"Na een ongeval krijg je - als je geluk hebt - 10 % van de "integrale" vergoeding waa
Advocaat bevestigt :
"Ik zeg vaak : doe je een MME, dan krijg je niets, stap je naar de rechtbank, dan krijg je ook niets. Met niets bedoel ik : niets of zo goed als niets. Tenzij je als een plant door het leven moet, dan liggen de zaken anders. En dan nog : van een slachtoffer dat jarenlang in coma lag, werd nog geargumenteerd dat er "voldoende mogelijkheden bestaan om invaliden aan aangepast werk te helpen". Ook van mensen in een rolstoel verwacht men blijkbaar dat zij evenveel kansen hebben op een normale job. Dat ze niet alleen hun benen moeten missen, maar kampen met grotere vermoeidheid, doorbloedingsproblemen, edm, daar gaat men wijselijk aan voorbij. Dergelijke redeneringen staan zeer veraf van de economische realiteit. Als ik vaststel dat de 'beste' vonnissen bij zelfstandigen na jaren procederen besluiten tot zo'n 10 % van de reële schade die een slachtoffer opgelopen heeft, en als ik bovendien vaststel dat de bedragen van de 'indicatieve tabellen' (= verzekeringstabellen die door quasi alle rechtbanken gebruikt worden) jaar na jaar verlagen, dan vraag ik me af waarom mensen eigenlijk nog naar de rechtbank moeten trekken. Voor loontrekkenden benadert dit doorgaans wel meer de reële loonsverliezen. De berekening is eenvoudig en snel te maken op basis van de belastingsaangiftes van de voorbije 5 jaar. Jongeren die nog niet gewerkt hebben, zijn al helemaal de klos onder het motto : "het is niet bewezen dat persoon x effectief werk zou gevonden hebben aan loon X". Mensen die enkele jaren werkloos waren op het moment van het ongeval krijgen ook geen eerlijke vergoeding. Mensen op brugpensioen, mantelzorgers, deeltijds werkenden ... het is schrijnend. En als je dan ziet hoe het er bij whiplash en NAH aan toe gaat - hun vergoeding dekt niet eens de medische kosten die ze levenslang zullen hebben. In het beste geval zijn de medische kosten en behandelingen van de eerste jaren na het ongeval betaald met het bedrag dat moet dienen voor én invaliditeit, én loonsverlies, én derdenhulp, én ... . Verzekeringen streven ernaar om het maximale bedrag van het loonsverlies gelijk te stellen met de invaliditeits- of werkloosheidsuitkering. Dan nog argumenteren ze dat ze zelfs dit niet hoeven betalen. Zou het dan niet veel eerlijker zijn als advocaat om de mensen gewoon te zeggen : u verspilt uw geld, tijd en energie ?"