsproffen die valse verslagen opstellen aan de lopende band, zoals Koenraad Verstraete, horen niet huis in gerechtelijke - of andere - medische expertises. Deze mensen hebben hoge competenties, laat ze hun competenties gebruiken om mensen te helpen en om onderzoek te voeren naar hoe ze mensen nog beter kunnen helpen - zoals van een arts, en zeker van een universiteitsprofessor, verwacht mag worden.

Ik wil dat de ziekenhuizen hun verantwoordelijkheid opnemen en er op toezien dat de privacywetgeving en de wet patiëntenrechten gerespecteerd worden. In mijn dossier zijn verslagen verdwenen, andere overschreven, andere mogelijks toegevoegd, en ik ben niet de enige die met dit probleem kampt. Er is een wettelijke bewaarplicht van 30 jaar. De digitalisering kan dit perfect en meer nog dan ooit te voren kunnen garanderen. In mijn dossier brak verzekeringsarts Guy Meersman 2 x in in mijn medisch dossier in de digitale database van AZ Groeninge. Dat kan toch niet, dat een verzekeringsarts zomaar vertrouwelijke medische documenten kan gaan opvragen, aanpassen en doorspelen aan de verzekeringen ? Ofwel schaf je de wetten af, ofwel pas je ze toe. Ik wacht nu al meer dan een jaar op mijn volledige logins. Ik heb ze nog niet. Ook dit is niet normaal. Hoe moeten mensen aantonen dat er in hun dossier gefoefeld is als ze geen toegang krijgen tot de informatie ? Zo maak je het recht van verdediging onmogelijk.

Met het feit dat mijn dochtertje nooit een broertje of een zusje zal hebben, heb ik het bijzonder moeilijk. Deze schade is onherstelbaar. Het verlies van een kind valt niet te vergoeden of uit te drukken in geld. Dat is onbetaalbaar. Beseffen rechtbanken eigenlijk welke kaakslag zij geven aan ouders van bijvoorbeeld verongelukte kinderen, als zij de waarde van het leven van dit kind begroten op 12.000 euro, zoals nu doorgaans het geval is ? Dit zijn geen schadevergoedingen, dit zijn beledigingen van het verdriet dat deze ouders hebben. En wat me helemaal woest maakt, is het feit dat mijn dochtertje, tot op vandaag, te lijden heeft onder het bedrog van de verzekeringsmaatschappijen en hun corrupte artsen. Ik vind het niet aanvaardbaar dat zij nu naar de kinderpsychiater moet om van haar angsten af te geraken. Ik vind het niet aanvaardbaar dat zij de helft van haar leven bij oma moest doorbrengen omdat mama plat ligt omdat ze niet de nodige hulp heeft na een ongeval - en dat 6 jaar na de feiten ! Ik vind het niet aanvaardbaar dat wij nog steeds geen normaal gezinsleven kunnen hebben en regelmatig gescheiden moeten leven. Dat kind is 3 jaar. 3 jaar ! Dit valt NIET goed te maken. Dit valt NOOIT goed te maken. Dit valt enkel te verzachten. En ik wil dat verzachten door de oprichting van een hulpfonds voor kinderen en alleenstaande ouders die het slachtoffer worden van een ongeval en niet de nodige hulp kunnen krijgen. Van deze vordering zal ik NIET afzien. Daarvoor zijn de offers te groot geweest.

Ook wil ik aantonen dat de medische corruptie in justitie een structureel probleem is. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt in wezen bij het parket en bij de politici. Zij weigeren dit onderzoek. Het is niet omdat zij dit onderzoek weigeren, dat het niet gevoerd kan worden. Door de betrokkenen in mijn dossier die weigeren de waarheid te spreken, te vragen 5 expertiseverslagen over te maken waarin diffuse axonale schade erkend wordt, wat zij niet zullen kunnen doen, is het bewijs geleverd van het structureel bedrog in onze Belgische rechtbanken, minstens door deze artsen. En daar kunnen andere slachtoffers gebruik van maken.

Denk je dat de rechtbank op deze vragen zal ingaan ?

Zoals de situatie op vandaag is, uiteraard niet. Justitie stelt alles in het werk om deze corruptie in stand te houden. Net zoals de overheid, die nalaat om enige maatregelen te nemen. Corrupte artsen blijven ongestoord valse verslagen afleveren, tot op vandaag.

Zoals justitie nu bezig is, met haar 2 maten en gewichten, waarbij ieder onderzoek naar corrupte artsen geweigerd wordt, zowel door het parket als door de HRJ als door iedere mogelijke instantie die verondersteld is dit te onderzoeken, maar waarbij klachten van laster en eerroof wél onmiddellijk en met de hoogste prioriteit behandeld worden, is de prioriteit duidelijk: iedereen die durft spreken over deze corruptie, en mezelf in het bijzonder, op alle mogelijke manieren monddood trachten te maken.

Maar zoals mijn rechter eens zei : je moet vragen. We kunnen je niet geven wat je niet vraagt.

Dus vraag ik.

Je weet nooit dat er nog een rechter ergens rondloopt, die wel belang hecht aan waarheid, recht, wet, en het kan opbrengen om een vleugje menselijkheid en rechtvaardigheid te introduceren in de Belgische rechtbanken. Dat zou pas echte rechtvaardigheid zijn: die artsen, die jarenlang mensenlevens ruineerden, laten instaan om mensenlevens te laten herstellen.

Deze procedure gaat niet over mijn concreet dossier. Deze procedure gaat in wezen over Justitie zelf. Welke justitie wil zij zijn ? Een justitie ten dienste van de verzekeringssector ? Of een Justitie ten dienste van de Wet en de Waarheid ? De geloofwaardigheid van Justitie is op vandaag NIHIL. Filip Meert is daar een duidelijk signaal van. Of men dat nu graag hoort of niet : Justitie maakt meer mensenlevens kapot in België dan dat ze mensenlevens herstelt. Ten voordele van verzekeringsmaatschappijen. Wil ze dat zo houden of gaat ze daar iets aan doen ? Dat is de vraag die beantwoord zal worden in deze procedure.

Heeft de overheid daar dan geen rol in te spelen ?

Natuurlijk.

Het enige correcte antwoord op een kwestie als deze, is een parlementaire onderzoekscommissie die alle aspecten van deze corruptie, en het in het bijzonder het feit dat verzekeringsmaatschappijen geen letselschade meer kunnen betalen, tot op het bot uitzoekt, en hierna voor een totale hervorming zorgt van zowel de werking en controle op verzekeringsmaatschappijen als de organisatie van medische expertises, binnen en buiten de rechtbanken. Dit is niet alleen een probleem van justitie. Het is het hele systeem dat hervorming nodig heeft. Zolang dat niet gebeurt, zal de corruptie blijven bestaan.

Het is nu al bijzonder erg gesteld, naar de toekomst toe zijn de plannen NOG erger en zullen slachtoffers nog meer in de problemen komen. De verzekeringssector teert volledig op de overheid: de sociale zekerheid, het FOD, de OCMW's, het VAPH, ... . De verzekeringssector overleeft met belastingsgeld. Simplistisch gezegd kan je stellen dat mensen verplicht worden om te betalen voor verzekeringen die tot niets dienen, dat mensen dan moeten zich ruineren om naar de rechtbank te trekken wat ook tot quasi niets leidt bij ernstige invaliditeit als je de verhouding reële schade - toegekende schade bekijkt, en dat andere belastingsbetalers dan moeten opdraaien voor hun levensonderhoud. Waarbij minimale levenskwaliteit vaak ver zoek is. En politici zich verblijden met dik betaalde postjes in de besturen van deze verzekeringsmaatschappijen en de grootaandeelhouders met de winsten weglopen. Die winsten zijn niets meer dan schadevergoedingen voor mensen in nood, die ze nooit te zien krijgen.

Justitie houdt dat mechanisme mooi mee in stand. Als ze dat wil kan ze voor een ommekeer zorgen. Als justitie verzekeringen verplicht om wel correcte schadevergoedingen uit te betalen, zal de sector verplicht worden om zichzelf te herorganiseren. En dat zal zijn voordelen hebben voor de hele maatschappij. Mensen zijn het zat om op te draaien voor de Fortissen, Dexia's, Arco's, Optima's en andere financiële schandalen. Dat de politiek gecontroleerd wordt door de elite, zoals John Combrez dit weekend bevestigde, is altijd al zo geweest en zal altijd zo zijn. Maar dat Justitie zich verlaagt om dat vies spel mee te spelen, gaat er bij mijn iet in.

Als Koen Geens een beetje verstand heeft, dan begrijpt hij dat het zo niet verder kan en belegt hij een vergadering met alle betrokkenen : Kris Peeters, Maggie De Block, Johan Van Overtveldt, de gerechtsdeskundigen, de verzekeringssector, de ziekenfondsen, de OCMW's, het VAPH, het VPP, de slachtoffers, ... en zorgt hij zelf samen met zijn collega's ministers voor een oplossing. Een echte oplossing, geen schijnoplossing zoals nu voorligt.

Het blijft niet bij deze ene dagvaarding ?

Nee.

Er zullen nog slachtoffers hun gerechtsdeskundige(n) en verzekeringsarts(en) persoonlijk aansprakelijk stellen. Het zijn hun valse verslagen die er voor zorgen dat de slachtoffers niet correct vergoed worden door de verzekeringsmaatschapijen en rechtbanken.

Veel mensen denken dat er niets te doen valt tegen de medische corruptie in justitie. Dat klopt niet. Er zijn veel wegen die kunnen bewandeld worden. Het is niet omdat rechtbanken systematisch valse deskundigenverslagen voor waar aanvaarden, omdat de Orde weigert te onderzoeken, omdat het parket weigert te onderzoeken, de HRJ weigert te onderzoeken, dat je niets kan beginnen tegen de corrupte artsen die valse verslagen opstellen. Ze zijn verantwoordelijk voor wat ze op papier zetten. Zij zijn per slot van rekening de arts - niet de rechter. Gerechtsdeskundigen kunnen zich niet achter de beslissing van de rechtbank verschuilen om hun verantwoordelijkheid af te wimpelen. Gerechtsdeskundigen blijven valse verslagen opstellen omdat er toch niemand controleert of ze juist zijn of niet en omdat er zich niemand tegen verzet. 80 % van de letselschade advocaten werkt voor de verzekeringen. Zij gaan hun cliënten niet adviseren om hun schade op de verzekeringsarts of gerechtsdeskundige te verhalen. Ze zouden hun opdrachtgever kwijt zijn. Ze zeggen aan de mensen : spijtig, maar niets aan te doen, u moet berusten. En de mensen geloven dat. Of de slachtoffers hebben geen geld om een procedure tegen de experts te starten. Zo achten experts zich onaantastbaar. Ze zijn niet onaantastbaar. Ze hebben net als iedereen rechten en plichten. Als ze een fout maken of een vals verslag opstellen, dan moeten zij opdraaien voor de gevolgen daarvan, en de schade die iemand lijdt. Zo simpel is dat. Of het nu een 'fout' verslag is (door vergissing, nonchalantie, ...), of een 'vals' verslag is (opzettelijk), maakt niets uit. Dit geldt voor ieder beroep, waarom zou dat niet voor gerechtsdeskundigen gelden ?

Met deze dagvaarding wil ik lotgenoten vooral het signaal sturen dat ze nooit de moed mogen opgeven. En zich vakkundig moeten laten bijstaan door onafhankelijke artsen en advocaten. En zich goed informeren, dat ze hun rechten kennen. Ze hebben er meer dan ze denken. Onwetendheid houdt de corruptie mee in stand. Slachtoffers kennen hun dossier het beste. Een advocaat kan nooit een dossier zo goed kennen als het slachtoffer zelf. Ze hebben geen tijd om dat allemaal uit te pluizen. Slachtoffers wel. Vaak hebben slachtoffers de sleutel tot een oplossing in handen, maar beseffen ze het niet.

En de Belgische Staat ?

Als de overheid het probleem niet oplost, zal ook zij gedagvaard worden.

Als de Belgische Staat al tientallen jaren voor miljarden euro's de verzekeringssector kan financieren met geld van de belastingsbetalers, kan zij ook instaan voor de letselschadevergoedingen van ongevalsslachtoffers.

Slachtoffers schrijven nu al jarenlang brieven naar allerhande ministers en instanties, het is duidelijk dat met vragen alleen, er geen oplossing komt. Er wordt met de mensen de zot gehouden dat het geen naam heeft. Ze worden van het kastje naar de muur gestuurd.

Politici beloofden maatregelen, het is duidelijk dat zij niet van plan zijn hun woord te houden. Anders lagen er al lang een pak nieuwe wetsvoorstellen op tafel. Die liggen nu al maanden in hun schuif.

Wanneer staat dat te gebeuren ?

We wachten de finale tekst van de uitvoeringsbesluiten van Koen Geens af. Hij heeft nog tijd om die aan te passen.

Als die onvoldoende garanties biedt voor eerlijke gerechtelijke medische expertises, en als er geen maatregelen komen om deze corruptie tegen te gaan, dan wordt er gedagvaard.

Wat zouden die garanties en maatregelen dan moeten zijn ?

Zeer eenvoudig. Er zijn maatregelen beloofd.

Dat deze beloofde maatregelen uitgevoerd worden.

Kabinet Geens heeft al meer dan een jaar geleden enkele flagrante bedrogdossiers ontvangen, waaronder de Panoramadossiers. Er is een onderzoek door de HRJ naar deze dossiers beloofd. Het zou zogezegd al een jaar bezig zijn, wat een grap ... Dat onderzoek moet er komen. Van alle dossiers die overgemaakt werden. Zodat deze mensen de kans krijgen op een eerlijke procedure. Wat ze nu niet hebben. Voor 1 december moet het onderzoek gestart zijn. Tegen 21 mei 2017 moet het klaar zijn - symbolisch 2 jaar na Panorama. Per dossier is er misschien een dag, 2 dagen werk aan. Het bedrog druipt er vanaf gewoonweg. Het volstaat te lezen. Een half jaar tijd voor een stuk of 10 dossiers, daar moet zelfs de Belgische Staat toe in staat zijn.

Minister Vandeurzen beloofde 100 miljoen euro om mensen met NAH te ondersteunen. Dat geld is er niet. Dat geld moet er komen.

Het VAPH beloofde extra hulpmaatregelen. Ze krijgen geen budget. Het VAPH moet de middelen krijgen om haar opdracht te kunnen uitvoeren. Het is gemakkelijk om kritiek te hebben op het VAPH, dat te weinig doet. Er werken daar veel goede mensen die oprecht willen helpen. Maar ze krijgen de middelen daartoe niet. Ook voor hen is dat frustrerend.

Volgens Ann Vanheste waren alle politieke partijen akkoord om parlementaire hoorzittingen te organiseren. Ze zijn er nooit gekomen. Met alles wat intussen bekend is geworden het voorbije jaar, volstaan parlementaire hoorzittingen niet meer. Een parlementaire onderzoekscommissie is noodzakelijk. De kwestie gaat verder dan justitie alleen. Waarbij de slachtoffers betrokken dienen te worden bij de debatten.

Koen Geens zei dat de Orde der Artsen bevoegd was voor corruptie door verzekeringsartsen en gerechtelijke experts. Zij moet haar verantwoordelijkheid nemen. Er moet een onderzoek komen naar ALLE klachten die de voorbije 30 jaar werden ingediend tegen artsen die een vals verslag opstelden. Dit onderzoek moet voor 1 december starten. De resultaten van dit onderzoek moeten publiek bekend gemaakt worden. Er moeten passende sancties volgen voor de betrokken artsen. Er moet een transparante procedure komen voor slachtoffers die naar de toekomst toe problemen hebben met artsen. Hun klachten moeten daadwerkelijk onderzocht worden. Hun dossiers moeten bestudeerd worden. Ze moeten gehoord worden. Ze moeten op de hoogte gesteld worden van het verloop van het onderzoek. De besluiten dienen publiek gepubliceerd te worden op de website. Zoals in andere Europese landen gebeurd. En zoals de Orde 8 jaar geleden al, aankondigde te zullen doen. Waarvoor dient ze anders ? Ze ontneemt haar eigen bestaansrecht.

Er moet een onafhankelijke toezichtscommissie komen voor gerechtsdeskundigen. Bij discussie over een expertiseverslag door hetzij de verdediging van een slachtoffer, door hetzij de verzekering, of bij twijfel door de rechtbank, moet deze onafhankelijke toezichtscommissie zich uitspreken over de juistheid van een medisch verslag. Het is duidelijk dat de rechters dit niet willen of kunnen, mijn dossier is er het bewijs van. "Ik twijfel, ik weet het niet zeker, dus ik geef u maar niets" ? Waar is daar de billijkheid ? De rechtvaardigheid ? Ik zet een gezin op straat omdat ik twijfel ? Rechters hebben een verantwoordelijkheid. Ze oordelen over mensenlevens. Als ze het echt niet weten, moeten ze het kunnen vragen aan een commissie die het wel weet. Als de onjuistheid van een expertiseverslag vast staat, dient de tegenexpertise aanvaard te worden. De betrokken gerechtsdeskundige moet strafrechtelijk vervolgd worden en ontvangt geen betaling. Zo denkt hij of zij misschien 2 x na voor hij of zij een vals verslag opstelt.

Deze toezichtscommissie dient ook de bedrogdossiers te bestuderen van "uitgeprocedeerde" ongevalsslachtoffers, die op basis van valse medische verslagen, hetzij van een verzekeringsarts, hetzij van een gerechtsexpert (wat vaak ook een verzekeringsarts is), geen of te weinig schadevergoeding ontvingen van de verzekeringsmaatschappij. De overheid kan perfect een Fonds oprichten waarin de verzekeringsmaatschappijen een bijdrage moeten storten om deze mensen die nog in leven zijn, alsnog een eerlijke schadevergoeding te geven, buiten de rechtbanken om. Als de verzekeringsmaatschappijen niet in staat zijn om alle schade te vergoeden, kunnen zij minstens starten met het uitkeren van maandelijkse rentes, waardoor die mensen alsnog de kans krijgen op de nodige derdenhulp, behandeling, terugbetaling van hun medische kosten en compensatie voor hun loonsverlies. Niet alleen herstelt dit deels hun schade, het zal ook de economie ten goede komen, de Sociale Zekerheid ontlasten en de geloofwaardigheid van deze regering en de verzekeringssector ten goede komen. Ook een bijdrage van die artsen, die zich verlaagden tot het opstellen van de valse medische verslagen, kan een mogelijkheid zijn zodat een maximaal aantal mensen vergoed kan worden. Als dit kan voor Pedofilie in de Kerk, waarom zou dit niet kunnen voor invalide mensen, waar de nood des te hoger is ?

Verzekeringsartsen en artsen die regelmatig optreden voor verzekeringen, zoals bijvoorbeeld een Guy Meersman, een Johan Baeke, een Koenraad Verstraete, een Philippe Tack, ... mogen in geen geval in het Nationaal Register komen. Laat ze maar lekker verder werken voor de verzekeringen, zoals ze nu toch doen achter de schermen. Artsen tegen wie klachten zijn ingediend bij de Orde of bij het parket, kunnen niet in het Nationaal Register komen tot de klacht is onderzocht. Een onafhankelijke toezichtscommissie, en niet de verzekeringen, bepaalt wie in het Nationaal Register kan komen. Wie 1 x een vals verslag opstelt, wordt definitief geschrapt. Wat is me dat nu voor onzin, wie een vals verslag opstelt wordt enkele maanden geschorst en mag dan terug herbeginnen ? Door objectief en consequent te werken, en iedere 'risico expert' uit te sluiten, bekom je een lijst met onafhankelijke artsen - zoniet blijft dit een schijnmaatregel.

Strafklachten, zoals in het dossier van Alain Heyrman en het mijne, moeten onderzocht worden. Het is absurd dat na 13 jaar het parket zogezegd nog geen bewijzen genoeg heeft voor een veroordeling van de artsen betrokken bij het dossier van Alain Heyrman. Het duurt 2 minuten om originele verslagen te vergelijken met wat de experts op papier gezet hebben. Het is je reinste schriftvervalsing. Dossiers als dit maken van justitie een circus. Wat jammer is voor al die mensen op het parket die dagelijks wel hun job naar behoren uitoefenen. Er is nood aan een duidelijk signaal vanuit de parketten. Geen woorden, zoals in Panorama de belofte tot een diepgaand onderzoek in mijn dossier. Wel daden. De artsen voor de Kamer van Inbeschuldiging brengen.

De naleving van de WAM wetgeving moet gecontroleerd en gesanctioneerd worden. Als een verzekering binnen de 3 maanden na een ongeval geen voorschot betaalt, moeten slachtoffers deze op snelle en eenvoudige wijze van rechtswege kunnen opeisen. Zonder jaren te hoeven wachten op de rechtbanken, zoals nu het geval is.

Er zijn uitvoeringsbesluiten nodig voor de Wet Patiëntenrechten. Er zijn sancties nodig bij niet-naleving van de Privacywetgeving. Mensen hebben rechten - op papier, maar niet in de praktijk. Arseen Van Durme klaagt dit al 14 jaar aan. 14 jaar. Waarom tijd en geld steken in het maken van een nieuwe wet, als het is om hem niet te laten naleven ? Een ziekenhuis of arts "verliest" medische verslagen ? Boete. Een ziekenhuis beschermt de toegang niet tot de medische dossiers ? Boete. Een ziekenhuis geeft geen logins ? Boete. De mensen zullen hun informatie wel krijgen als er boetes moeten betaald worden. Je moet in België maar een scheet laten, en je hebt een of andere boete aan je been. Is het niet voor te parkeren, het is om je vuilzak op een verkeerde plaats te zetten of omdat je 121 km/u reed ipv 120 km/u of omdat je een glas wijn dronk en 0,6 promille tekent ipv 0,5, of zoals die man onlangs, die een dutje deed in zijn auto en hiervoor nog voor de rechtbank gedaagd werd ook met 10.000 euro boete boven zijn hoofd, of Filip Meert, nog beter: 6 maand gevangenis voor een kapotte autospiegel ? Nog een geluk dat er geen plaats is in de gevangenissen, op 11 november komt hij vrij. Maar bij fundamentele zaken zoals privacy en patiëntenrechten, kan en mag alles door de verzekeringen ? Er klopt iets niet. Op deze manier maakt Justitie zich oeverloos belachelijk. Wil ze respect van de burgers, dan dient ze dat respect te verdienen.

Bovenstaande maatregelen nemen, zou al een goede start zijn.

Hoe schat je je slaagkansen in ?

Dat doet er zelfs niet toe. Het enige dat telt is, dat er een signaal komt. Door niets te ondernemen, zal er niets veranderen. Door te klagen, zal er niets veranderen. Iedere actie leidt steeds tot een reactie. En wat die reactie zal zijn, zullen we gaandeweg wel merken.

SUCCES !

HET VERLOOP VAN DEZE PROCEDURE WORDT INTEGRAAL GEPUBLICEERD.

+++

DAGVAARDING

Het jaar 2016, op

Op verzoek van :

SANTENS Anke Julia, invalide, geboren op 17.08.1976 te Kortrijk, wonende te 8570 Vichte, Elf-Novemberlaan 4

zonder raadsman;

Aangezien gedaagden allemaal een rol speelden in de afhandeling en nasleep van het ongeval van verzoekster (eiseres in de letselschadeprocedure) van 22.09.2010 en de hierop volgende gerechtelijke medische expertise, met AG Insurance als tegenpartij in de bodemprocedure betreffende de evaluatie van de letselschade, gekend onder rolnummer 10A9565 bij de Politierechtbank van West-Vlaanderen, afdeling Kortrijk, burgerlijke kamer, hierna afgekort als het dossier Santens/AG;

dat verzoekster tijdens dit ongeval en zoals blijkt uit de samenvattende expertiseverslagen van Wetsdokter Jan Bolt, Professor Christophe Lafosse, Professor Michael Freeman, Dr Jan Van Walleghem, Professor Edwin Verstraeten, Professor Johan Verbraecken, meer een 70-tal andere verslagen die het dossier Santens/AG ondersteunen, met absolute zekerheid de volgende met het ongeval in causaal verband staande letsels opliep :

  • cervicaal trauma met aangetoond ligamentair letsel, aangetoond discuslijden, functioneel lijden en radiculaire uitstraling, met temporomandibulaire dysfunctie alsook carpeltunnel en quervain syndroom

  • functioneel hersentrauma met diffuse axonale schade en cerebellair letsel, meer hyperacousis en de gekende secundaire letsels die hiermee gepaard gaan

  • functioneel ruglijden

  • post traumatische stress stoornis

waarbij er geen sprake is van enige voorafbestaande toestand die de klachten ontstaan tijdens en sinds het ongeval kan verklaren, er sprake is van een hoge graad van pijn, nood aan behandeling en derdenhulp en waarbij de blijvende invaliditeit (BI) begroot wordt op 82 % en de blijvende arbeidsongeschiktheid (BAO) begroot wordt op 100 %;

Aangezien er in het dossier Santens/AG 2 medische expertises bevolen werden door de Politierechtbank, schematisch als volgt samen te vatten :

Expertise 1 o.l.v. Hans Verstraelen, met Johan Baeke, (Patrick Seynaeve), Guy Meersman, Koenraad Verstraete als subexperten (2011-2012) (resp. 1de, 2de, (-), 3de, 4de gedaagde) – met UGent (10de gedaagde) in de zijlijn - waarbij er besloten werd tot 6 % BI en 6 % BAO zonder nood aan behandeling noch derdenhulp,

Expertise 2 o.l.v. Philippe Tack, met Jan Casselman, André Colpaert, Philippe Demaerel als subexperten (2014-2015) (resp. 5de, 6de, 7de, 8ste gedaagde) – met KU Leuven (11de gedaagde) in de zijlijn – waarbij de medische besluiten van Hans Verstraelen integraal werden overgenomen door Philippe Tack,

waarbij Luc Desmet (9de gedaagde) optrad als verzekeringsarts voor AG Insurance in beide expertises;

waarbij Hilaire en Larry Demeyere (12de en 13de gedaagde) het ongeval veroorzaakten en aldus getuige waren;

Eerste, tweede, derde, vierde, vijfde, zesde, zevende, achtste gedaagde

Aangezien Hans Verstraelen (eerste gedaagde), Johan Baeke (tweede gedaagde), Guy Meersman (derde gedaagde), Koenraad Verstraete (vierde gedaagde), Philippe Tack (vijfde gedaagde), Jan Casselman (zesde gedaagde), André Colpaert (zevende gedaagde) en Philippe Demaerel (achtste gedaagde) allen een onjuist deskundigenverslag opstelden zoals blijkt uit de hoger vermelde samenvattende deskundigenverslagen;

waarbij zij bovendien blijk gaven van hetzij partijdigheid (1ste, 2de, 3de, 4de, 5de, 7de gedaagde), hetzij vakonbekwaamheid (1ste, 2de, 3de, 4de, 5de, 6de, 7de, 8ste gedaagde), hetzij vooringenomenheid (1ste, 2de, 3de, 4de, 5de, 7de gedaagde), hetzij onvolledigheid (1ste, 2de, 3de, 5de, 7de gedaagde), hetzij samenwerking met AG Insurance of 9de gedaagde (1ste, 2de, 3de, 4de, 5de, 7de gedaagde), hetzij vijandigheid (1ste, 5de, 6de gedaagde), hetzij neerbuigendheid (2de, 3de gedaagde), hetzij een combinatie van deze zaken en/of andere zaken;

waarbij verschillende gedaagden (1ste, 2de, 3de, 4de, 5de, 6de, 7de gedaagde) hun opdracht moesten geweigerd hebben en het tegensprekelijk karakter van de expertisewerkzaamheden niet respecteerden (1ste, 2de, 3de, 4de, 5de, 7de, 8ste gedaagde) of zich bezondigden aan schending van de wetgeving inzake Privacy en Patiëntenrechten (1ste, 3de, 5de gedaagde);

Aangezien de 1ste door de Politierechtbank aangestelde coördinerende gerechtsdeskundige Hans Verstraelen (eerste gedaagde) in de letselschadeprocedure, mede op basis van de deskundigenverslagen van tweede gedaagde, derde gedaagde en vierde gedaagde geen hersentrauma noch ligamentair cervicaal trauma noch rugletsel weerhield, evenmin de secundaire letsels begrootte, en hieropvolgend ook de Politierechtbank de letsels niet aanvaardde in haar tussenvonnis van 07.05.2014, met als gevolg dat verzoekster bijzonder ernstige lichamelijke en materiële schade kwam te lijden;

Aangezien de 2de door de Politierechtbank aangestelde gerechtsdeskundige Philippe Tack (vijfde gedaagde) in de letselschadeprocedure op basis van de deskundigenverslagen van eerste gedaagde, tweede gedaagde, derde gedaagde, vierde gedaagde, zesde gedaagde, zevende gedaagde en achtste gedaagde ook geen hersentrauma noch ligamentair trauma noch rugletsel weerhield, evenmin de secundaire letsels begrootte, meer zelfs : dat hij plots het causaal verband tussen de klachten en het ongeval, nochtans erkend door de 1ste gerechtsdeskundige (eerste gedaagde) betwistte, en frappanter nog, zonder ooit enig stuk of bewijs over te maken, een voorafbestaande toestand naar voren schoof als verklaring voor de invaliderende klachten. Eerst waren dat op de zitting van 3 juni 2015 “zware psychiatrische en ernstige hormonale voorafbestaande problemen”. In zijn eindverslag van 8 juni 2015 verdween deze versie en werd dat “burnout en vermoeidheidsklachten en psychisch decompenseren”. Tot vijfde gedaagde het bewijs levert waarop hij zich voor zijn uitspraken steunt, kan tot nader order enkel derde gedaagde Guy Meersman hiervan aan de bron liggen. Hij nam immers tot 2 x toe ongeoorloofde toegang tot de medische voorgeschiedenis van verzoekster via de elektronische database van AZ Groeninge, dit op de dag van de expertisezitting en daags voor het indienen van zijn expertiseverslag, waarbij medische verslagen verdwenen, waarbij AG Insurance reeds eind 2014 uitdrukkelijk naar derde gedaagde verwees in een insinuatie van een ‘voorafbestaande toestand’, en waarbij Guy Meersman de enige is die ooit een ‘hormoon’ voorschreef zonder dat daar nog enig schriftelijk spoor van terug te vinden valt. Waarbij Philippe Tack een jaar later plots zijn besluitvorming introk en tegenover een journalist verklaarde “nooit over een burnout gesproken” te hebben;

Aangezien het vonnis van de Politierechtbank van 27.04.2016 uiteindelijk besloot tot ‘twijfel aan het gewicht van de deskundigenverslagen’ en ‘onvoldoende bewijzen’ van de tijdens het ongeval opgelopen letsels - hetgeen uiteraard niet gebeurd zou zijn hadden gedaagden tijdig schoon schip gemaakt en het bestaan, dan wel de ernst en omvang van de letsels, zij het laattijdig, alsnog bevestigd - nu het vonnis de mogelijkheid van een voorafbestaande toestand suggereert, dit nota bene op basis van een ter discussie staande nota van derde gedaagde Guy Meersman uit 2008 die melding maakt van een zogenaamde sinds 10 jaar aanslepende chronische slaapproblematiek - wat door Professor Johan Verbraecken, medisch coördinator van het Slaapcentrum van het UZA en België’s nummer 1 topexpert op het vlak van chronische slaapproblemen, en dit op basis van objectieve wetenschappelijke onderzoeken, met zekerheid als ‘onmogelijk’ omschreven wordt;

dat dit vonnis van de Politierechtbank van 27.04.2016 op basis hiervan de vordering van verzoekster in de letselschadeprocedure in haar totaliteit ongegrond verklaarde, waardoor zij, intussen 6 jaar na het ongeval, nog steeds geen aanspraak kon maken op een passende schadevergoeding, met dramatische en onherstelbare schade als gevolg, inzonderheid het verlies van een 2de kindje;

Negende gedaagde

Aangezien Luc Desmet (negende gedaagde) naliet om verzoekster terstond in te lichten over de ernst van haar gezondheidstoestand en de risico’s hieraan verbonden, integendeel haar trachtte wijs te maken dat zij enkel “een beetje geschrokken” was en “binnen enkele weken volledig hersteld” zou zijn; jarenlang en tot op heden naliet om het volledig medisch dossier aan verzoekster over te maken, ondanks herhaalde sommaties van de Politierechtbank om dit wel te doen; onjuist, minstens onvolledig advies verstrekte aan AG Insurance waarop AG Insurance de in oktober 2010 toegezegde derdenhulp en provisie introk, nochtans essentieel om de uitbreiding van de lichamelijke en materiële schade te voorkomen; hij diverse betrokkenen in het dossier Santens/AG benaderde met de vraag naar een verslag op maat van AG Insurance, tevens eenzijdige contacten met de experten onderhield; hij onjuiste gegevens noteerde in zijn verslag van 02.11.2010; hij eerste gedaagde misleidde met onjuiste gegevens omtrent het ongevalsgebeuren; hij bevriende verzekeringsartsen liet aanstellen als subexpert; hij zich vijandig en neerbuigend opstelde t.ov. verzoekster; …;

Tiende en elfde gedaagde

Aangezien het twijfelachtig expertiseverloop en de betrokkenheid hierin van enkele van haar professoren gemeld werd aan zowel de Universiteit Gent (tiende gedaagde) als de Katholieke Universiteit Leuven (elfde gedaagde), in wiens naam vierde en achtste gedaagde klaarblijkelijk de expertisewerkzaamheden uitvoerden;

dat beide universiteiten over diverse interne procedures beschikken om de onafhankelijkheid en vakbekwaamheid van hun professoren na te gaan en indien nodig zou blijken, inbreuken op de onafhankelijkheids- en zorgvuldigheidsplicht alsook deontologie te controleren en sanctioneren;

dat ondanks herhaaldelijk verzoek van verzoekster naar een onderzoek en ondanks het hoogdringend karakter van haar schrijnende toestand, beide universiteiten nalieten dit onderzoek uit te voeren, minstens nalieten hun bevindingen te communiceren, alhoewel ze meermaals op de hoogte gesteld waren van de verregaande gevolgen van hun weigering tot (communicatie over hun) onderzoek(sresultaten), hetgeen als een bijzonder ernstige tekortkoming kan aanzien worden;

dat gelet op vergelijkbare klachten van andere letselschadeslachtoffers betreffende dezelfde en andere medewerkers en professoren met banden met verzekeringsmaatschappijen verbonden aan de UGent (tiende gedaagde) in het bijzonder, het gerechtvaardigd voorkwam om de bevoegde minister van onderwijs in te lichten over de vreemde gang van zaken bij letselschadedossiers mbt bepaalde universiteitsprofessoren / medewerkers-gerechtsdeskundigen en de manifeste onwil vanuit de UGent tot onderzoek;

dat dit onderzoek belangrijk is, nu het kan aantonen dat het opstellen van onjuiste medische verslagen een structureel en sinds lang bestaand probleem is dat niet enkel verzoekster treft, en de geloofwaardigheid van ons rechtssysteem, inzonderheid gerechtelijke medische expertises, danig ondermijnt en de toepassing van art. 6 E.V.R.M. onmogelijk maakt;

dat ondanks de vraag van Vlaams Viceminister-President, tevens Vlaams Minister van Onderwijs Hilde Crevits om een dergelijk onderzoek uit te voeren, tiende gedaagde dit weigerde en tot op heden weigert – integendeel een strafklacht indiende wegens laster en eerroof;

dat elfde gedaagde volgens de logins wél overging tot een onderzoek, echter kennelijk bij vaststelling van de fout besloot om haar professor (achtste gedaagde) in te dekken en zijn fout niet recht te zetten, nochtans wetende dat de pleitzitting snel in zicht kwam en dat een rechtzetting voor verzoekster kans op een 2de kindje, behandeling en derdenhulp kon bieden;

dat aldus verzoekster de mogelijkheid ontzegd werd om via deze interne procedures de beroepsernst van, voor wat de UGent betreft, eerste en vierde gedaagde, voor wat de KUL betreft, achtste gedaagde, en de onjuistheid van hun deskundigenverslagen, te kunnen aantonen;

dat bovendien elfde gedaagde net als haar partner ziekenhuis AZ Groeninge, dat tevens gebruik maakt van de digitale medische database KWS, weigerde om de volledige logins van verzoekster te bezorgen, tevens weigerde de toegang tot haar dossier in KWS te blokkeren, nochtans wettelijke verplichtingen indien daarom verzocht wordt, zodat verzoekster niet kon nagaan wie er ongeoorloofde toegang nam tot haar elektronisch medisch dossier in KWS en waarom dat gebeurde, evenmin toekomstige inbreuken kon uitsluiten;

dat verzoekster aldus belemmerd werd door tiende en elfde gedaagde om haar recht op een eerlijk proces op een normale wijze uit te oefenen en haar recht op privacy niet gerespecteerd werd;

dat deze ernstige tekortkomingen onherstelbare schade veroorzaakten voor verzoekster;

Twaalde en dertiende gedaagde

Aangezien Hilaire Demeyere (twaalfde gedaagde) en Larry Demeyere (dertiende gedaagde) door hun grove nalatigheid op 22.09.2010 een verkeersongeval veroorzaakten en verzoekster hierbij sterk invaliderende letsels opliep, waarbij de aansprakelijkheid van gedaagden erkend werd, en waarbij gedaagden getuige waren van het ongevalsgebeuren en persoonlijk de toestand van verzoekster onmiddellijk na het ongeval konden vaststellen;

Aangezien gedaagden in juni 2011 beiden weigerden in te gaan op de vraag van verzoekster om in het kader van de 1ste expertise in de bovenvermelde letselschadeprocedure de ware toedracht van het ongevalsgebeuren enerzijds en de toestand van verzoekster onmiddellijk na het ongeval anderzijds te duiden, nu volgens hun zeggen gedaagden door AG Insurance onder druk gezet werden om te zwijgen;

dat dit stilzwijgen schade veroorzaakt heeft aan verzoekster, die tijdens de 1ste expertise zo de kans ontnomen werd haar bewusteloosheid en haar toestand onmiddellijk na het ongeval te bewijzen, bewijs van hersentrauma en essentieel element voor een correct verloop van de expertisewerkzaamheden en een correcte begroting van de letselschade door de Politierechtbank en de door haar aangestelde gerechtsdeskundigen;

Aangezien gedaagden in de nasleep van de 2de expertise 2 aantoonbaar valse getuigenverklaringen aflegden, enerzijds via hun verzekeringsmakelaar Bart De Groote, anderzijds ten overstaan van een privé-detective / inspecteur van AG Insurance, verzekeringsmaatschappij van gedaagden en tegenpartij van verzoekster in het letselschadedossier bij de Politierechtbank;

Aangezien de valse getuigenverklaring van gedaagden verzoekster - onterecht - afschildert als een ‘stalker’ (3 telefoontjes op 4 jaar tijd ?) die hen bovendien ‘bedreigd’ zou hebben: ‘Elle devenait insistante, voir menaçante’ (vertaling : ze begon aan te dringen zelfs te dreigen) en ‘on déposerait plainte pour harcèlement’ (vertaling : men zou klacht indienen wegens stalking); hetgeen onmiskenbaar bijdroeg tot een negatieve beeldvorming van verzoekster ten aanzien van de Politierechtbank, waardoor verzoekster schade leed en lijdt;

dat het totaal onverantwoord - en immoreel - handelen van twaalfde en dertiende gedaagde onbetwistbaar vaststaat: in plaats van de schade die zij door het door hen veroorzaakt ongeval aanrichtten bij verzoekster daar waar mogelijk te beperken, zoals van een normaal en zorgvuldig handelend persoon verwacht mag worden, hebben zij er in tegendeel, én ten volle bewust van de gevolgen, én herhaaldelijk toe bijgedragen dat deze schade verder toenam en tot op heden blijft toenemen;

***

Aangezien door de onjuiste deskundigenverslagen en de ondeugdelijke handelswijze van de artsen-gedaagden enerzijds, de onwil tot onderzoek en/of communicatie van de onderzoeksresultaten van tiende en elfde gedaagde anderzijds, meer de valse getuigenverklaringen van twaalfde en dertiende gedaagde, verzoekster jarenlang afgeschilderd werd als een leugenaar, profiteur, psychisch gestoord persoon, e.d.m. die zogenaamd geen letsels overhield aan het ongeval van 22.09.2010 en deze negatieve beeldvorming de geloofwaardigheid van verzoekster ten overstaan van de Politierechtbank op ernstige wijze aantastte;

Aangezien er in hoofde van de artsen-gedaagden sprake is van schending van diverse artikels uit de deontologische code der artsen, hetgeen neerkomt op het begaan van beroepsfouten en het inroepen van de buitencontractuele beroepsaansprakelijkheid bijkomend rechtvaardigt;

Aangezien gedaagden niet reageerden op de sommaties van verzoekster om duidelijkheid te scheppen omtrent hun rol in de 1ste en/of 2de expertise en de ware aard en omvang van de tijdens het ongeval opgelopen letsels, hetgeen een eerlijk proces en dus correct vonnis kon mogelijk gemaakt hebben;

waarbij in de nasleep van de procedure bij de Politierechtbank geen enkel daartoe verondersteld bevoegd zijnd controle-orgaan een onderzoek uitvoerde, zodat verzoekster zich genoodzaakt ziet zich te wenden tot uw Rechtbank om duidelijkheid te verschaffen in wie nu uiteindelijk welke verantwoordelijkheid draagt in het geheel van de gebeurtenissen en het finale eindresultaat daarvan;

Aangezien hierdoor de geschillenbeslechting in het dossier Santens/AG aanzienlijke vertraging opliep: immers, hadden 1ste, 2de, 3de en 4de gedaagde een juist deskundigenverslag opgesteld, dan had verzoekster geen nieuwe expertise hoeven vragen; hadden 5de, 6de, 7de en 8ste gedaagde een juist deskundigenverslag opgesteld, dan had verzoekster geen beroepsprocedure hoeven inleiden, althans niet om de voorliggende medische besluitvorming te gaan betwisten; had 9de gedaagde zijn opdracht als verzekeringsarts op deontologisch correcte wijze uitgevoerd, dan had het al helemaal niet tot een gerechtelijke expertise hoeven komen; hadden 10de en 11de gedaagde tijdig de nodige interne audit’s uitgevoerd, dan waren de fouten in 2015 al aan het licht gekomen en kon op vandaag een correct vonnis voorliggen; hadden 12de en 13de gedaagde een eerlijke getuigenverklaring afgelegd, dan was minstens de bewusteloosheid aangetoond, en daarmee de onjuistheid van de deskundigenverslagen die deze bewusteloosheid en het hiermee gepaard gaande hersentrauma negeren;

Aangezien bovenvermelde jarenlange en onafgebroken gang van zaken bij verzoekster, naast haar door het ongeval veroorzaakt reeds aanzienlijk lichamelijk lijden, bijkomend een ernstig psychisch lijden teweeg bracht en een hoge mate van stress veroorzaakte, die de door het ongeval veroorzaakte pijnen en klachten bijkomend bezwaarden en tot heden bezwaren en ieder herstel onmogelijk maken;

Aangezien bovenstaande bovendien verzoekster nog maar eens op kosten joeg, in die zin dat zij gedwongen werd tot bijkomende onderzoeken en tegenexpertises ten belope van duizenden euros, teneinde de steeds wisselende onjuiste beweringen van gedaagden wetenschappelijk te kunnen weerleggen, hetgeen tot bijkomende schade leidde en leidt;

Aangezien bovenstaande bovendien verzoekster dwong tot het instellen van een dure, tijdrovende en stresserende beroepsprocedure terwijl bij gebrek aan (middelen voor) passende behandeling en derdenhulp haar lichamelijke en materiële schade intussen blijft verder uitbreiden, waarbij terecht de vraag gesteld kan worden of dit alles ook nodig zou geweest zijn, hadden gedaagden op zorgvuldige en voorzichtige wijze hun respectievelijke opdrachten vervuld en verantwoordelijkheid genomen;

Aangezien uit het bovenstaande onmiskenbaar blijkt dat er van enige zorgvuldigheid geen sprake is geweest en gedaagden allerminst normaal, voorzichtig en redelijk gehandeld hebben;

dat het afwijken van deze norm - hetgeen hier onbetwistbaar het geval is - als een buitencontractuele fout van gedaagde in de zin van art. 1382 e.v. B.W. moet worden beschouwd;

dat zelfs de lichtste afwijking van de norm volstaat (culpa levissima) om de buitencontractuele aansprakelijkheid - en de gehoudenheid tot vergoeding van de volledige schade - in te roepen;

dat de verantwoordelijkheid van alle gedaagden hierin betrokken is;

Aangezien de schade vast staat en o.m. bestaat uit (niet-limitatief) :

  • het afleveren van onjuiste deskundigenverslagen die leidden tot onjuiste eindverslagen waarop het ongegrond verklaren van de vordering van verzoekster in het letselschadedossier volgde, en hieruit volgend het niet bekomen van een correcte schadevergoeding ingevolge het ongeval en het verder uitbreiden van de lichamelijke en materiële schade met inzonderheid het verlies van een 2de kindje en het ontstaan van secundaire letsels – hetgeen voorkomen had kunnen worden;

  • het veroorzaken van bijkomend psychisch lijden en stress die bijkomend ieder genezingsproces onmogelijk maken;

  • de vertraging van de geschillenbeslechting in het letselschadedossier;

  • het miskennen van het recht op een eerlijk proces, het recht op een vonnis binnen een redelijke termijn en dit met respect voor het proceseconomisch karakter van een procedure: 5 jaar lang zijn heel wat kansen op een eerlijke, minstens betere uitkomst voor verzoekster inzake haar letselschadeprocedure verloren gegaan waarbij de noodzaak tot bijkomende kosten vermeden had kunnen worden mits juiste deskundigenverslagen door gedaagden werden afgeleverd;

  • 6 jaar lang al, moet verzoekster erge pijnen lijden bij gebrek aan de nodige derdenhulp en passende behandeling, waarbij ook haar familie ernstige schade lijdt en in het bijzonder haar dochtertje mede slachtoffer is van de gevolgen van dit alles;

  • het miskennen van het recht op privacy cfr. Privacy Wet van 08.12.1992 en het miskennen van de rechten van de patiënt cfr. Wet Patiëntenrechten van 22.08.2002;

  • de niet-toepassing van de WAM wetgeving;

  • het zich verplicht zien zonder juridische bijstand de beroepsprocedure te moeten voeren, met alle risico’s en bijkomende overbelasting vandien, aangezien het rechtsbijstandbudget uitgeput werd door alle expertise onderzoeken, waardoor er geen middelen overblijven voor de aanstelling van een raadsman;

  • de gevolgschade is aanzienlijk: het Belgische bedrijf van verzoekster ging failliet, het Franse bedrijf ligt sinds het ongeval stil, verzoekster verloor haar woning in België, een inbeslagnameprocedure is hangende voor haar woning en inboedel in Frankrijk, de noodzaak tot tal van nieuwe en bijkomende onderzoeken en expertises, die allen konden vermeden zijn mits eerlijkheid, zorgvuldigheid, voorzichtigheid van gedaagde, en die tienduizenden euro’s kostten, meer alle kosten van een 2de expertise, nu zelfs bijkomend de kosten van een beroepsprocedure, meer deze procedure, naast het ontstaan van schulden;

waarbij het aandeel en de verantwoordelijkheid van eenieder in deze schade bepaald dient te worden.

Bovendien is een einde aan deze lijdensweg nog lang niet in zicht;

Aangezien het oorzakelijk verband vast staat : hadden gedaagden elk op hun terrein hun verantwoordelijkheid genomen en zich op vakbekwame, zorgvuldige, voorzichtige en onpartijdige wijze van hun respectievelijke opdracht gekweten, dan zou er in eerste instantie een correcte schaderegeling gebeurd zijn door AG Insurance met correcte toepassing van de WAM wetgeving en was er geen noodzaak tot gerechtelijke expertise geweest; dan zou er in tweede instantie in 2011 reeds een correct eindverslag zijn afgeleverd, met mogelijkheid tot een eerlijk proces met vonnis binnen een redelijke termijn en met erkenning van de reële letselschade en met het terstond ter beschikking stellen van de nodige derdenhulp en behandeling, en was er geen nood geweest aan nieuwe of bijkomende onderzoeken, laat staan een nieuwe expertise met alle lichamelijke, psychische, morele en materiële schade vandien; dan zou er in derde instantie in 2014-2015 een correct eindverslag zijn afgeleverd met respect voor het recht op een eerlijk proces, waardoor een beroepsprocedure meer de hierbij horende bijkomende onderzoeken en kosten konden vermeden zijn, en was dit dossier, minstens voor wat een correcte medische begroting betreft, al lang en correct afgesloten geweest – minstens zou jaren geleden al de nodige behandeling en derdenhulp beschikbaar geweest zijn en zou de schade die verzoekster en haar gezin op heden lijdt, nooit de omvang gekend hebben die zij op vandaag heeft;

Tot slot wil verzoekster nog benadrukken dat zij tot nader order geen dekking in rechtsbijstand geniet voor het voeren van onderhavige procedure, zodat zij expliciet aan de rechtbank verzoekt om alle eventuele kosten van gerechtelijke expertise(s) ten laste te leggen van de partij(en) tegen wie de expertise is bevolen;

ZO IS HET DAT

Ik ondergetekende,

Xxxxxxx, gerechtsdeurwaarder,

DAGVAARDING HEB GEGEVEN AAN:

Eerste gedaagde

VERSTRAELEN Hans

Tweede gedaagde

BAEKE Johan

Derde gedaagde

MEERSMAN Guy

Vierde gedaagde

VERSTRAETE Koenraad

Vijfde gedaagde

TACK Philippe

Zesde gedaagde

CASSELMAN Jan

Zevende gedaagde

COLPAERT André

Achtste gedaagde

DEMAEREL Philippe

Negende gedaagde

DESMET Luc

Tiende gedaagde

Universiteit GENT

Elfde gedaagde

Katholieke Universiteit Leuven

Twaalfde gedaagde

DEMEYERE Hilaire

Dertiende gedaagde

DEMEYERE Larry,

Alwaar ik (enz.)

OM TE VERSCHIJNEN OP 7 NOVEMBER 2016 VOOR DE RECHTBANK VAN EERSTE AANLEG WEST-VLAANDEREN, AFDELING KORTRIJK, 7de KAMER,

TEN EINDE:

Om de hoger genoemde redenen en motieven en alle andere, zo nodig te doen gelden in de loop van het geding en alhier uitdrukkelijk voorbehouden;

De vorderingen van verzoekster ontvankelijk en gegrond te verklaren;

IN HOOFDORDE

1. Gedaagden te veroordelen tot terugbetaling van de erelonen voor de door hen uitgevoerde expertise onderzoeken, ten belope van :

  • 11.925,66 euro (elfduizend negenhonderd vijfentwintig euro zessenzestig cent) voor eerste gedaagde,

  • 1.028,00 euro (duizend achtentwintig euro) voor tweede gedaagde,

  • 420,00 euro (vierhonderd twintig euro) voor derde gedaagde,

  • 600,00 euro (zeshonderd euro) voor vierde gedaagde,

  • 8.689,79 (achtduizend zeshonderd negenentachtig euro negenenzeventig cent) voor vijfde gedaagde,

  • 403,54 euro (vierhonderd en drie euro en vierenvijftig cent) voor zesde gedaagde,

  • 300,00 euro (driehonderd euro) voor zevende gedaagde,

  • 145,00 euro (honderd vijfenveertig euro) voor achtste gedaagde,

2. Gelet op de concrete omstandigheden en bijzonder verregaande gevolgen voor verzoekster, inzonderheid het onherstelbaar verlies van een 2de kindje, gedaagden in solidum, zoniet de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot een morele schadevergoeding ten belope van 1.000.000,00 euro (een miljoen euro), meer de vergoedende intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf datum dagvaarding tot op datum van algehele betaling, waarbij dit geld zal aangewend worden om een hulpfonds op te richten voor kinderen met letselschade en alleenstaande moeders met letselschade zodat geen enkele moeder ooit nog het moederschap moet opgeven en geen enkel kind ooit nog moet lijden omwille van onwil van verzekeringsmaatschappijen en – artsen om op correcte wijze letselschade te vergoeden en dit bedrag niets meer zal zijn dan een druppel op een hete plaat;

3. Gelet op de hoge graad van pijn die verzoekster jarenlang nodeloos moest en moet lijden, die vermeden had kunnen worden mits tijdig de nodige derdenhulp en passende behandeling voorzien was geweest, gedaagden in solidum, zoniet de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot een morele schadevergoeding ten belope van 25.000,00 (vijfentwintig duizend euro) op jaarbasis, met als startdatum 27.10.2010 (datum medisch onderzoek door Luc Desmet), hetzij op heden, 6 jaar na dit eerste onderzoek, provisioneel begroot op 150.000,00 euro (honderdvijftig duizend euro), meer de vergoedende intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf datum dagvaarding tot op datum van algehele betaling;

4. Gelet op de vertraging in de beslechting van de letselschadeprocedure en de hierbij horende stress, gedaagden in solidum, zoniet de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot een morele schadevergoeding voor de ten belope van 20.000,00 (twintig duizend euro) op jaarbasis, met als startdatum 12.07.2011 (datum waarop het gerechtsdeskundig verslag van eerste gedaagde behoorde ingediend te zijn: 6 maanden te rekenen vanaf datum aanstelling deskundige, 12.01.2011), hetzij op heden - ruim 5 jaar na de aanstelling van de gerechtsdeskundige - provisioneel begroot op 100.000,00 euro (honderdduizend euro), meer de vergoedende intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf datum dagvaarding tot op datum van algehele betaling;

5. Gedaagden in solidum, zoniet de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot alle kosten van alle onderzoeken, expertises, tegenexpertises, reële kosten van medische en juridische bijstand ingevolge de 1ste en 2de expertise en de beroepsprocedure, welke konden vermeden zijn hadden gedaagden reeds vanaf 27.10.2010 waarheidsgetrouw en op onpartijdige wijze duidelijkheid verschaft omtrent de werkelijke letselschade en provisioneel begroot op 50.000,00 euro (vijftigduizend euro), meer de vergoedende intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf datum dagvaarding tot op datum van algehele betaling;

6. Gedaagden in solidum, zoniet de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot een provisionele schadevergoeding wegens schade van alle aard, voorlopig begroot op 1,00 euro (een euro), meer de vergoedende intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf datum dagvaarding tot op datum van algehele betaling en zo nodig te vermeerderen in de loop van het geding;

7. een onafhankelijke deskundige aan te stellen met als opdracht de door Minister Crevits gevraagde audit uit te voeren mbt de professoren-medewerkers-assistenten van UGent die samenwerken met verzekeringsmaatschappijen en mbt de resultaten van deze expertiseverslagen, zou de UGent niet op vrijwillige basis tot deze voor het maatschappelijk belang noodzakelijke audit overgaan, in die zin dat :

1° een overzicht gemaakt wordt van alle medewerkers-professoren-assistenten die de voorbije 10 jaar een samenwerkingsverband hadden of hebben met verzekeringsmaatschappijen, hetzij als lesgever in de postgraduaatsopleiding verzekeringsgeneeskunde, hetzij als consultant, hetzij als adviserend geneesheer, hetzij als behandelend arts waarbij er rapportage gebeurt naar verzekeringsmaatschappijen toe; tevens een overzicht te maken van alle medewerkers-professoren die regelmatig als gerechtsdeskundige en/of subexpert worden aangesteld

2° een audit georganiseerd wordt van de expertiseverslagen van de hierboven vermelde gerechtsdeskundigen en/of subexperten en/of verzekeringsartsen, waarbij zowel de expertises in naam van UGent als in eigen naam geëvalueerd worden, en dit mbt zowel verkeers- en arbeidsongevallen als medische fouten en dit beperkt tot de voorbije 10 jaar, en waarbij per gerechtsdeskundige en/of subexpert en/of consultant en/of adviserend geneesheer voor verzekeringen in een overzicht omschreven wordt: wie de opdrachtgever voor de expertise geweest is ; datum ; welk letsel geëvalueerd diende te worden ; of er al dan niet letsel in causaal verband met het ongeval of de medische fout werd vastgesteld ; of er al dan niet een invloed op de arbeidsgeschiktheid werd erkend ; op welke wijze dit letsel begroot werd ; welk bedrag voor deze expertiseverslagen ontvangen werd - dit ten einde na te gaan of het inderdaad zo is dat er in een (opvallend grote) meerderheid van de expertiseverslagen hetzij geen letsels vastgesteld worden ; hetzij wel letsels vastgesteld worden maar zogenaamd niet in causaal verband met een ongeval of medische fout ; hetzij wel letsels vastgesteld worden maar waarbij deze zogenaamd geen invloed zouden hebben op de arbeids(on)geschiktheid ; en dit met bijzondere aandacht voor maar niet beperkt tot de letselschadedossiers met zogeheten ‘onzichtbare’ letsels zoals whiplash, hersentrauma, hypofyseletsel en aandoeningen zoals CVS, fibromyalgie

3° in het bijzonder een onderzoek verricht wordt naar de onafhankelijkheid van haar professoren Koenraad Verstraete en Hans Verstraelen betrokken bij het letselschadedossier Santens/AG van verzoekster- en tal van andere dossiers - en de juistheid van hun expertiseverslagen van de voorbije 10 jaar, zoals reeds in 2015 moest uitgevoerd zijn door UGent conform haar interne procedures, en de bevindingen en het gevolg dat UGent hieraan geeft mee te delen;

8. Elfde gedaagde te veroordelen tot een schadevergoeding van 25.000,00 (vijfentwintigduizend euro) wegens schending van de Privacy wetgeving en van de Wet op de Patiëntenrechten, in het bijzonder de ongeoorloofde toegang tot KWS, de weigering tot afleveren van de volledige logins en de weigering tot blokkering van het elektronisch medisch patiëntendossier van verzoekster in KWS;

9. Elfde gedaagde te bevelen na ontvangst van het te wijzen vonnis onmiddellijk de volledige logins te bezorgen betreffende verzoeksters medisch dossier in hun digitale medische database KWS voor de periode 01.01.2013 - heden, op straffe van verbeurte van een onmiddellijk opeisbare dwangsom van € 2.500,00 (tweeduizend vijfhonderd euro) per dag of gedeelte van een dag dat tweede gedaagde in strijd handelt met voornoemde bepaling, met een maximum van € 500.000,00 (vijfhonderd duizend euro);

10. Elfde gedaagde, in zoverre zij hiertoe niet op vrijwillige basis overgaat, te bevelen de nodige aanpassingen uit te voeren in haar elektronische medische database KWS, zodat zij conform de Privacy wetgeving en Wet op de Patiëntenrechten is, in die zin dat :

1° deze definitief ontoegankelijk wordt voor alle verzekeringsartsen en ziekenhuisartsen die samenwerken met verzekeringen,

2° waarbij iedere patiënt de mogelijkheid heeft om zelf zijn of haar dossier geheel of gedeeltelijk, tijdelijk of definitief ontoegankelijk te maken voor die zorgverleners van zijn of haar keuze en

3° waarbij iedere patiënt steeds zelf en op ieder moment, op eenvoudige en snelle wijze, inzage moet kunnen nemen in zijn of haar volledig medisch dossier en inzage moet kunnen krijgen in wie zijn of haar medisch dossier in KWS consulteerde, alsook het doel en (on)geoorloofd karakter van deze consultatie moet kunnen nagaan, dit zonder hierbij afhankelijk te zijn van de (on)wil van elfde gedaagde en de partnerziekenhuizen die KWS gebruiken om al dan niet deze gegevens af te leveren en

4° de bewaartermijn van 30 jaar gegarandeerd is, zodat essentiële medische verslagen of onderzoeken niet meer kunnen “verdwijnen” en

5° waarbij het bewijs van deze aanpassingen in KWS dient bezorgd te worden binnen de 3 (drie) maanden na ontvangst van het te wijzen vonnis, dit op straffe van verbeurte van een onmiddellijk opeisbare dwangsom van € 2.500,00 (tweeduizend vijfhonderd euro) per dag of gedeelte van een dag dat tweede gedaagde in strijd handelt met voornoemde bepaling, met een maximum van € 500.000,00 (vijfhonderd duizend euro);

11. Gedaagden in solidum, zoniet de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot alle kosten van het geding met inbegrip van de kosten voor de dagvaarding en rolstelling, en de rechtsplegings- en uitgavenvergoeding;

De voorlopige tenuitvoering te horen bevelen van het tussen te komen vonnis, niettegenstaande alle verhaalmiddelen, zonder borgstelling en met uitsluiting van het recht tot kantonnement;

Onder hetzij om het even welk voorbehoud en zonder enige nadelige erkenning vanwege de verzoekende partij en met name onder voorbehoud van wijziging, d.i. verhoging, van het gevorderde in de loop van het geding;

Eis gesteund op de vermelde redenen, de wetten terzake en alle andere middelen op tijd en stond te doen gelden;

IN ONDERGESCHIKTE ORDE, en alvorens recht te doen

1. Verzoekster toe te laten tot het getuigenbewijs om aan te tonen dat :

  1. eerste gedaagde, tweede gedaagde, derde gedaagde, vierde gedaagde, vijfde gedaagde, zesde gedaagde, zevende gedaagde, achtste gedaagde, negende gedaagde onjuiste medische verslagen afleverden en hun opdracht niet op zorgvuldige, voorzichtige en wetenschappelijke wijze uitvoerden;

  2. twaalfde en dertiende gedaagde valse getuigenverklaringen aflegden;

2. Eerste, tweede, derde, vijfde en zevende gedaagde te bevelen minstens 5 gerechtsdeskundige verslagen van hun hand over te maken waarin zij, zonder dat er op MRI hersenletsel te zien is, diffuse axonale hersenschade en/of hypofysaire insuffuciëntie/deficiëntie en de hieruit voortvloeiende secundaire letsels expliciet erkennen én een volledige blijvende arbeidsongeschiktheid (minstens 67 %) toekennen - bij gebreke hieraan dient het feit dat zij op structurele en systematische wijze onjuiste deskundigenverslagen afleveren die keer op keer diffuse axonale hersenschade en de hieruit voortvloeiende secundaire letsels afwijzen dan wel negeren dan wel minimaliseren (onder het mom van ‘geen letsels op MRI’ terwijl algemeen bekend is dat MRI niet fijngevoelig genoeg is om axonale hersenschade te visualiseren), als bewezen beschouwd te worden nu dit vaak voorkomende, courante letsels zijn die jaarlijks duizenden mensen treffen en nu zij allen al jarenlang als gerechtsdeskundige / verzekeringsarts optreden waarbij zij reeds ontelbare slachtoffers met deze letsels onderzochten en aldus in principe tientallen tot honderden expertiseverslagen zouden moeten kunnen voorleggen die besluiten tot hoge graden van invaliditeit en arbeidsongeschiktheid, die inherent zijn aan deze letsels; dit binnen de 30 dagen na ontvangst van het te wijzen vonnis, op straffe van verbeurte van een onmiddellijk opeisbare dwangsom van € 2.500,00 (tweeduizend vijfhonderd euro) per dag of gedeelte van een dag dat tweede gedaagde in strijd handelt met voornoemde bepaling, met een maximum van € 500.000,00 (vijfhonderd duizend euro);

3. Eerste, tweede, derde, vierde, vijfde, zesde, zevende, achtste en negende gedaagde te bevelen hun besluitvorming onder ede te bevestigen; dit binnen de 30 dagen na ontvangst van het te wijzen vonnis, op straffe van verbeurte van een onmiddellijk opeisbare dwangsom van € 2.500,00 (tweeduizend vijfhonderd euro) per dag of gedeelte van een dag dat tweede gedaagde in strijd handelt met voornoemde bepaling, met een maximum van € 500.000,00 (vijfhonderd duizend euro);

4. Twaalfde en dertiende gedaagde te bevelen hun getuigenverklaring onder ede te bezorgen; dit binnen de 30 dagen na ontvangst van het te wijzen vonnis, op straffe van verbeurte van een onmiddellijk opeisbare dwangsom van € 2.500,00 (tweeduizend vijfhonderd euro) per dag of gedeelte van een dag dat tweede gedaagde in strijd handelt met voornoemde bepaling, met een maximum van € 500.000,00 (vijfhonderd duizend euro);

En opdat de gedaagde partij het weet, heb ik haar gelaten, desgevallend voor elk van hen afzonderlijk, zijnde en sprekende zoals hierboven gezegd, afschrift van mijn tegenwoordig exploot en van de eventueel erin vermelde medebetekende stukken, zo nodig onder gesloten omslag (met de stempel van mijn kantoor op de sluiting, de naam, de voornaam en de woonplaats van de respectievelijke geadresseerde en de vermelding Pro Justitia – dadelijk af te geven), eensluidend de voorschriften der wet;

WAARVAN AKTE

Kost

Featured Posts
Recent Posts
bottom of page