Medische corruptie 'ernstiger vorm van criminaliteit' dan 'gewone misdaad'
Uitspraken van Prof dr Fijnaut in het NRC (1 oktober 2011) hebben geïnspireerd tot de invulling van de in dit stuk beschreven onderzoekslijn:
“Criminologie is van oudsher onderklassecriminologie. Gericht op gewone misdaad: vermogens-, gewelds-, zedendelicten. Ze gaat vaak voorbij aan veel ernstiger vormen van criminaliteit: georganiseerde misdaad en organisatiecriminaliteit. Legale bedrijven plegen organisatiecriminaliteit om de kosten te drukken en winsten te vergroten. Dat geldt in onze tijd nog sterker. Kijk wat er in de financiële sector is gebeurd.”
Wij moeten er wat aan doen, aan die organisatiecriminaliteit. Maar mogelijk niet via het strafrecht. Eerder door het bloot te stellen aan de openbaarheid, opdat we mensen de ogen ervoor zullen openen.
Door Transparancy International ben ik gevraagd als external reviewer op te treden voor het Nederlandse onderzoek naar het National Integrity Systeem. Uit dit zeer omvangrijke onderzoek (dat eens in de 10 jaar plaatsvindt) wordt duidelijk dat Nederland (in tegenstelling tot andere Europese landen) geneigd is alle beleidsinspanningen te richten op het bevorderen van integriteit, maar dat anti-corruptie-inspanningen node gemist worden. Grootschalige integriteitschendingen in de bouw- en vastgoedsector, bankenwereld en
maken duidelijk dat corruptie een maatschappelijk probleem vormt, waarbij alleen pro-integriteit inspanningen onvoldoende doeltreffend zijn. Vandaar dat de eerdere titel (Organisatie-integriteit) is verlaten en is vervangen door ‘corrumperend’. Dat duidt op de werking van grootschalige schendingen. Waar bevordering van integriteit dingen heel maakt, maken schendingen de dingen en de mensen stuk. Dat is de diepere betekenis van corrumperen: verval.
Dr. Alex Straathof, lector Management van Cultuurverandering
Medewerker Close Watch Group Integriteit
