Ann Vanheste (Sp.a) ondervraagt Kris Peeters over verzekeringsbedrog, Peeters verwijst als oplossing
Ann Vanheste is van haar woord en is begonnen met haar campagne om meer eerlijkheid te bekomen bij medische expertises. Dank u Ann Vanheste.
Zij richtte in dit kader een vraag aan Minister Kris Peeters, die verantwoordelijk is voor de werking van de verzekeringen in België.
De reactie van Kris Peeters klinkt op het eerste zicht veelbelovend, maar is in wezen schone schijn.
Ten eerste verwijst hij naar gedragsregels, die schoon klinken op papier, maar in de praktijk dagelijks met de voeten getreden worden. Er bestaat geen enkele controle op de naleving van deze gedragsregels, evenmin bestaan er enige sancties. Waarom zouden de verzekeringen in godsnaam 'gedragsregels' toepassen als er ze toch niemand controleert en als er toch geen boetes bestaan in geval ze niet nageleefd worden ? Of deze gedragsregels nu op 1, 10 of 50 websites verspreid staan zodat slachtoffers er kennis van kunnen nemen : dit verandert niets aan het feit dat er geen onafhankelijke controle op en sancties voor inbreuken bestaan.
Ten tweede verwijst Kris Peeters naar Assuralia : wie een klacht heeft, mag dit melden aan Assuralia. M.a.w. : wie een klacht heeft over verzekeringen, mag dit melden aan de belangenverdediger van de verzekeringen. Alsof de belangenverdediger van de verzekeringen ook maar IETS zal doen om slachtoffers bij te staan. Slachtoffers eerlijk bijstaan betekent dat verzekeringen hun schade moeten vergoeden en hoe minder dat gebeurt, hoe beter voor de verzekeringen. Dus dat is een doodlopende straat. Als je bestolen wordt, ga je ook niet klagen bij de maffia zelf, maar stap je naar de politie. Bovendien verklaarde Assuralia in de krant De Morgen dat zij "geen weet heeft van enig bedrog". In de ogen van Assuralia bestaat er geen verzekeringsbedrog in België. Dan ben je snel klaar, zo hoef je ook geen bedrog op te lossen natuurlijk en kan je het rustig laten blijven verder bestaan - wat ook gebeurt. De contacten die Stop Misbruik Verzekeringen had met Assuralia om de medische corruptie in justitie aan te kaarten, zijn kort samengevat : eens goed lachen. En achter de rug om via allerlei omwegen zitten dreigen met klachten als er nog veel gepubliceerd wordt over verzekeringsbedrog. Daar kunnen slachtoffers dus terecht in geval van problemen volgens minister Peeters ... 1 april is toch al voorbij ?
Als kers op de taart verwijst Kris Peeters als derde oplossing naar de Ombudsdienst Verzekeringen. Blijkbaar is de minister er niet van op de hoogte dat :
1. de Ombudsdienst Verzekeringen NIET BEVOEGD is als er een gerechtelijke medische expertise lopende is ;
2. de Ombudsdienst Verzekeringen enkel als bemiddelaar kan optreden, GEEN SANCTIES kan opleggen en verzekeringen NIET kan verplichten om gedragscodes en wetten na te leven. Dwz als een verzekering weigert om zich eerlijk op te stellen, deze Ombudsdienst ZINLOOS is ;
3. de Ombudsdienst Verzekeringen in geval van medische corruptie gepleegd door gerechtsdeskundigen doorverwijst naar de (h)Orde van Geneesheren, de dirigent van het verzekeringsbedrog, die bestaat uit diverse corrupte gerechtsdeskundigen waarnaar nog nooit een ernstig onderzoek ingesteld werd dit ondanks diverse klachten en die de belangen behartigt van verzekeringen via de verzekeringsartsen ...
Kris Peeters besluit dat hij "zal aandringen bij Assuralia" op de toepassing van de gedragscodes ... Dat zal evenveel opleveren als vragen aan de Kerstman of hij eens voor eerlijke verzekering(sarts)en kan zorgen. Assuralia zal een beleefd politiek correct antwoordje sturen dat "zij de problematiek wel degelijk ernstig neemt en alles in het werk stelt om schadedossiers correct te laten afhandelen". Zo kan men uiteraard bezig blijven.
Beste Minister Peeters,
Als u inderdaad de koe bij de horens wil vatten en enige geloofwaardigheid wil herstellen bij de consumenten, dan bestaat een eerste stap er in om :
1. een onafhankelijk controle-orgaan voor verzekeringen op te richten
2. duidelijke controles door dit onafhankelijk controle-orgaan te voorzien op de toepassing van de gedragsregels die volgens u dé oplossing zijn
3. strenge sancties door dit onafhankelijk controle-orgaan te voorzien in geval deze gedragsregels niet nageleefd worden
4. informatie te publiceren over het soort klachten, hun aantallen en het gevolg dat hieraan gegeven werd
4. de bevoegdheden van de Ombudsdienst Verzekeringen uit te breiden en hen o.m. in staat stellen om sancties op te leggen in geval van inbreuken
Laat ons een kat een kat noemen : de enige manier om verzekeringen tot eerlijkheid te bewegen is het opleggen van hoge boetes. Want het enige dat verzekeringen interesseert, is hun portemonnee. Zolang er niet aan hun portemonnee geraakt wordt, mag u nog 100 codes opstellen: ze gaan er blijven hun voeten aan vegen, net zoals ze er al decennia lang hun voeten aan vegen.
Volgens Assuralia heeft de Ombudsdienst Verzekeringen "nog nooit melding gemaakt van verzekeringsbedrog". Dan vragen wij ons alleszins af wat er gebeurt met al die klachten over bedrog bij de Ombudsdienst Verzekeringen.
+++
Mondelinge vraag van kamerlid Ann Vanheste aan Minister Peeters, minister van Werk, Economie en Consumenten met houding verzekeringsinstellingen bij terugbetaling schadegevallen.
Geachte Minister,
In de panoramareportage van 21 mei ’15 kon men de verhalen volgen van 3 slachtoffers van verkeersongevallen. Alle drie hadden ze schade opgelopen die niet gemakkelijk vast te stellen was en in alle drie de gevallen deden de verzekeringen hun uiterste best om geen schade te zien of de schade niet te linken aan het ongeval. De reportage focust verder op problemen die zich voor doen in de rechtszaal, maar eigenlijk zou het zo ver niet hoeven te komen als de verzekeringsinstellingen een andere ingesteldheid zouden aannemen.
De slachtoffers zijn, heel begrijpelijk, al onder de indruk van hun ongeluk, het laatste wat ze nodig hebben is een verzekeringsinstelling die druk op hen uitoefent om hun schade te minimaliseren of weg te wuiven. Wanneer men er onderling niet uitkomt stapt men naar de rechtbank, waar de slachtoffers overdonderd worden met medische en juridisch jargon.
Eens de bal aan het rollen gaat stapelen de kosten zich op en duurt het ontzettend lang alvorens er een uitspraak komt. Hier heeft geen enkel slachtoffer baat bij.
Zo lang moet het slachtoffer zelf instaan voor de kosten van de behandeling. Wie neemt het op voor het slachtoffer?
Minister, ik vind dat wij hier een einde aan moeten stellen. Slachtoffers zouden vanaf het begin correcte, volledige en in een begrijpbare taal een overzicht moeten krijgen van hun opties en rechten en plichten. Het slachtoffer zou moeten op elk moment, na elk onderzoek het recht hebben om geïnformeerd te worden en dat in een begrijpbare taal. Daarnaast zou een grondigere analyse en betere bijstand tijdens de fase van de minnelijke schikking voor beide partijen een snellere en goedkopere manier zijn om de zaak af te sluiten. Ik zie hier een belangrijke taak weg gelegd voor de verzekeringsinstellingen.
Minister,
Gaat u akkoord met het feit dat verzekeringsinstellingen op een correctere manier zouden moeten omgaan met de slachtoffers van ongevallen met al dan niet zichtbare schade?
Bent u bereid een brochure te laten ontwikkelen die verdeeld zou kunnen worden via verzekeringsinstellingen over de rechten en plichten van slachtoffers?
Ziet u de mogelijkheid om verzekeringsinstellingen te verplichten na elk onderzoek een motivering met conclusies en gevolgen in begrijpelijke taal over te laten maken aan de betrokken partijen?
Ann Vanheste
Antwoord minister Peeters:
2.02 Minister Kris Peeters: Mevrouw Vanheste, ik treed u bij dat slachtoffers van verkeersschade op een correcte en vooral humane manier moeten worden behandeld.
De verzekeringsondernemingen en verzekeringstussenpersonen zijn onderworpen aan twee soorten gedragsregels. Enerzijds zijn er de wettelijke omschreven gedragsregels, anderzijds zijn er de gedragsregels die op sectorniveau worden afgesproken.
Wat de wettelijke omschreven gedragsregels betreft, verwijs ik naar de gedragsregels ter bescherming van de verzekeringsnemers. Zo moeten verzekeringsondernemingen en hun tussenpersonen hun klanten voldoende precontractuele informatie bezorgen, op een correcte, duidelijke en niet-misleidende manier met hun klanten communiceren, erop toezien dat de aangeboden overeenkomsten bij de verlangens en behoeften van hun klanten aansluiten en zich op een loyale, billijke en professionele wijze inzetten voor de belangen van hun klanten.
Wat de sectorale gedragsregels betreft, hebben de verzekeringsondernemingen en hun beroepsorganisaties inspanningen geleverd om slachtoffers van ongevallen met lichamelijke schade op een correcte wijze tegemoet te komen. In dat kader hebben de verzekeringsondernemingen met betrekking tot de vergoeding van lichamelijke schade een aantal gedragscodes aangenomen. Meer bepaald werden de gedragsregels over de schaderegeling uitgebreid met betrekking tot de omgang met slachtoffers van zware ongevallen, werden gedragsregels over de schaderegeling aangaande verongelukte kinderen uitgewerkt en deden zij aanbevelingen wat de schaderegeling in haar geheel betreft.
Er bestaat eveneens een gelijkaardige gedragscode met betrekking tot de rechtsbijstandsverzekering, die zeer gedetailleerd voorschrijft hoe de verzekeraar de informatie, het advies en de communicatie moet behandelen, wanneer zijn rechtsbijstandsverzekerde slachtoffer is van een zwaar letselongeval.
De gedragscodes zijn te raadplegen door het publiek op de website van Assuralia. Zij hebben een bindende kracht ten opzichte van alle leden-verzekeringsondernemingen van Assuralia. Indien een slachtoffer niet werd behandeld volgens die regels, kunnen zij een klacht indienen bij de ombudsman van de verzekeringen, die in het belang van de slachtoffers kan optreden bij de verzekeringsondernemingen.
Uiteraard kan de omgang met slachtoffers steeds worden geoptimaliseerd. De bredere bekendmaking van de initiatieven van de sector kan hierbij zeker worden bekeken. In de eerste plaats denk ik hierbij aan de website van de FOD Economie en van de FSMA, waarbij een link naar de gedragscode kan worden gecreëerd en tevens de nodige uitleg kan worden gegeven omtrent de procedure bij de ombudsman van de verzekeringen.
Ten slotte zal ik aan Assuralia vragen om na te gaan hoe de verzekeringsondernemingen zelf meer zichtbaarheid kunnen geven aan de bestaande regeling.
Ik kan u ook nog meegeven dat de gedragsregels zelf al een uitgebreid gamma aan verplichtingen bevatten omtrent de tijdige en duidelijke motivering van het onderzoek en de mededeling hiervan aan het slachtoffer.
Tot slot wil ik duidelijk stellen dat gedragscodes, waartoe de ondernemingen zich hebben verbonden, moeten worden nageleefd. Ik richt mij tot Assuralia en geef opdracht aan de administratie om de toepassing van de code grondig te analyseren. Codes zijn goed, zeker wanneer daarin veel is opgenomen, maar ze moeten ook in de praktijk worden toegepast. Ik zal erop aandringen dat dat effectief gebeurt.
12.03 Ann Vanheste (sp.a): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik ben heel blij dat wij dezelfde mening zijn toegedaan en dat u inlichtingen zult inwinnen bij Assuralia.
Ik wil enkel nog meegeven dat het soms moeilijk is voor de slachtoffers. Zij kennen niet altijd hun rechten en het is voor hen niet altijd even duidelijk. Bovendien zijn slachtoffers, wanneer ze gewond zijn geraakt, vaak niet zo mondig, waardoor mensen uit het vak hun gemakkelijk de mond kunnen snoeren.
Ik hoop dat u de koe bij de horens vat.
