Stefaan Decorte en Johan Baeke: samen maken we van een TBI slachtoffer (weeral) een "narcistisc
Het is toch ongelooflijk hoeveel narcistische zwakbegaafden er in Vlaanderen rondlopen.
Al even verbazingwekkend is het feit dat deze narcisten na een ongeval 'toevallig' allemaal de symptomen hebben van diffuse axonale schade, frontaal hersenletsel, frontale dementie, edm..
En nog groter is het toeval dat al die narcistische zwakbegaafden bij Decorte, Baeke, Liessens, Dillen & co terecht komen. En na hun bezoekje aan deze heren zonder hulp, behandeling, schadevergoeding naar huis gestuurd worden door de verzekeringen en koopbare gerechtsdeskundigen.
Hier nog een schoolvoorbeeld van hoe het verzekeringsbedrog werkt.
Een slachtoffer van een nochtans banaal lijkend arbeidsongeval loopt ernstig hersenletsel op met diffuse axonale schade en wordt definitief arbeidsongeschikt.
De verzekeringsmaatschappij kijkt aan tegen 60 à 80 % blijvende invaliditeit want er is ook hypofyseletsel vastgesteld en 100 % arbeidsongeschiktheid. We hebben het dus, gelet de leeftijd van het slachtoffer, over een schadevergoeding van ruim 1 miljoen euro.
De verzekeringsmaatschappij wil deze niet betalen en trekt naar de rechtbank (dossiers komen nooit op de rechtbank terecht omdat slachtoffers moeilijk doen, steeds omdat verzekeringsmaatschappijen niet willen betalen).
De gerechtsdeskundige, die weet wat doen in geval van te dure letsels, stuurt het slachtoffer door naar Johan Baeke.
Maar zelfs Johan Baeke durft het niet goed aan om zijn naam te zetten onder een 'simulatie aggravatie' besluit want het is echt wel duidelijk dat het hier hersenletsel betreft, dat weet hij ook.
Het verslag van Johan Baeke stelt :
"de discrepantie en de disproportie moeten in een medicolegaal kader uiteraard doen denken aan MALIGNERING (dwz : liegen). Maar het dient gezegd dat we in ons klinisch onderzoek geen overtuigende aanwijzingen in die richting vonden. We vroegen de heer S. Decorte om de cognitieve klachten objectief te toesten, met speciale aandacht voor malignering."
In gewone mensentaal komt dit neer op :
Ik heb mijn gebruikelijke onderzoeken uitgevoerd, die nochtans bedoeld zijn om 'bedrog' te kunnen bewijzen. Maar zelfs met mijn (niet eens erkende) onderzoeken, vind ik geen bewijzen dat dit slachtoffer liegt. Nochtans, gelet op de ernst van de klachten van het slachtoffer, is het voor de verzekeringen noodzakelijk dat er tot malignering besloten wordt. Maar met de beste wil van de wereld durf ik dit niet op papier zetten. Dus ga ik het dossier doorschuiven naar Stefaan Decorte, die misschien wat meer zijn nek durft uitsteken en misschien toch durft op papier te zetten dat het slachtoffer liegt. Ik zal hem alvast op goede weg zetten door in zijn opdracht te schrijven dat hij speciale aandacht moet schenken aan malignering. Dan weet hij wat doen. En ik was mijn handen in onschuld.
En Johan Baeke heeft een goede keuze gemaakt : Stefaan Decorte steekt inderdaad inderdaad wat verder zijn nek uit.
Het verslag van Stefaan Decorte stelt :
"als we datgene wat zich hier afspeelt een naam moeten geven, dan moeten we toch gaan zoeken in de richting van aggravatie en simulatie en zal men de context hiervoor moeten zoeken in de richting van wat we klinisch vermoedden en wat door het op tot heden uitvoerbare onderzoek bevestigd, dat het hier om een narcistische zwakbegaafde (...) gaat, bij wie het werk van (...) de ijdelheid streelde. Ook een gevoel van eigenwaarde gaf, terwijl het werk eigenlijk ook op en voorbij de maximale mogelijkheden belastte. Het is niet onwaarschijnlijk dat er een vlucht is in de ziekte, op een moment dat dit ook contextueeel mogelijk wordt gemaakt. De neuropsychologische bevindingen zijn aggravatie en simulatie. Er kan dan ook betoogd worden dat de huidige toestand niet als een gevolg van het doorgemaakte arbeidsongeval kan beschouwd worden.
In gewone mensentaal komt dit neer op :
Ik heb goed begrepen dat ik moet besluiten tot liegen en overdrijven. Ik ga er de volgende draai aan geven : de job was eigenlijk te zwaar voor het slachtoffer en het arbeidsongeval wordt door het slachtoffer als een excuus misbruikt om niet meer te hoeven werken.
Noteer hierbij ook : "wat we klinisch vermoedden" : dwz : ons PERSOONLIJK oordeel op basis van wat we ZIEN bij de persoon (of willen zien zoals het het beste past in het kraam van onze broodheren: de verzekeringen).
Het resultaat: het slachtoffer kreeg bijkomende klachten, de gezondheid ging achteruit, armoede, onnodige pijn, ... doordat het geen toegang kreeg tot de nodige hulp door derden en aangepaste behandeling.
DEZE 2 CRIMINELEN MOETEN VERBODEN WORDEN OM NOG MENSEN TE 'ONDERZOEKEN'.
