Carrière om zeep, leven om zeep - whoops foutje van de rechtbank
Ander verhaal, andere context, maar dezelfde gevolgen. In dit verhaal had de rechtbank het vooroordeel dat deze man schuldig was aan moord. De feiten die aantoonden dat hij onschuldig was, werden genegeerd. Valse verklaringen worden opgesteld. 10 jaar later wordt erkend dat de man de waarheid sprak. Maar hij is 10 jaar van zijn leven kwijt.
Het scenario is identiek bij verkeersslachtoffers met 'onzichtbare letsels'. Het vooroordeel leeft dat ze liegen, overdrijven, zoeken te profiteren. Bewijzen die de letsels aantonen, worden bewust genegeerd. Valse medische verslagen worden opgesteld. Maar hier erkent niemand na 10 jaar dat de verkeersslachtoffers de waarheid spraken. Het onderwerp is taboe. De mensen betalen de prijs.
+++
Tien jaar geleden zag profvoetballer Ismail Ayaz (30) een miljoenencontract door zijn neus geboord toen de politie hem oppakte als verdachte in een eremoord. Vandaag wacht het voormalig toptalent van PSV nog altijd op eerherstel. En op een schadevergoeding. 'Ze hebben mijn voetbalcarrière om zeep geholpen en nog houdt het niet op. Die lijdensweg moet stoppen.'
Ismail Ayaz was als voetballer een absoluut toptalent dat in 2001 op de drempel van een schitterende carrière stond: jeugdopleiding bij PSV, jeugdspeler van het jaar, een profcontract bij Fortuna Sittard, topscorer bij VV Eindhoven, lucratieve buitenlandse aanbiedingen, ... 'Het geluk lachte mij toe. In alle opzichten', zegt hij. 'Ik had een huis gekocht in Sittard en ik was vier maanden getrouwd. Ik moest gek zijn om dat allemaal op het spel te zetten.' Maar toen werd hij opgepakt in het moordonderzoek op playboy Wilfried Hauben. De 32-jarige Genkenaar werd op 23 april 2001 met een ijzeren staaf het hoofd ingeslagen toen hij zijn BMW in de garage wilde parkeren. 'De politie vond in zijn gsm het nummer van mijn jongere zus', zegt Ismail. 'Zij was blijkbaar een van zijn vele liefjes, maar dat wisten we niet.' Eerwraak Voor de politie was de zaak echter zo klaar als een klontje: het ging om een geval van eerwraak. Hauben was door de familie Ayaz vermoord om de naam van de familie te zuiveren. En dus verdween ook vader Ayaz voor een paar maanden achter de tralies. 'Ze dachten waarschijnlijk dat we Turken uit de bergen waren die nog in de middeleeuwen leefden', zegt Ismail schamper. 'Maar mijn vader heeft hier in de mijnen gewerkt. We zijn verwesterde Turken, die niets te maken hebben met zulke barbaarse tradities. Trouwens, bij eerwraak worden zowel de vrouw als haar minnaar vermoord. Waarom werd mijn zus dan niet gestraft?' Volgens Ismail staarde de politie zich blind op die piste. 'En daarna hebben ze naar bewijzen gezocht: ze vonden een staaf die als moordwapen gediend kon hebben, de echtgenote van Hauben verklaarde dat ze me zes dagen na de moord in de buurt zag lopen en ze vonden een medegevangene die beweerde dat ik de moord bekend had. Dat sloeg nergens op: alle DNA-proeven waren negatief, de leugentest pleitte mij vrij, die medegevangene was totaal onbetrouwbaar en die vrouw beschreef me totaal verkeerd.' Nergens aan de bak Na goed vijf maanden kwam Ismail een eerste keer vrij, maar een jaar later werd hij met veel vertoon weer opgepakt. 'Ik was met Eindhoven op stage in Lanaken toen de politie mij in alle vroegte in de boeien sloeg. Voor het oog van mijn trainer en medespelers. Ze hadden wellicht gewacht tot ik nog eens op Belgische bodem was.' Op dat moment lag er bij zijn manager een contract klaar van vier miljoen euro bij het Turkse Ankara. 'Ik hoefde maar te tekenen. Maar toen ik drie maanden later vrijkwam, kon ik daar naar fluiten. Ik heb mijn lopende verbintenis bij Eindhoven nog uitgediend, maar daarna kwam ik nergens meer aan de bak.' Er was nochtans nog wel interesse. 'Maar de onderhandelingen strandden altijd op die moordzaak. Hoe zit dat? Hangt dat nog altijd boven je hoofd? Oei, dan stopt het hier, want we moeten aan ons imago denken. Zo ging dat altijd. Of ze twijfelden aan mijn onschuld.Hij is nu al twee keer aangehouden, dat doen ze toch niet voor niks? hoorde je dan. Ik begrijp dat wel, maar wat kon ik daar tegen inbrengen?' Mysterie En intussen bleef de zaak maar aanslepen, nu al tien jaar lang. Advocate Katrien Van der Straeten kan de brieven niet meer tellen die ze naar de onderzoeksrechter en het parket schreef. 'Het parket heeft vorig jaar zelf gevraagd om Ismail buiten vervolging te stellen', zegt ze. 'Sindsdien wachten we op een datum voor de raadkamer. Maar er komt weeral geen schot in de zaak. Het is een mysterie waarom de zaak blijft aanslepen.' Ook gisteren was op het Tongerse parket niemand bereikbaar. 'Telkens als ik voor de raadkamer moest verschijnen, werd de zaak verdaagd omdat er zogezegd weer een nieuw element opgedoken was', zegt Ismail. 'Maar wat die nieuwe elementen waren, daar hadden we het raden naar. Nooit werd ik nog herverhoord, men is de zaak gewoon aan het rekken. Ze hebben al alles kapotgemaakt. Wat willen ze nog meer bereiken? Ik weet het echt niet.' Depressie Intussen kreeg Ismail het steeds moeilijker om het hoofd boven water te houden. Zijn carrière mocht hij vergeten, bij andere werkgevers lachten ze eens als hij zei dat hij vroeger profvoetballer was. En tot overmaat van ramp raakte hij betrokken in een drugszaak. 'Ik ben twee jaar op de dool geweest', zegt hij. 'Ik had geen werk, ik kon mijn huis niet langer afbetalen en ik viel in een zware depressie. Mijn echtgenote ook. Doodziek werd ze ervan. Ze is in de psychiatrie beland, verloor achttien kilo en kon amper nog praten en lopen. Een levend lijk was het.' Die schulden hangen trouwens nog altijd als een strop rond zijn nek. 'Maar ik probeer opnieuw uit de put te kruipen. Mijn vrouw wil dat ik mijn trainersdiploma haal. Dat probeer ik nu. Maar ook als ik slaag, zal die verdenking blijven wegen. Want wie zal me nog willen? Tien jaar geleden kon ik groot GELD VERDIENEN, maar nu moet ik van nul herbeginnen. Ik leef van dag tot dag: de ene keer zie ik het weer zitten, maar 's anderendaags zie ik geen perspectief meer.' Zichen-Zussen-Bolder Ayaz speelt nu bij eerste provincialer Zichen-Zussen-Bolder. Meer voor het plezier dan voor het geld. 'Ik wil dat mijn naam eindelijk gezuiverd wordt', zegt hij. 'Ik wil weer een normaal leven en een toekomst.' Aan een schadevergoeding denkt hij nu nog niet. 'De tien jaar die ze me afgenomen hebben, kan je niet goedmaken met geld. Mijn hele voetbalcarrière hebben ze in de grond geboord.'
