Voertuigschade-experten houden zelf intern "grote kuis"
Alhoewel bedrog bij (gerechtelijke) expertises in voertuigschade niet ons hoofdonderwerp is, toch een wetenswaardige reactie die we mochten ontvangen nav ons eerder artikel over voertuigschade experts.
"Tot voor enkele jaren geleden was het bedrog bij expertises voertuigschade wijd verbreid. Envelopjes die in de garage van hand wisselden onder het motto 'dat hebt u niet gezien hé', was gebruikelijk. Deze praktijken zijn links en rechts aan het licht gekomen, en de deskundigen die wel eerlijk werkten, zijn in stille opstand gekomen tegen hun collega's die het minder nauw namen met 'objectiviteit' en 'onafhankelijkheid'. Het bedrog van de (aanzienlijke !) minderheid tastte het imago van de hele sector aan. Tegelijk zijn er meer grote bureau's ontstaan, die verschillende auto-experts bundelen. Er zijn maw veel minder spelers op de markt nu, dan tevoren. De grote bureau's hebben de tendens om het spel eerlijker te spelen. Ze kunnen zich minder permitteren van bedrog beschuldigd te worden. Het risico is groter bij betrapping. Bij letselschade zien we, dat de gerechtsdeskundigen meestal alleen werken. Ze hebben dus geen enkele vorm van controle.
Anderzijds hebben de voertuigschadebureau's statistieken, waarin de gemiddelde prijzen staan per herstellingspost. Iedere auto-expert wordt gecontroleerd, of de bedragen die hij toekent, niet te ver boven die gemiddeldes uitsteken. Als bvb herstelling x gemiddeld 1.300 euro kost, en voertuigschade expert A hiervoor 1.500 euro toekent, dan zal hij voor het verschil van 200 euro op de vingers getikt worden. Voertuigschade experts die te vaak schade vergoeden 'boven het gemiddelde', worden niet meer gevraagd door de verzekeringsmaatschappijen. Het gevolg hiervan is, dat alle voertuigschade deskundigen aan de lage kant de schade begroten, en dat de verzekering dus de schade aan de lage kant vergoedt. Grote bureau's willen dat verzekeringen aan hen dossiers blijven doorsturen, dus ze 'motiveren' hun werknemers-voertuigschade experten om zich aan de (lage) tarieven in de statistieken te houden. Op deze manier worden de statistieken ook kunstmatig laag gehouden, en gemanipuleerd. De garages en de slachtoffers van een ongeval zijn er de dupe van.
Bij letselschade expertises is het bekend dat verzekeringsmaatschappijen hetzelfde principe willen toepassen: per soort letsel een vast % blijvende invaliditeit en een vast % blijvende arbeidsongeschiktheid vastleggen. 1 vinger kwijt, 1 % toekennen - ongeacht de situatie van een verkeersslachtoffer. Zwaar psychologisch trauma na een ongeval - max 3 % toekennen, ongeacht de situatie van een verkeersslachtoffer. Nekletsel - max 3 % toekennen, ongeacht de medische realiteit. Maar mensen zijn geen auto's natuurlijk. 2 mensen die bij eenzelfde ongeval betrokken zijn, kunnen totaal verschillend reageren op en (niet) genezen van het ongeval, ook al lopen ze vergelijkbare letsels op. Zo kom je tot grote discrepanties tussen de 'statistieken' van de verzekeringen en de realiteit van de verkeersslachtoffers. Ik vind dat het onderscheid tussen auto's en mensen opnieuw gemaakt moet worden. Evaluatie van voertuigschade gebeurt vandaag eerlijker dan 10 jaar geleden. Nu nog de letselschade ..."
