Torsing, hersenletsel en ruggenmergschudding maar 0 euro schadevergoeding dankzij AXA en tandem Lies
Het probleem is dat in mijn geval bv.
Dokter Alexander d'Heer (raadsgeneesheer arbeidsongevallenverzekering Winterthur-Axa) al sinds 3 maanden na het ongeval liegt over de lichamelijke beperkingen die ik overhield aan het wegwerkongeval van 25 sept. 2002.
(Ter info: tijdens het wegwerkongeval van sept. 2002, liep ik volgens specialiste,
behandelende artsen,...: een zware torsing-whiplash, een hersenletsel en (volgens mijn toenmalige arts) ook een ruggemergschudding op.)
(d'Heer was ook aanwezig op een zitting van de gemeenrechtprocedure. En is daar gaan rechtstaan (is redelijk groot van postuur) en heeft luid geroepen: "Ik heb haar gezien 3 maanden na het ongeval en ze had NIETS." )
Daarna volgt vooral de gerechtsexpert aangesteld door de arbeidsrechtbank, J.L. Liessens. Zijn verslagen staan bomvol fouten en hij verdraait alles zodat van een onafhankelijk verslag maar moeilijk sprake kan zijn.
(Zo schreef mijn vorige advocaat in schriftelijke opmerkingen op het 2de expertiseverslag van Liessens, dat "geen enkele behandelende kinesist, geneesheer,... ooit gezegd heeft dat ik psychische problemen had en dat de fysische klachten zeer gemakkelijk vast te stellen waren". Liessens heeft hiervan gemaakt "de pschychische klachten waren zeer gemakkelijk vast te stellen". Vervolgens hebben zowel de Arbeidsrechtbank als het Arbeidshof deze
"opzettelijke" fout overgenomen in hun vonnissen. En dit ondanks het feit dat mijn advocaat hier schriftelijk een opmerking over had ingediend.)
Deze Liessens, werkt vaak in combine (informatie van andere verkeersslachtoffers die gelijkaardige "bewerkte" verslagen hebben ontvangen van deze 2 heren) met Chris Dillen.
Indien je voldoende attesten hebt van specialisten, professoren,... die de lichamelijke blijvende hinder linken aan de letsels opgelopen tijdens het (verkeers)-ongeval, dan wordt Dillen vaak opgetrommeld. Dillen maakt immers verslagen -conclusies eigenlijk- op vraag op (van de verzekering). Alles wat in tegenspraak is met Dillen's foutieve conclusie (want op bevel van verzekering) wordt dan verdraaid of weggelaten in zijn verslag. (Maar bij mij bv. heeft hij zijn werk niet
helemaal goed gedaan. Ben alles gaan opzoeken en uitpluisen en heb heel veel
tegenstrijdigheden gevonden...)
Dillen beweert dat ik mij inbeeld dat bv. mijn nek-rug kraakt, dat mijn spieren verkrampen, dat mijn nek-rugwervels verspringen,...
Hij beweert dat ik mij dat inbeeld om aandacht te vragen. En hij zegt dat deze "ingebeelde" klachten niets met het ongeval te maken hebben en al bestonden voor het ongeval.
Nu is het zo dat zelfs mensen die niets van de nek-rug kennen mijn nek-rug horen kraken, kunnen vaststellen dat mijn spieren verkrampen en dat mijn nek-rugwervels verspringen,... Ook heeft Dillen mij nooit voor het ongeval gezien.
Ik heb al deze klachten ook nooit gehad voor het ongeval (van sept. 2002).
Nog meer, volgens de psych. testen bij Dillen is mijn "need for affection" volledig binnen de normale grenzen.
Als je kijkt naar zijn conclusie en de rest van het verslag, dan staat dat dan ook VOL tegenstellingen.
Het verslag van Dillen vormt de enige motivering voor de conclusie van Liessens.
Je stapt dan naar de arbeidsrechtbank, vervolgens het Arbeidshof, met vele (schriftelijke) opmerkingen op de verslagen van Liessens en Dillen.
En wat doen deze.
1: arbeidsrechtbank geeft me gelijk.
Vervolgens geven ze Liessens opdracht om zijn conclusie te motiveren.
2: Liessens stapt naar Dillen voor motiveringsverslag.
Ik dien hierop vele opmerkingen, andere verslagen in,...
3) Arbeidsrechtbank stapt naar Liessens en Dillen met deze opmerkingen, verslagen,... en deze 2 laatsten zeggen hun dat "er niets nieuws" tussen staat. En vervolgens neemt de arbeidsrechtbank dit oordeel van Liessens en Dillen gewoon over.
4) Ik stap naar Arbeidshof met bijkomende opmerkingen, nieuw verslag van een specialist (zie bijlage voor uitgetypte versie),... Opnieuw legt men dit voor aan Liessens en Dillen. Deze 2 laatsten zeggen opnieuw: "Er is niets nieuws". En het arbeidshof volgt blindelings Liessens en Dillen, 2 gekende verzekeringsartsen.
Nu zegt het Arbeidshof dat ik 320,65€ moet betalen voor kosten aan het Arbeidshof. (Axa heeft de kosten voor hun advocaat zelfs nooit ingediend.)
Terwijl ik mijn kosten voor herstel zelfs niet verder kan betalen.
Bovendien is er eind juni 2011 opnieuw een idioot achterin mijn wagen gereden.
Verzekering tegenpartij= Touring. Na enkele maanden ben ik te weten gekomen dat
Touring= Axa. En nu zegt Axa: Je krijgt ongeveer 600€ voor het 2de ongeval, want er was het eerste. Maar van het ongeval in sept. 2002 hebben ze gezegd dat ik geen enkel restletsel had...
(Heb nog steeds geen eurocent gezien, omdat ik het blad van Axa waarop staat dat ik verder niets meer zal indienen van (medische en andere) kosten, niet wil ondertekenen...) Ik kan alleen niet opboksen tegen een corrupte verzekeringsmaatschappij, een corrupte rechtbank,...
De verzekering burgerlijke aansprakelijkheid bij lichamelijke letsels lijkt net een paraplusysteem. Je betaalt eigenlijk een verzekeringspremie zodat bij een eventueel ongeval de schade aan derden volledig vergoed zou worden. (De materiële schade is meestal geen enkel probleem.)
Maar wat betreft de lichamelijke letsels aan derden, betaal je voor het paraplu-systeem dat er op gebaseerd is om lichamelijke letsels niet of slecht heel miniem te moeten vergoeden.
Erelonen van de gerechts-, raadsgeneesheren en advocaten worden hierbij vooral betaald.
Het (vaak onschuldige) verkeersslachtoffers wordt -met opzet- zeer slecht behandeld en mag vaak bijna volledig (zeker op de zeer lange termijn) voor alle herstelkosten opdraaien...
Ik kan alleen niet opboksen tegen een corrupte verzekeringsmaatschappij, een corrupte rechtbank,...
Ik heb me ook al vaak afgevraagd waaraan ik al deze miserie verdiend heb... Ik heb het ongeval niet veroorzaakt, ik was niet in fout...
