Dossier Vantorre/AXA : Patricia nog steeds in ziekenhuis, stilte bij AXA en de corrupte artsen uit d
Wie Panorama zag, herinnert zich wellicht nog Patricia. De kinderverzorgster die in haar leven geen dag arbeidsongeschikt was en bij wie mama's in geval van nood soms om 6.30 u al kindjes bij haar thuis kwamen afzetten, om ze dan mee te nemen naar school. Zo groot was het vertrouwen.
Diezelfde Patricia werd omvergereden toen ze met de fiets aan de hand opschept werd op de hoek van de straat. Ze hield er diverse fracturen, rug-, nek-, hersen- en hypofyseletsel aan over. Roland Watteyne oordeelde samen met corruptiekopstukken Jean-Luc Liessens, Chris Dillen, Xavier Janssens, Philippe Tack, Julie de Zaeytijd, André Colpaert en hun vriendjes dat er sprake was van simulatie-aggravatie en 'ziektegewin' bij een zwakbegaafde vrouw met een persoonlijkheidsstoornis. Ze werd 92 % arbeidsgeschikt verklaard. Hiermee veroordeelden ze Patricia tot een langzame aftakeling. Patricia wacht nog steeds op een voorschot van AXA dat opname in een gespecialiseerd ziekenhuis moet mogelijk maken. Haar man is de uitputting nabij.
Bij hypofyseletsel treden oa diverse hormonale verstoringen en tekorten op. Een tekort aan groeihormoon zorgt eerst voor atrofie van de spieren, daarna voor atrofie van het bot. Bij Patricia, die nog vel over been is, zette de botontkalking zich verder. Een recente MRI liet zien dat ze verregaande osteoporose heeft. "Ze zit in de rode zone," bevestigt haar man. "Ze kan niet meer stappen of zitten. Eten kan ze enkel nog liggend doen. Het voorbije weekend verloor ze nog 2 kg op 2 dagen tijd. De ondraaglijke pijn put haar uit. Haar ruggewervels zijn bot op bot. Spieren die de rug ondersteunen heeft ze niet meer. In het ziekenhuis weten ze niet wat ze met haar moeten aanvangen. Ze had enige tijd terug een gebroken rib. Zomaar. Terwijl ze enkel ligt te slapen ! Ik mag er niet aan denken dat ze valt. De dokters zijn formeel : dit is een rechtstreeks gevolg van haar hypofyseletsel tgv ongeval."
Vast staat, dat de verergering van Patricia's toestand voorkomen had kunnen worden, had zij tijdig de erkenning van haar letsels bekomen en daaropvolgend de mogelijkheid voor een passende behandeling en had zij alle bijkomende stress van haar expertise niet hoeven doorstaan. Veel kostbare tijd is verloren gegaan. De vraag is, of het tij nog gekeerd kan worden.
Wij noemen dit op zijn minst het opzettelijk toebrengen van slagen en verwondingen. Als Patricia het niet redt, is dit eenvoudigweg moord : dood door schuld. Als artsen wisten zij maar al te goed hoe ernstig de letsels waren die Patricia opliep en stelden zij met voorbedachte rade hun besluiten op. Hun doel : er voor zorgen dat AXA niet zou hoeven de schade die Patricia opliep, te vergoeden.
Mensen die hun steun willen betuigen aan Patricia, kunnen dit doen via deze site :
