Hoe verzekeringen advocaten, artsen onder druk zetten om uw dossier NIET te verdedigen (conclusies d
Een nieuw fragment uit de conclusies van het dossier Santens/AG.
De Kortrijkse rechtbank beschikt sinds 2 jaar over onderstaande informatie.
Toch werd het bedrog in dit dossier tot op vandaag niet erkend.
Christiaen Vandenbogaerde is nog steeds stafhouder te Kortrijk.
Het Kortrijkse parket beloofde een jaar geleden een diepgaand onderzoek maar ... noppes.
HOE AG ALLES OP ALLES ZETTE OM MIJN DOSSIER TE LATEN AFSLUITEN NA DE 1ste EXPERTISE
Dit deel is louter informatief en dient om uw rechtbank een zicht te geven op de gebeurtenissen tussen de 2 expertises. Het illustreert hoe AG zich ingespannen heeft om de ware toedracht over de aard, ernst en omvang van de letsels opgelopen tijdens ongeval én het causaal verband verborgen te houden voor uw rechtbank, door iedere speler die iets kon betekenen in de verdediging van dit dossier te benaderen en aan te sporen om iedere verdediging te staken; en dit dossier op 2 april 2014 te laten afsluiten.
De precieze toedracht van ieders rol zal in het strafonderzoek moeten uitgeklaard worden.
Onderstaande is 95 % copy van de informatie die midden maart 2014 aan uw rechtbank bezorgd werd.
HET VERLOOP VAN DE ‘TUSSENPERIODE’
Mijn raadsman S. weigerde de procedure verder te zetten. Vreemd genoeg zou Dr Lechat tegen hem gezegd hebben ‘dat er niets meer aan te doen viel’ terwijl zij tegen mij het omgekeerde beweerde. Waarom deze tegenstelling ? Meester S. was de vaste raadsman van de bvba en had geen ervaring in medische zaken. Hij vertrouwde op het advies van Dr Lechat. Hij hield het grootste deel van de provisie van AG voor zichzelf. Daardoor verloor ik mijn vertrouwen in mijn raadsman voor dit medisch dossier. Vooral omdat ik op bevallen stond en niets had voor mijn baby en deze provisie hard nodig had. Zoiets doe je toch niet.
Mijn dossier werd eind december 2012 overgedragen aan Meester Christian Vandenbogaerde, gespecialiseerd in letselschade, om conclusies te maken en een nieuwe medische expertise te vragen aan de Politierechtbank. Aangezien mijn medische toestand niet verbeterde, maar verslechterde, waardoor ik niet eens meer voor mijn dochtertje kon zorgen, ging mijn behandeling verder en werden er nieuwe onderzoeken verricht. De resultaten werden steeds aan Meester Vandenbogaerde bezorgd maar hij deed er niets mee.
Aan de opvolgende bijstandsarts, Dr Ann Lechat, werd een samenvattend verslag gevraagd van alle nieuwe medische stukken, op dat moment ruim 100 blz.. Dit werd meermaals beloofd, maar werd nooit bezorgd (stuk 225). Iedere bijstand bleek plots verdwenen. In juli 2013, na maandenlang vruchteloos aandringen, werd de samenwerking met Dr Lechat beëindigd (stuk 226). Geen enkele reactie volgde hierop.
Op dit moment begon er een klein belletje te rinkelen, want dat was wel heel veel ‘vreemd toeval’ in 1 dossier … “Pech” hebben met 1 gerechtsdeskundige die het niet zo nauw neemt met zijn eed is 1 zaak en kan iedereen wel eens overkomen veronderstel ik. Nu zaten we dus al met een situatie dat 4 gerechtsdeskundigen onjuiste of onvolledige verslagen opgesteld hadden, en bijkomend de eigen bijstandsarts die plots zonder enige uitleg iedere bijstand staakte ? Meer nog, de advocaat adviseerde om het dossier te laten afsluiten ?
Intussen bleef het maar wachten op de beloofde conclusies van Meester Vandenbogaerde, die al in januari 2013 beloofde ‘prioriteit te maken van het dossier’ (zie stuk 227), gevolgd door verdere beloftes ‘spontaan op het dossier terug te komen’ en een eerste voorstel tot conclusie begin juli 2013 (stuk 228). De eerste conclusietermijn naderde snel, maar er kwam niets op papier. Diverse aanmaningen en vragen naar informatie per mail en per telefoon bleven zonder gevolg. Ik kreeg telkens van het secretariaat te horen dat mijn ‘dossier bovenaan de stapel lag’ en ik ‘gegarandeerd volgende week een antwoord zou krijgen’, het was ‘zeer druk’, en ‘Meester Vandenbogaerde was er mee bezig’ en ‘als ik nu zou stoppen met iedere week te bellen’ – hetgeen ik uiteindelijk deed. De eerste conclusietermijn verstreek, er werden geen conclusies ingediend, waardoor mijn recht op verdediging geschonden werd. Evenmin gaf Mr Vandenbogaerde een reden op waarom hij geen conclusie indiende of vordering instelde.
Wetend dat de tijd begon te dringen, zeker met het oog op de 2de en laatste conclusietermijn, en het feit dat verder uitstel niet mogelijk was gelet op mijn situatie, verzocht ik Meester J. begin december 2013 om zich te bevragen bij Meester Vandenbogaerde, aangezien ikzelf sinds augustus geen enkele reactie meer kreeg. Meester J. ontving ook geen reactie op zijn schrijven. Op dat moment werd het me duidelijk dat er iets ernstigs aan de hand was. Naast 4 gerechtsdeskundigen die onjuiste verslagen afleverden, een bijstandsarts die plots geen advies meer gaf, zat ik nu blijkbaar ook met een advocaat die mijn dossier niet verdedigde ? Meester J. wees op de eindejaarsfeesten, raadde ‘een beetje geduld’ aan en stelde voor te wachten op respons van Meester Vandenbogaerde tot na Nieuwjaar. Meester J. was er zeker van dat er conclusies zouden ingediend worden want “advocaten kunnen zich zo geen fouten permitteren”. Tevergeefs.
Een maand na het schrijven van Meester J. vond ik dat ik genoeg geduld gehad had – MEER DAN EEN JAAR ! - en op 8 januari 2014 liet ik Meester Vandenbogaerde weten dat ik op 17 januari 2014 mijn dossier zou komen ophalen (stuk 229). Hierop kwam geen reactie. Ik wist toen nog niet dat de 2de conclusietermijn al verstreken was.
Op 17 januari 2014 ging ik eerst zelf naar de rechtbank, om zicht te krijgen op de stand van zaken in mijn dossier. Het bleek dat de conclusietermijnen verstreken waren en dat er maw geen enkele mogelijkheid meer bestond om alle nieuwe medische stukken of conclusies in te dienen. Het enige wat ik nog kon doen, zei de griffier, was mezelf komen verdedigen op de zitting van 2 april 2014 en op de zitting een nieuwe expertise vragen en 2 weken voordien alle stukken over te maken aan AG en de rechtbank. Hierdoor is mijn recht op verdediging manifest geschonden. Toen vernam ik ook dat het Mr Vandenbogaerde was, die in 2012 optrad voor AG om de vervanging van Dr Verstraelen te stoppen. Waarom had hij mij dat niet gezegd, dat hij mijn dossier al kende ? En waarom liet hij ook de 2de conclusietermijn verstrijken ?
Daarna ging ik mijn dossier ophalen bij Meester Vandenbogaerde. Het bleek dat dit nog afgeprint en gebundeld diende te worden ! Op mijn vraag hoe het mogelijk was dat er geen conclusies ingediend werden, ondanks alle nieuwe medische stukken, toen zo’n 150 blz., al maanden in zijn bezit, kreeg ik een ontwijkend antwoord (het is druk). Hij gaf aan momenteel “geen tijd” te hebben voor mijn dossier, dat het het beste was als ik zelf een en ander zou voorbereiden, dat ik hem na ontvangst vonnis gerust mocht contacteren, veel succes gewenst. Waarom kon hij mij dat niet enkele maanden eerder zeggen dat hij geen tijd heeft voor mijn dossier, zodat ik de tijd zou hebben om een andere oplossing te zoeken ? Ik verzocht Meester Vandenbogaerde uitdrukkelijk om voorlopig geen contact op te nemen met rechtsbijstandsverzekeraar Providis, tot ik de kans kreeg om het dossier door te nemen en mijn gedachten te ordenen. Hij had een brief voor Providis voorbereid, die hij schrapte. Tot mijn verbijstering stuurde Meester Vandenbogaerde, tegen mijn uitdrukkelijke wens in en zonder mijn medeweten, op 20 januari 2014 toch een eenzijdig schrijven aan Providis dat mijn dossier onterecht in een negatief daglicht stelde.
Op 20 januari 2014 begonnen de puzzelstukjes stilaan in elkaar te vallen. Ik bezocht Dr Hans Verstraelen, de gerechtsdeskundige aangesteld door de Politierechtbank. Ik lichtte hem in over het verloop van de klachten, bezorgde enkele van de nieuwe medische verslagen, en informeerde hem over de gevolgen van het ongeval op ons leven. Hij was akkoord dat het deskundigenverslag zoals ingediend bij de Politierechtbank, niet de medische realiteit weergaf. Ik vroeg hem wat hij het liefste had : een strafrechterlijk onderzoek of voor een nieuwe expertise helpen zorgen. Hij zou een schrijven richten aan de Politierechtbank dat ‘de onjuistheden’bevestigde, zodat via een nieuwe expertise het aangerichte kwaad eindelijk kon rechtgezet worden (stuk 230) en gaf toelichting bij het verloop achter de schermen van de expertise: het bedrog was zijn fout niet, Ann Lechat was akkoord geweest met Desmet van AG ...
In het licht van deze informatie begaf ik mij onmiddellijk naar AZ x waar Dr P. werkt. De expertise was achter de rug, ik mocht dus wettelijk gezien rechtstreeks contact nemen met de betrokken gerechtsdeskundige. Ik vroeg hem om eerlijk te zijn en vroeg hem of hij benaderd geweest was door AG nav mijn ongeval. Dr P. bevestigde dat hij gecontacteerd werd door Dr Luc Desmet van AG. Dat zou later ook blijken uit het verslag van AG (stuk 213).
Gelet op de valse verslagen die Dr Baeke en Meersman en Professor Verstraete afgeleverd hadden, had ik op dat ogenblik nog sterkere vermoedens dat Dr Desmet van AG naast Dr P. ook hen benaderd had met hetzelfde verhaal van de ‘afgereden spiegel meer niet, het is een profiteur’ om te trachten hen te beïnvloeden. Tegelijk leek het hele verhaal mij ongeloofwaardig, absurd en te gek voor woorden. Een arts-gerechtsdeskundige zal toch niet zijn geloofwaardigheid op het spel zetten, louter om de verzekeringen in 1 dossier te wille te zijn ? Wat winnen zij daarbij ? Ik begreep er niets van.
Ik besloot mijn licht op te steken bij enkele vzw’s rond letselschade en verkeersslachtoffers. Daar hoorde ik over het systematisch vervalsen van medische verslagen in expertises. Dat is financieel interessant voor deze corrupte artsen: een vaste bron van inkomsten. Aangezien geen enkele gerechtsdeskundige, arts of advocaat hier iets tegen doet, uit eigenbelang of bij gebrek aan bewijzen, zouden deze wantoestanden al jaren bestaan en algemeen bekend zijn.
Verkeersslachtoffers zelf zouden onvoldoende kennis, bewijzen, energie, zin of moed hebben om zelf een klacht in te dienen, zonder bijstand van een advocaat (want niemand wil daaraan zijn vingers verbranden), en daarbij het risico lopen om zelf een klacht aan hun been te krijgen wegens laster of eerroof als blijkt dat de zaak geseponeerd wordt.
Ik contacteerde hierop enkele advocaten, gespecialiseerd in letselschade na verkeers/arbeidsongeval om dit te verifiëren want vzw’s rond slachtoffers zijn geen neutrale partij, en ik vroeg hen naar deze misbruiken door gerechtsdeskundigen. Via hen vernam ik opnieuw, dat mijn dossier geen alleenstaand geval is. Systematisch “simulatie en aggravatie” concluderen bij ‘onzichtbare’ letsels of ‘vage klachten’ (wie een gebroken been heeft of een arm verliest hoeft uiteraard niet naar de psychiater om te kijken of er gelogen wordt) garandeert gerechtspsychiaters blijkbaar dat verzekeringen steeds om hun aanstelling bij de rechtbank vragen. In 80 % van de gevallen zou deze conclusie onterecht zijn – in 20 % van de gevallen zou er inderdaad effectief sprake zijn van “simulatie en aggravatie”. Dat blijkt bijzonder lucratief: voor mijn dossier bvb. rekende Dr Baeke 1.028 euro aan – dit voor een gesprek van 45 minuten bij hem op kantoor, het evalueren van tests (die ik meekreeg, thuis moest invullen en dan opsturen) en het schrijven van een ‘deskundigenverslag’. Dit is het TIENVOUDIGE van wat bvb. gerechtsdeskundige Dr P. factureerde en die evenveel tijd aan de studie van het dossier besteedde en meer dan het dubbele dan wat de rechtbank betaalt voor een psychiatrisch onderzoek bij strafzaken, waar tientallen uren werk aan zijn. Mensenlevens op een uur tijd ruïneren om duizend euro op zak te kunnen steken … Hoe is het mogelijk dat iedereen die dit weet zwijgt en blijft zwijgen en dat daarop geen enkele controle bestaat ?
De advocaten lieten weten dat daar als advocaat niets tegen gedaan kan worden, omdat je als advocaat niet altijd kan kiezen wie als gerechtsdeskundige zal aangesteld worden en zij willen toekomstige ‘negatieve verslagen’ voor hun cliënten vermijden. Advocaten willen niet het risico lopen de reputatie te krijgen ‘altijd te verliezen’ of ‘lastig’ te zijn. Bovendien lijken rechters het niet te waarderen als een gerechtsdeskundige ‘aangevallen’ wordt.
Gerechtsdeskundigen worden zelden of nooit gedesavoueerd. Daarom ook vragen advocaten blijkbaar weinig vervanging van een gerechtsdeskundige aan. Stellen ze de vraag voor er een verslag neerligt, dan is het antwoord meestal dat de gerechtsdeskundige eerst de kans moet krijgen om zijn werk te doen. Stellen ze de vraag nadat er een verslag neerligt, dan is het antwoord meestal dat het wellicht komt omdat de client niet tevreden is met het advies van de gerechtsdeskundige. Wat soms ook zo is. Maar soms ook niet !
Vooral psychiaters worden met rust gelaten omdat er blijkbaar in BE een groot tekort bestaat aan gerechtsdeskundigen-psychiaters. Zeldzame klachten ingediend bij de Procureur worden systematisch geseponeerd. De advocaten die dit doen, worden zwartgemaakt en verliezen klanten tot ze stoppen met klachten in te dienen. Moeilijk is dat blijkbaar niet om mensen vals te beschuldigen van “simulatie of aggravatie” of “voorafbestaande toestand”. Zodra een slachtoffer van een ongeval bvb vertelt ooit eens een anti-depressivum genomen te hebben, ook al is dat 10 of 30 jaar geleden, dan zijn alle klachten zoals hoofdpijn, vermoeidheid, enz. te wijten aan een ‘voorafbestaande toestand’ – ‘tjah u bent altijd al een gevoelig iemand geweest, dat heeft niets met uw ongeval te maken’. En die mensen krijgen dan niet de medische behandeling of vergoeding waar ze nochtans recht op hebben. Tal van zo’n verhalen kreeg ik te horen. Waarbij mensen dan voor de rest van hun leven op de sukkel geraken, geen werk meer vinden, er depressief van worden, op de ziekenkas terechtkomen. Echt erg. Het enige wat slachtoffers van verkeersongevallen kunnen doen is zelf tegenexpertises laten uitvoeren en die kosten veel geld. Pech als je dat niet kan betalen, dan kan je je dus ook niet eerlijk verdedigen. Verzekeringen rekenen daarop.
Vervolgens brengt het verhaal ons terug bij Meester Vandenbogaerde. Er waren intussen vermoedens dat AG, in hoofde van haar raadsman Meester Fonteyne, mijn (veronderstelde) advocaat Meester Vandenbogaerde benaderd heeft om mijn dossier te laten aanslepen en zodoende te trachten het afsluiten van mijn dossier bij verstek te bekomen. AG weet immers dat ik zelf geen geld meer heb om een nieuwe advocaat te betalen, en de rechtsbijstandsverzekering die verondersteld is mijn belangen te behartigen, is Providis.
Providis is een dochteronderneming van AG met zetel op hetzelfde adres. Degene die mij dus zou moeten helpen met mijn verdediging is dezelfde partij als diegene die er voor moet zorgen dat ik geen schadevergoeding kan bekomen. De belangenvermenging is duidelijk. Het is algemeen bekend dat 1 van de strategieën van verzekeringsmaatschappijen er uit bestaat om het slachtoffer financieel te laten doodbloeden, zodat er geen geld meer is om op een ernstige wijze een verdediging te voeren.
Vanuit dit vermoeden werd Meester Vandenbogaerde uitdrukkelijk verzocht om geen informatie mbt mijn dossier vrij te geven aan rechtsbijstandsverzekeraar Providis, die een dochteronderneming is van AG, tegenpartij in mijn dossier. En wat doet Meester Vandenbogaerde ? Juist. Hij stuurt een negatief advies naar Providis dat kort samengevat zegt dat mijn dossier geen kans op slagen heeft bij gebrek aan medische stukken, dat er voor zorgt dat de aanstelling van een nieuwe advocaat en bijstandsarts geweigerd wordt. Mijn recht op verdediging werd hierdoor geschaad. Vindt niemand dat dan vreemd dat Dr Verstraelen op basis van slechts enkele nieuwe medische stukken overtuigd is dat er een nieuwe expertise moet komen, terwijl de advocaat die er veel meer in zijn bezit heeft, het omgekeerde zegt ? Stelt niemand zich dan vragen bij deze vreemde gang van zaken ? Allemaal toeval ?
Tot slot komen we bij rechtsbijstandsverzekeraar Providis. Providis werd meermaals telefonisch en per email op de hoogte gesteld van de diverse wantoestanden in mijn dossier. Zij waren op de hoogte van het feit dat mijn dossier op de rechtbank dringende bijstand vereiste. Zij ontvingen copy van de belangrijkste stukken die de noodzaak van een nieuwe expertise aantonen. Desondanks beslisten zij om de aanstelling van een nieuwe advocaat en bijstandsarts te weigeren. Hiermee is mijn recht op verdediging geschonden. Ga dan maar eens als gewone mens je dossier verdedigen op enkele weken tijd zonder juridische of medische kennis.
Het verhaal zou er wellicht helemaal anders uitgezien hebben, moest mijn verzekering niet dezelfde zijn als de verzekering van degene die het ongeval veroorzaakte.
Medische gevolgen: negatieve evolutie naar een chronisch letsel met negatieve prognose naar de toekomst toe
Lichamelijke gevolgen: onnodig veel pijn dag en nacht, moe, gekraakt, onnodige stress die mits eerlijk verloop expertise en hulp door derden vermeden kon worden
Geestelijke gevolgen: tijdsbesef weg, traag denken, vergeten, verstrooid, concentratie, aandacht … (vb. deze samenvatting nam 5 weken tijd in beslag)
Financiële gevolgen: faillissement van mijn bvba, inbeslagnameprocedure paardencentrum in Frankrijk lopende, diverse leningen en toenemende schulden, persoonlijk vermogen kwijt, woning in Vichte kwijt, geen auto meer, enz. – ons gezin heeft NIETS meer (al zeker niet na de aangekondigde inbeslagname inboedel op 8 januari 2016).
Familiale gevolgen: op heden onmogelijk nog kinderen te hebben – onmogelijk langdurig zonder hulp van derden in te staan voor de zorg van mijn kind – hoe ooit in zo’n situatie terug een relatie hebben met iemand als je niet eens langer dan een uur onder de mensen kan zijn ?
Huishoudelijke gevolgen: onmogelijk zonder hulp lange tijd in te staan voor het huishouden
Professionele gevolgen: onmogelijk zonder hulp het werk op duurzame wijze te hernemen, moest mijn opleiding psychologie halverwege onderbreken door ongeval en kon deze niet hernemen
Gevolgen mbt dieren: onmogelijk zonder hulp lange tijd in te staan voor de verzorging van de dieren
Emotionele en andere gevolgen
En waarom ?
Alles werd door AG in het werk gesteld omdat ze niet zou hoeven de schade, opgelopen tgv ongeval, te vergoeden.
AG heeft grote risico’s genomen omdat zij heel goed weten dat, als er inderdaad een objectief medisch deskundigenverslag komt dat de realiteit weerspiegelt, en de arbeidsongeschiktheid tot op heden (consolidatie kan nog niet bepaald worden, letsel nog in evolutie) bevestigt, het hen heel veel geld gaat kosten. Mijn verliezen, gemiste inkomsten en kosten bedragen op vandaag ruim x miljoen euro. Ik ben 37 jaar (intussen 39 jaar). Ik zal niet meer kunnen werken als tevoren en niet meer kunnen verdienen zoals voor het ongeval. Dat is nog veel jaren te gaan voor ik op pensioen ga. Bovendien is het mogelijk dat AG zal moeten blijven instaan voor hulp bij fysiek te belastende taken, minstens tot ik dit zelf terug kan – als dat al ooit mogelijk zal zijn. (intussen is duidelijk dat dat niet meer mogelijk zijn) Tijd zal dat uitwijzen. (inderdaad …) Plus alle hulp aan derden die tot op heden al betaald werd. Tel daarbij alle inkomstenverliezen uit de bvba. Tel daarbij alle kosten die de bvba droeg (auto, woning, telefoon, kosten omtrent paarden, water, gas, elektriciteit, verzekeringen, enz.) en die moeten gecompenseerd worden. Tel daarbij alle medische kosten tot op heden en deze die naar de toekomst toe nog zullen volgen. De artsen voorzien een lang en moeizaam herstel. Enz.. Het gaat over miljoenen. Dat is de enige reden waarom deze procedure verlopen is zoals ze verlopen is.
AG keert de feiten om: het is niet Anke Santens die liegt om te kunnen profiteren. Het is AG die liegt om niet te hoeven betalen.
Ik heb geen enkele reden om te liegen of overdrijven. Al mijn programma’s voor mijn werk als paardencoach bestonden al voor het ongeval. Dit is parate kennis. Ik had de paarden. Ik had de infrastructuur. Ik had de financiële reserves voor de investeringen. Ik had de inschrijvingen voor de geplande activiteiten en dus inkomsten hieruit. Ik had de fysieke kracht om te doen wat ik voor het ongeval ook deed. De enige reden dat ik de activiteiten moest annuleren en mensen terugbetalen, was omdat het medisch / fysiek niet mogelijk was om het werk te hernemen. Op het vlak van PR had ik diverse bestaande jaarcontracten met verschillende klanten met ruime inkomsten (15.000 euro/maand) die alle kosten voor België en Frankrijk en een mooi leven ruimschoots dekten, met bovendien nog spaarreserve. De enige reden dat ik mijn PR werk niet kon hernemen, was omdat dat medisch/fysiek niet mogelijk was. Zonder het ongeval had ik de eerste 5 jaar na ongeval 250.000 à 500.000 euro per jaar verdiend door te doen wat ik graag doe. Ik zou eens willen weten waarom iemand in zo’n positie het zou nodig hebben om te “profiteren” ?? We kwamen niets tekort !!
Integendeel ! Ons leven was perfect zoals het was. Bovendien is het zo dat zelfs in geval van schadevergoeding, iemand nooit al zijn schade kan recupereren. Waarom zou ik dan al mijn contracten verliezen, failliet gaan, huis verliezen, als ik mezelf er schade mee aanbreng ? Geen kat gaat toch in zijn eigen vingers snijden ? Het volstaat logisch te denken. Het interessantste voor mij was zo snel mogelijk het werk te hernemen en daar heb ik alles toe geprobeerd. Veel mensen hebben daar ook tijd, energie en geld voor geïnvesteerd om dit mogelijk te maken. De enige reden dat ik het werk niet hernam, is omdat ik er niet toe in staat was tgv letsels ongeval.
Een objectief en eerlijk vonnis maken op basis van het voorliggend verslag is in ieder geval onmogelijk. Het zou enorm verhelderend zijn voor de politierechter om alle aangestelde gerechtsdeskundigen, advocaten en bijstandsartsen eens tegelijk samen rond de tafel te zetten en hen eens met elkaar, met wat ze zeggen, met wat er op papier staat, en met wat in de nieuwe medische stukken staat, te confronteren. Er zouden er daar niet veel op hun gemak zitten. (jammer dat dit nooit gebeurd is, hopelijk doet het parket dit wél)
2. DE ROL VAN MEESTER VANDENBOGAERDE
De rol van Meester Vandenbogaerde zal uitgeklaard moeten worden in het strafrechtelijk onderzoek.
Vast staat dat hij :
Sinds december 2012 over alle stukken en het volledig dossier beschikte
De zaak goed en stipt opvolgde tot juli 2013
Bijkomend in het bezit gesteld werd van alle nieuwe stukken in de loop van 2013
Sinds zomer 2013 plots niet meer bereikbaar was en niet meer reageerde op mails
Een eerste conclusietermijn liet verstrijken
Waarop hij diverse aanmaningen kreeg van Meester J., waarop hij nooit reageerde
Een tweede conclusietermijn liet verstrijken
Hierop vertrouwelijke informatie doorspeelde aan Providis / AG in januari 2014, alsook aan Providis / AG adviseerde om het dossier af te sluiten
Een deel van het dossier, zoals na teruggave kon vastgesteld worden, ‘verdwenen’ was
Hij bij die gelegenheid een ‘draft’ van een conclusie afgaf, gedateerd 23 december 2013, waarin hij dezelfde stukken als Hans Verstraelen aanhaalde, waarbij men zich kan afvragen waarom deze conclusie niet ingediend werd op de rechtbank of nooit bezorgd werd aan concluante
Hij zich verontschuldigde, en aangaf dat er ‘geen ereloonnota verschuldigd zou zijn’
Enkele maanden later bleek, dat hij toch 1200 euro ontvangen had van Providis/AG, de vraag ‘waarvoor dan’ ? stelt zich
Meester M. opbelde met de boodschap dat hij dit dossier zeker niet moest behartigen, dat het ‘sowieso een verloren zaak’ zou zijn – op basis waarvan en waarom vond hij het nodig dit aan de opvolgend advocaat te melden ? Waarop ze zich blijkbaar allebei tegelijk afmeldden als advocaat op 19.03.2014 bij de griffie.
Misschien dat het allemaal ‘toeval’ is, maar na alles wat er gebeurd is, gelooft concluante niet meer in toeval.
Concluante won advies in bij een andere advocaat, die ‘verschillende fouten’ bevestigde (stuk 244) :
Op basis van het door u geschetste feitenrelaas, stel ik vast dat de raadsman in kwestie inderdaad verschillende fouten heeft begaan (bv. het tot tweemaal toe laten verstrijken van een conclusietermijn en het opstellen van een negatief advies t.a.v. de rechtsbijstandsverzekeraar). Deze fouten kunnen m.i. eenvoudig worden bewezen.
Klacht bij de stafhouder werd geseponeerd. Enige tijd later was VDB zelf stafhouder.
3. DE ROL VAN MEESTER M.
Meester M. is de Kleine Held in deze episode. Het is dankzij de druk die hij legde op Hans Verstraelen om kleur te bekennen (stuk 234), dat deze laatste alsnog op 24 maart 2014 zijn bewuste brief aan uw rechtbank bezorgde, amper enkele dagen voor de zitting van 2 april (stuk 232 + 233).
Het is ook dankzij hem dat concluante een zicht kreeg op de manoeuvers die achter haar rug om uitgevoerd werden door AG en Providis : het herhaaldelijk benaderen van advocaten door Providis / AG om het dossier NIET te behartigen ; het zwart maken van concluante door Providis /AG waarbij gezegd werd dat zij ‘psychisch gestoord’, ‘labiel’, ronduit gek was ! ; het benaderen van Meester M. door Christiaen Vandenbogaerde ook om het dossier NIET te behartigen ; het feit dat zij van schriftvervalsing beschuldigd werd door Hans Verstraelen en Providis en AG ; … Alles kwam stilaan aan het licht.
Toen het deze advocaat duidelijk werd in wat voor corrupt gedoe hij terecht gekomen was, bijkomend het feit dat Providis / AG weigerde om zijn erelonen te betalen, bijkomend het feit dat Providis / AG de aanstelling van een bijstandsarts weigerde, plus dat concluante zelf zijn erelonen niet kon betalen, plus de tijdsdruk, haakte hij uiteindelijk af.
4. DE ROL VAN AG & PROVIDIS
Het staat vast dat er contact geweest is tussen AG en Hans Verstraelen. Immers, op 26.02.2014 meldt Providis telefonisch én schriftelijk aan M. dat zij weten dat Hans Verstraelen GEEN brief gestuurd heeft naar de rechtbank (stuk 231).
HOE WEET PROVIDIS DAT VERSTRAELEN ZIJN BRIEF NIET VERSTUURDE ?
Providis zegt namelijk later (zie audio – stuk 236) dat zij pas in MAART 2014 met Hans Verstraelen gesproken heeft.
Dat laat 2 opties :
Providis nam begin februari 2014 contact op met Verstraelen - want eind februari had ze het al over contact met Verstraelen tegen M. én was de griffie blijkbaar ook gecontacteerd …
AG en Verstraelen hadden begin februari 2014 contact, en AG liet dit in februari weten aan Providis, die dat op zijn beurt zo doorgaf aan Meester M.
De enige manier dat Providis voor 26 februari 2014 kon weten dat Hans Verstraelen géén brief gestuurd had naar uw rechtbank, is door contact met AG. AG en Providis hadden sowieso contact, Providis geeft dit zelf toe : we hebben contact gehad met AG naar aanleiding van de brief ‘maar dat was om uw dossier te verdedigen’.
Hans Verstraelen is niet ‘zomaar’ van gedacht veranderd, om zijn brief – die hij zgz. diezelfde dag 30 januari 2014 nog verstuurd had (zie video 5, stuk 29) – niet te versturen.
Ook schreef Hans Verstraelen dat hij in ‘grote problemen’ terecht gekomen was na het versturen van zijn brief (stuk 237 – hij had zich blijkbaar ‘heel wat op de hals gehaald’).
Wie zou hem daarvoor problemen bezorgen ?
Ook wordt hetgeen Providis ACHTERAF beweert om haar rol in het bedrog toe te dekken, tegengesproken door deze email (stuk 238) :
Beste Mr Balcaen,
Ik keer terug op ons gesprek van daarnet.
Uit deze mail blijkt dat u copy van de brief van Dr Verstraelen op 10 februari ontving.
Dat is maw ongeveer een maand voor uw telefoongesprek met Dr Verstraelen.
U begrijpt dan ook mijn vraag naar het 'waarom' het nodig was om Dr Verstraelen te bellen.
Ik noteer dat Dr Verstraelen aan u bevestigde dat hij deze brief niet verstuurd heeft op 30 januari 2014 en geen intentie had om deze aan de rechtbank te bezorgen.
5. DE ROL VAN KOENRAAD VERSTRAETE
(...) legde tijdens zo’n werkvergadering de nieuwe MRI beelden nek voor aan Koenraad Verstraete en vroeg hem hoe hij zo’n evidente letsels over het hoofd kon zien en besluiten dat er ‘geen post traumatische letsels’ waren. Hierop draaide Koenraad Verstraete zijn kar en gaf hij aan dat hij zelfs ‘overtuigd’ was dat er letsels waren (stuk 148).
De nekletsels waren intussen ook al door de radiologen in Roeselare bevestigd (stuk 245).
Daarnaast legde Koenraad Verstraete bepaalde verklaringen af m.b.t. dit dossier, waaruit blijkt dat ook hij benaderd geweest was door AG.
Mede hierdoor werd duidelijk welke rol Koenraad Verstraete gespeeld had in dit dossier.
Aan uw rechtbank 1 advies : bij radiologische discussies : vertrouw op P.. Hij is niet alleen hooggespecialiseerd, bovendien is hij niet-omkoopbaar.
6. DE ROL VAN HANS VERSTRAELEN
De rol van Hans Verstraelen leek aanvankelijk positief te zijn : hij zei op 20.01.2014 dat hij zijn bedrog zou rechtzetten.
De week erop bevestigde hij via zijn secretariaat dat de brief op komst was (audio – stuk 235).
Op 30.01.2014 verstuurde hij zgz. zijn brief aan uw rechtbank om een nieuwe expertise te vragen en stuurde hij copy ervan aan concluante (stuk 230).
Niets bleek minder waar. Ipv zijn brief te versturen, belde Verstraelen naar alle waarschijnlijkheid AG op om te zeggen “Moet je nu wat weten, Santens stond hier plots voor mijn neus met bijkomende bewijzen en ik had de keuze : bedrog rechtzetten of strafklacht.”
AG verbood naar alle waarschijnlijkheid Verstraelen om de brief te versturen. De brief vertrok dus NIET naar de rechtbank. AG lichtte naar alle waarschijnlijkheid Providis in, dat de brief NIET verstuurd zou worden.
Ook Providis had telefonisch contact met Verstraelen begin februari 2014. (Balcaen verspreekt zich in audio – stuk 236 – eerst heeft hij het over ‘contact begin februari’ ; nadien wijzigt hij dat in ‘ik heb contact gehad begin maart’ ; maar dat kan per definitie niet zijn 1ste contact zijn aangezien hij al op 26.02.2014 een brief stuurde aan M. waarin hij zijn contact met Verstraelen vermeldde …)
Intussen verzekerde Verstraelen concluante meermaals dat zijn brief “heel zeker” verstuurd was (video 5 – stuk 29).
Op 26.02.2014 liet Providis telefonisch weten aan Pascal M. dat Santens “schriftvervalsing” gepleegd had. Frederik Balcaen van Providis wist nl. “heel zeker” dat Verstraelen GEEN brief naar de rechtbank verstuurd had. Concluante had die volgens Providis … ZELF OPGESTELD om M. te misleiden … M moest echt opletten met concluante, dat was een pathologische leugenaar. Hij zou er nog zijn vingers aan verbranden.
En als M Providis niet geloofde, moest hij zelf maar contact opnemen met Hans Verstraelen. Hans Verstraelen zou hem zeker bevestigen dat hij géén brief naar de rechtbank verstuurd had of zou versturen (stuk 231), aldus Providis. Zo zou M misschien eindelijk inzien dat hij beter héél veraf bleef van dit psychiatrisch gestoord geval.
Dus M/ nam hierop zelf contact met Hans Verstraelen op 27.02.2014 (stuk 234).
Een maand lang kwam hier geen reactie op.
Last minute, op 24.03.2014 stuurde Hans Verstraelen toch zijn brief naar de rechtbank (stuk 233) met AG en M. in copy.
De zitting was op 02.04.2014.
Wat leiden we daar uit af ?
Hans Verstraelen had nooit de intentie om zijn brief aan uw rechtbank te versturen. Hij speelde dubbel spel. Aan AG en Providis zei hij dat hij zijn brief niet verzonden had en nooit zou verzenden ook, zodat hij ongestoord expertises kon blijven verder doen. Tegelijk zei hij aan concluante dat zijn brief ‘heel zeker’ verzonden was om strafklacht te vermijden.
Het is VERWERPELIJK. Vooral het GEMAK waarmee hij 2 gezichten heeft. ZONDER VERPINKEN.
Juist hetzelfde als Tack. Die reageert op identiek dezelfde wijze. Rustig, beleefd, ja ja zeggen aan de rechtbank, maar ACHTER DE RUG OM …
Opname Providis begin mei 2014 (stuk 236) : Frederik Balcaen geeft toe dat hij contact opgenomen heeft met Hans Verstraelen (na ontvangst copy brief door mij bezorgd 30.01.2014, waarin Verstraelen zegt aan de rechtbank dat er een nieuwe expertise moet komen) – zie audio fragment op 4 minuten 32 seconden (“ik heb Hans Verstraelen opgebeld”) en verder ; oa 6 minuten 18 seconden (“Dr Verstraelen heeft gezegd dat hij de brief opgesteld heeft maar dat hij niet vertrokken is naar de rechtbank”) ; oa 7 minuten 38 seconden (“Dr Verstraelen heeft me toen bevestigd dat hij een schrijven opgesteld had waaruit bleek dat het medisch verslag niet meer correct was en dat was toen nog niet vertrokken naar de rechtbank en voor zover ik weet is dat daar ook nooit toegekomen”) ; oa 7 minuten 50 seconden (“ik heb dat document gekregen ik heb dat ook aan tegenpartij (= AG = Providis) overgemaakt”) ; oa mijn vraag 9 minuten 40 seconden : “u zegt dat de brief van Verstraelen nooit bij de rechtbank is geraakt. Waaruit leidt u dat af ?” met als antwoord: Providis beweert dat zij deze info niet aan AG bezorgd heeft om mijn dossier tegen te werken, maar wel “om mijn dossier te verdedigen en AG aan te manen om hun standpunt bij te stellen” (da’s dus ZEVER !! ZE SPREKEN VOORTDUREND ONDERLING AF en mijn dossier werd nog GEEN EEN KEER verdedigd, wel voortdurend tegengewerkt). Vast staat wel, dat er contact geweest is tussen Verstraelen, Providis en AG. Ook staat vast (9 minuten 44 seconden) dat Providis contact opgenomen heeft met Meester M (“we hebben aan Meester M gevraagd waar is die brief naartoe”) ; er zou ook contact geweest zijn bij de griffie van Kortrijk* : 10 minuten 10 seconden (“bij de griffie hebben ze laten weten dat ze die brief nooit gekregen hebben”). Zie 10 minuten 50 seconden : met zijn gefoefel met zijn brief “heeft Verstraelen zijn subjectiviteit aangetoond” ; Zie ook mbt M. : 11 minuten 20 seconden “ik denk dat Meester M. u dat ook al gezegd heeft” (hoe weet Providis wat Meester M. tegen mij gezegd heeft ??? reden : omdat Providis voortdurend belde naar M.!!) ; zie ook : 12 minuten 55 seconden “er is al zoveel telefonie in uw dossier geweest” (ah bon ? telefonie met wie allemaal ? NIET MET MIJ ALLESZINS !! en NIET MET MIJN MEDEWETEN OF AKKOORD) ; 13 minuten 30 seconden “ik heb dr Verstraelen begin maart gesproken en toen was die brief nog niet bij de rechtbank”. PLUS Providis tracht voortdurend het bedrog van Verstraelen te MINIMALISEREN : o het doet er niet meer toe of Verstraelen nu subjectief geweest is of niet, u krijgt een nieuwe expertise u kan met een schone lei starten. HET DOET ER NIET TOE ??? HET DOET ER NIET TOE ??? Gemakkelijk gezegd voor een ander, maar CONCLUANTE IS WEL HAAR HUIS EN BVBA EN VRIEND KWIJT – en DAT DOET ER NIET TOE ?????????????????????????????????????)
Hans Verstraelen kreeg nav het Providis nieuws de kans om zijn standpunt toe te lichten op :
In een email bericht vroeg concluante :
U begrijpt ongetwijfeld mijn verwondering. Ik ging er van uit dat uw brief bij de rechtbank aangekomen was op 1 of 2 februari zoals u bevestigd had. De vragen die ik me stel, zijn deze :
Wat maakt dat Providis/AG het “onmogelijk” achtte dat u zo’n brief zou opstellen ?
Wat maakt dat u me tijdens ons laatste telefoongesprek begin februari uitdrukkelijk bevestigde dat de brief met zekerheid verzonden was terwijl dat volgens het vonnis blijkt niet het geval te zijn ?
Wat maakt dat u – volgens dhr. Balcaen althans – niet van plan was de brief te versturen ?
Wat maakt dat u een week voor de zitting toch besliste de brief te versturen ?
Heeft dhr. Balcaen iets verkeerd begrepen tijdens zijn gesprek met u ? Heeft dhr. Desmeth iets verkeerd begrepen ?
Maakt Providis/AG mij iets wijs ? Waar zit de bug ? Betreft het een misverstand ? Wat is de waarheid ?
Het belangrijkste is uiteraard dat uw brief uiteindelijk aan de rechtbank bezorgd werd. Toch wil ik graag duidelijkheid bekomen over bovenstaande. De beïnvloeding van deskundigen door AG tijdens de expertise is u voldoende bekend. Ik wil dergelijke praktijken tijdens de nieuwe expertise graag vermijden en me hiertegen indekken. Zolang de nieuwe expertise snel kan starten en eerlijk en objectief verloopt, kan het verleden wat mij betreft in het verleden blijven. Maar Providis/AG staat nog steeds in voor mijn ‘dossierverdediging’. Vandaar het belang om duidelijkheid hierin te bekomen en ieder mogelijk misverstand voorgoed uit de weg te ruimen en er met een schone lei herstart kan worden.
Alvast bedankt om uw versie te willen bezorgen.
Maar Hans Verstraelen bleek niet in staat te zijn een duidelijk antwoord te bezorgen over het feit dat hij TWEE TEGENOVERGESTELDE VERSIES HAD. De fout lag – zoals steeds natuurlijk – bij … concluante !
Anke,
ik ben zéér teleurgesteld in je mail! – en daarnaast ook heel kwaad!
Ik zal je zeker nog uitgebreider antwoorden als ik wat gekalmeerd ben … tenzij ik me bedenk, want vroeg of laat lijk jij elke woord dat iemand je toevertrouwd te misbruiken!
Alvast dit:
1/je hebt er geen idee van wat ik me op de hals gehaald heb deze brief aan de Rechtbank te schrijven …
(KAN IEMAND HEM VRAGEN : WAT DAN ?)
2/ je zei dat ik eigenlijk niet echt thuis ben in de expertisewereld omdat ik eigenlijk een ander beroep uitoefen … maar ik ken deze wereld behoorlijk goed en kan je verzekeren dat je heel erg verkeerd bezig bent …
(MAG MEN NIET ZOEKEN NAAR DE WAARHEID DAN IN MEDISCHE EXPERTISES ? MOET MEN BLIJVEN ZWIJGEN OVER BEDROG ?)
3/ je richt nu al voor de zoveelste maal je pijlen op de verkeerde … met name de ENIGE die het zowel tijdens de expertise als lang daarna het voor jou opgenomen heeft … maar dat heb je duidelijk niet begrepen!
(WAAROM BEVESTIGDE HIJ IN ZIJN VERSLAG DAN DE VERSLAGEN VAN 3 SUBEXPERTEN WAARVAN HIJ ZELF TOEGAF DAT HIJ WIST DAT ZE VALS WAREN, EN ERKENDE HIJ GEEN AXONALE HERSENSCHADE, EN VERSTUURDE HIJ ZIJN BELOOFDE BRIEF NIET ???? IS DAT “HET VOOR IEMAND OPNEMEN” ??? IEMAND DIE – OP DAT MOMENT - BOVENDIEN ZWANGER, ZONDER HULP MET 6 % NAAR HUIS STUREN ???)
Hans Verstraelen
Op 14 mei 2015 antwoordde concluante als volgt :
Beste Dr Verstraelen,
In tegenstelling tot wat u lijkt te denken, worden er geen pijlen op u gericht.
Ik had gehoopt dat het bekomen van een nieuwe expertise er voor zou zorgen dat alles vanaf nu eindelijk eerlijk en correct zou verlopen en dat AG/Providis zou stoppen met hun spelletjes om toch maar niets of zo weinig mogelijk te hoeven betalen. Uit mijn gesprek met dhr. Balcaen bleek dat vooralsnog niet zo te zijn. Ik heb in maart een klacht ingediend bij de Ombudsdienst Verzekeringen omdat Providis, zoals u weet, weigerde om kosten advocaat, bijstandsarts, ergoloog te dragen zodat ik geen bijstand zou hebben om een nieuwe expertise te kunnen bekomen. Een van hun redenen zou zijn, zo vernam ik vandaag, het gesprek tussen dhr. Balcaen en uzelf. Ik heb ook tegen AG klacht ingediend omdat zij weigerden een voorschot te betalen. Het gevolg daarvan is wel geweest dat ik snel snel mijn woning en dit met verlies moeten verkopen heb om deze kosten te kunnen voorschieten. Dat is geen klein gevolg meer !
Dit betekent niet dat ik zomaar alles geloof wat Providis achteraf komt te vertellen om zich goed te praten. Mijn mail aan u is geen beschuldiging, maar een vraag naar toelichting, zodat er een einde kan komen aan deze soep die al veel te lang duurt. Het volstaat de beweringen van Providis te weerleggen als deze niet op de waarheid berusten. Er kunnen tientallen redenen zijn waarom uw brief pas last minute bij de rechtbank aangekomen is. De eerste brief kan met de post verloren gegaan zijn bijvoorbeeld waardoor u hem later een tweede keer verstuurde. U kan ziek geworden zijn en de kans niet gekregen hebben om hem te versturen. Uw secretaresse kan vergeten zijn die te versturen terwijl u ter goeder trouw dacht dat hij wel verstuurd was. Dhr. Balcaen kan iets verkeerd verstaan of geïnterpreteerd hebben. Het kan van alles zijn. Ik weet het niet ik was er niet bij dus ik oordeel niet en beschuldig niet. Ik weet alleen dat u beloofd had hem op 30 januari te versturen en dat u in februari gezegd heeft dat hij heel zeker verstuurd was. Daarop heb ik vertrouwd. Nu blijkt dat niet zo te zijn en wordt dit gebruikt (misbruikt ?) door Providis.
Deze discussie kon vermeden zijn was de brief idd verstuurd 30 januari of 1 februari.
Daarvoor kan ik toch niet verantwoordelijk zijn.
Ivm 1 :
U bent gerechtsdeskundige en u staat onder ede om een correct en objectief verslag af te leveren.
Niemand kan u iets verwijten of ten laste leggen als u de nodige stappen neemt om er voor te zorgen dat er een objectief en correct eindverslag komt. Dat is juist uw job / opdracht.
Ik heb contact met u opgenomen in januari 2014. Op dat moment was er geen expertise lopende. Uw eindverslag lag neer. Juridisch gesproken mag ik na de expertise met u een gesprek hebben.
Daarin heeft u geen fout gemaakt. Ik was de vragende partij voor het gesprek – niet u.
U hebt met uw brief het enige gedaan wat juist was in het kader van uw opdracht. Niemand, behalve AG, kan u dat kwalijk nemen.
U hebt in uw brief niet verwezen naar het verloop van de expertise en u hebt niemand van iets beschuldigd.
Niemand kan u kwalijk nemen in eer en geweten vast te stellen dat de conclusies in het eindverslag onjuist waren en dit te melden om de fout recht te zetten.
U hebt zich neutraal opgesteld en enkel verwezen naar de nieuwe medische stukken. Intussen zijn er nog een pak nieuwe bijgekomen die allemaal verder uw brief ondersteunen. In geval dit voor u nuttig kan zijn, vindt u in bijlage het deskundigenverslag van Dr Van Loo.
Ivm 2 :
Ik heb nooit gezegd dat u niet thuis bent in de expertisewereld. Ik ben er zelfs van overtuigd dat u heel goed thuis bent in de expertisewereld, hoe de contacten met verzekeringsartsen, andere deskundigen, enz. verlopen in theorie en in de praktijk. Wel heb ik gezegd dat u weinig ervaring hebt met chronische whiplash/TBI/PTSS enz., dat dit zeer ver staat van uw werk als gynaecoloog en daar blijf ik ook bij, en dat heeft u trouwens zelf ook gezegd, en dat een nieuwe expertise beter zou gebeuren door iemand gespecialiseerd hierin (vb Jo Nys maar die kon dan niet wegens geen gerechtsdeskundige).
En ja, ik ben me goed bewust van het “risico” dat ik neem door me niet zomaar bij het verloop van de expertise neer te leggen.
Het feit dat medische expertises 1 groot web is waarin alles en iedereen met elkaar verweven zit.
Er zijn veel mensen die intussen dit dossier volgen op de achtergrond, informatie geven, verhalen vertellen, enz.. Mensen met een twijfelachtige expertise die deze trachten recht te trekken, worden zwart gemaakt, of ze zijn niet goed bij hun hoofd, of … Als dat scenario niet lukt, dan gaan de verzekeringen deze mensen afschilderen als “Don Quichote”. Dat is blijkbaar de off the record advocatenterm voor zo’n gevallen. Die mensen “zien spoken” en zijn “overdreven achterdochtig” en “voeren een strijd tegen het systeem”. Het ‘systeem’ kan me echt niets schelen. Ik wil enkel mijn leven terug.
Ik begrijp ook dat deskundigen elkaar kennen, langs de neus weg bepaalde info geven, hoe sommige zaken met akkoordjes afgehandeld worden, dat deskundigen elkaar toedekken ook al zijn ze niet helemaal akkoord met een collega want wie weet hebben ze op een dag – terecht of onterecht – de steun van hun collega’s nodig (cfr. uw reactie tov Dr Baeke, dat het ‘gevoelig’ ligt om een collega te wijzen op een subjectief verslag, regelmatig moeten samenwerken, enz.), dat er veel deskundigen in de raad van de Orde van Geneesheren zitten en als iemand het waagt om bij deze Orde een klacht tegen een arts in te dienen, dat gegarandeerd een nieuwe expertise nog slechter afloopt dan de oorspronkelijke, enz.. Ik weet ook dat klachten die bij de procureur ingediend worden systematisch geseponeerd worden en wie dat doet gegarandeerd een objectieve expertise kan vergeten want ook hier beschermt het beroep blijkbaar het beroep, plus mogelijks nog een klacht wegens laster en eerroof aan je been, enz..
Een beetje het verhaal van die trage rechter uit Veurne die jarenlang corruptie pleegde terwijl dat iedereen ginder wist hoe de vork in de steel zat en iedereen bleef zwijgen waardoor mensen daar jarenlang onterecht de dupe van werden.
Ik zwijg al meer dan 3,5 jaar op advies van artsen en advocaten uit angst om iemand tegen het been te schoppen en daardoor een negatief verslag te krijgen. En wat heeft al dat zwijgen me opgeleverd ? 3,5 jaar van mijn leven kwijt, een onjuist verslag, alles terug van 0 herbeginnen, enkele weken geleden 3 x op spoed omdat de klachten erger en erger worden omdat er nog steeds geen hulp mogelijk is en de kinderbescherming op mijn dak of mijn dochtertje misschien een opvanggezin nodig heeft, meer in BE zitten dan in FR omdat ik mijn plan niet kan trekken, een paard dood, bvba failliet waarvan ik NUL euro zal recupereren terwijl er voor 10 mio bf aan contracten per jaar waren, mijn huis kwijt, op 27 juni eindzitting ivm inbeslagnameprocedure Frankrijk, en AG die op de zitting liet weten dat ze beroep gaan indienen tegen een nieuwe expertise ?
Mijn “risico” lijkt me zeer beperkt, wat heb ik nog te verliezen ? Ik heb geen jaar of 2 jaar de tijd meer om een beroepsprocedure af te zitten wachten en dan nog eens een jaar of 2 jaar voor een eventuele nieuwe medische expertise.
Het is tijd nu voor duidelijkheid en voor de waarheid en terug een leven kunnen opbouwen.
Ivm 3 :
Ik richt mijn pijlen op niemand. Ik wil mij zoals ik al schreef, indekken om niet nog een keer in hetzelfde straatje terecht te komen. Vandaar mijn vraag naar een toelichting mbt de beweringen van Providis/AG. Iedereen heeft een vraag naar toelichting gekregen, u bent niet de enige (zie oa bijlage). Voorlopig zijn deze stukken nog nergens aangewend. Ik hoop dat dat zo blijft want ik ben dit hele circus net als u eerlijk gezegd meer dan beu en vraag enkel dat er eindelijk een eerlijke en objectieve expertise kan komen zonder verdere beïnvloeding door AG en terug een normaal leven, zonder pijn, voor mijn dochtertje kunnen zorgen, mijn werk met de paarden kunnen verder zetten – zoals zonder het ongeval ook het geval zou geweest zijn.
Ik hoop dat dit u kan toelaten mijn vraag tot toelichting beter te kaderen.
Vele groetjes,
anke
Daar kwam geen reactie meer op. Nog steeds blijven tal van vragen onbeantwoord.
7. DE ROL VAN UW RECHTBANK
Uw rechtbank is de Grote Held in deze episode. Met ‘k Ga kik het ne keer zeggen snoerde uw rechtbank op ‘passende’ wijze de mond van Jan Fonteyne die uw rechtbank stond af te dreigen dat ze zeker geen nieuwe expertise mocht toekennen en maakte ze kordaat komaf met de pogingen van AG om het dossier met drie keer niets te laten afsluiten.
Als uw rechtbank dat nu nog een keer zou willen doen, zou dat al even ‘passend’ zijn als toen, want verweerster heeft het spel al even vuil gespeeld in de 2de expertise als in de 1ste expertise, en het resultaat is al even lamentabel. Misschien een beetje luider, want de eerste keer is het blijkbaar niet goed doorgedrongen, kwestie dat AG het niet vergeet naar de toekomst toe ? Want ze lappen dit bij iedereen met diffuse axonale hersenschade.
8. EVOLUTIE VAN DE MEDISCHE TOESTAND
We verwijzen hiervoor naar stuk 256, vanaf blz. 12.
9. GEVOLGEN
De gevolgen van deze periode waren desastreus :
Panter, een paard van concluante, dat zij ziet als een volwaardig gezinslid, stierf, omdat er geen geld was om in spoed de paardenkliniek te betalen ; was alles eerlijk verlopen in de 1ste expertise, dan zouden de middelen voorhanden geweest zijn om dit te voorkomen. Tenminste, zou Panter een KANS gehad hebben. Nu niet. Dit is onherstelbaar. En maakt concluante nog steeds heel verdrietig.
Concluante moest noodgedwongen haar woning in Vichte verkopen. Dat betekent niet alleen een verlies aan kapitaal, maar ook een verlies aan huurinkomsten, maar ook, en belangrijk : het wegvallen van de mogelijkheid om naar België terug te kunnen keren nu zij slechts tijdelijk bij haar moeder terecht kan. Door de overprikkeling en vooral het feit dat zij geen lawaai meer kan verdragen, is het niet eenvoudig om met concluante samen te leven. Dit leidde op zijn beurt tot een grotendeels gescheiden bestaan van haar dochtertje.
De klachten tgv ongeval werden erger en erger.
Het dochtertje van concluante begon te lijden onder de situatie. Het aantal uren dat zij geweend heeft … ontelbaar. En onherstelbaar.
De familie van concluante kwam onder grote druk te staan om de zorg van dochtertje op te vangen, de financiële gevolgen te dragen, … .
Er moesten bijkomende schulden gemaakt worden voor de opvang van de paarden en voor hulp door derden te kunnen blijven bekostigen.
In Frankrijk werd een inbeslagnameprocedure gestart, nota bene op de dag dat het dochtertje van concluante geboren werd, op 3 januari 2013, waardoor concluante niet kon genieten van deze zo belangrijke gebeurtenis, en waardoor de druk op haar schouders nog meer opgevoerd werd, en ook hier hoge kosten gemaakt moesten worden voor juridische bijstand te bekomen om de inbeslagnameprocedure af te wentelen en steeds weer uitgesteld te krijgen.
Continue stress, een continu geloop en gebel om de nodige ondersteuning van advocaten en bijstandsartsen te bekomen – tevergeefs, waarbij deze stress in belangrijke mate bijdroeg tot verdere verergering van de klachten
10. BESLUIT
Niet alleen tijdens de expertises, maar ook in de tussenliggende periode, benaderde verweerster alle betrokkenen in dit dossier om een eerlijke verdediging onmogelijk te maken.
Enerzijds zit je met AG en Providis die op alle mogelijke manieren iedere verdediging onmogelijk trachten te maken (eerst advocaat aanmanen om geen stappen te ondernemen in dossier, dossier te laten aanslepen ; dan advocaat weigeren ; bijstandsarts weigeren ; dan advocaat bestoken met telefoons, zwartmakerij van concluante, … tot die de verdediging van het dossier staakt).
Anderszijds met Verstraelen die zijn bedrog verder zet, en ja knikt aan beide kanten : ja beloofd de brief is verstuurd ; ja beloofd de brief wordt zeker niet verstuurd.
Uw rechtbank zal waarderen, dat dit uiteraard niet ‘zomaar’ gebeurde : immers, als er geen letsels zouden zijn in causaal verband met ongeval, dan zou dat toch allemaal niet nodig geweest zijn ? Al die moeite doen, waarom ? Als er toch niets aan de hand is ? Geen letsels zijn ? Dan hoef je toch zo niet te manoeuvreren en foefelen langs alle kanten ?
Het is juist omdat verweerster heel goed wist dat het ernstige invaliderende klachten betrof, dat zij zich zo veel moeite getroost heeft en voor het pad van bedrog blijven kiezen is.
