Advocaat getuigt: ik neem zelfs geen dossiers meer aan waarin sprake is van 'onzichtbare' letsels tg
"Ik heb mij jarenlang proberen in te zetten voor mijn cliënten. Het is enorm frustrerend en ontgoochelend om vast te stellen dat, een sterk medisch onderbouwd dossier ten spijt, mijn cliënten zelden of nooit de schadevergoeding bekomen waar ze recht op hebben. Als advocaat weet je al op voorhand, als er iemand bij je terecht komt met een depressie, whiplash, angststoornis, chronische hoofdpijnen, CVS, hypofyseletsel, kaakgewrichtsproblemen, rugpijn, noem maar op, deze mensen meestal met 1 tot 5 % naar huis gestuurd worden. Al hun argumenten, tests, verslagen, worden keer op keer op dubieuze manier van tafel geveegd. Wat moet je als advocaat op de duur nog aan je cliënten gaan vertellen ? Je weet dat je ze niets kan beloven. Het is roeien tegen de stroom van onwil in, jaar na jaar. Daarmee, ik neem zo geen dossiers meer aan, ik erger me er te veel aan. Ik neem enkel nog dossiers aan met zware breuken, verlammingen, verlies van een arm, been, oog. Daar is veel minder discussie rond. En die mensen krijgen tenminste nog iets - ook al moeten ze hier jarenlang voor wachten en blijft het ontoereikend. Als bvb een whiplash slachtoffer vandaag op je kantoor komt en vraagt: waaraan kan ik me verwachten ? Welke schadevergoeding zal ik krijgen ? - terwijl die mensen al maanden of jarenlang pijn hebben en het werk niet kunnen hervatten, dan moet je in alle eerlijkheid zeggen: 5.000 euro, of 10.000 euro, of 20.000 euro als je geluk hebt ... Ik kan het niet meer. Ik zeg dan aan die mensen dat ik het te druk heb. Ik krijg het niet meer over mijn hart om de mensen al op voorhand de moed te ontnemen."
