3 jaar tijd in USA om schadeclaim wegens whiplash in te dienen
We kregen het verhaal binnen van een 38-jarige HR Manager.
Deze dame had ongeveer 1,5 jaar geleden een auto-ongeval met whiplash. Ze had enkele weken last van nek- en hoofdpijn, maar de artsen zeiden haar dat dit "niet erg" was, te wijten was aan "spierspanningspijnen" vanuit de nek en dat dit "vanzelf zou verdwijnen". Het was druk op het werk, dus na enkele dagen hernam zij het werk. Ze vertrouwde op de artsen dat er niets ernstigs aan de hand was en ze diende geen medisch dossier in bij de verzekering. Behalve wat pijn, kon ze alles wat ze voor het ongeval ook kon: autorijden, lezen, spreken, bewegen. Het zou allemaal wel overwaaien met tijd, even wat rustiger aandoen.
Enkele maanden later kreeg zij hoe langer hoe meer hoofdpijn, kreeg ze problemen om zich te concentreren, had ze moeite om op het pc scherm te focussen, verdroeg ze steeds minder drukte en lawaai. Zelfs het rinkelen van de telefoon was er te veel aan. Ze werd snel irriteerbaar, begon dingen te vergeten, haar werktempo ging steeds trager en trager, ze was meer en meer verstrooid.
Ze consulteerde een arts, die de klachten weet aan "stress op het werk" en adviseerde om "het wat rustiger aan" te doen.
De dame in kwestie startte met vitamine supplementen, ging regelmatig naar de sauna, massage, in de hoop te 'ontstressen'. Niets hielp. Intussen bleef zij, zo goed en zo kwaad als zij kon, aan het werk. Ze kreeg steeds meer kritiek omdat haar werk slordig werd en zij de deadlines niet meer kon halen. Hoe meer ze haar best deed, hoe minder de dingen leken te lukken.
Tot ze op een ochtend niet meer uit haar bed geraakte. Een week lang bleef ze in bed liggen. Haar lichaam wilde totaal niet meer mee. "Een burn-out", zo oordeelde de arts. De dame was ruim 4 maanden arbeidsongeschikt. Na enkele weken het werk hervat te hebben, stortte ze opnieuw in. De klachten werden niet beter, maar integendeel, erger. Ze besloot om tijdelijk part time te gaan werken. Ook dit bleek niet haalbaar, en opnieuw stortte de dame helemaal in.
Toen begon er een belletje te rinkelen, en maakte ze de link met het ongeval dat ze enkele maanden eerder gehad had. Ze kwam te weten dat mensen met een chronische whiplash vaak een hersenletsel oplopen. Ze liet een q-EEG uitvoeren, die dit hersenletsel bevestigde. Hersentrauma geneest het snelste als er binnen de eerste 3 tot 6 maanden een passende behandeling en de nodige rust gegeven wordt. Hersentrauma dat langer dan een jaar onbehandeld is, wordt verondersteld blijvend te zijn.
In overleg met haar werkgever, werd besloten om de arbeidsovereenkomst in onderling overleg te verbreken. Het was duidelijk dat haar herstel lang zou duren en op het werk zaten ze vast, hadden ze nood aan een full time HR Manager. De dame in kwestie kwam terecht op ziekte-uitkering.
Haar netto loon (2.800 euro) zag zij ruim gehalveerd worden tot zo'n 1.200 - 1.300 euro. De lening voor haar huis bleef nochtans gelijk: 900 euro/maand. Haar bedrijfswagen, gsm, laptop met gratis internet, maaltijdcheques, ... diende ze in te leveren. Deze kosten moesten nu ook met de ziekte uitkering betaald worden. Het ligt voor de hand dat dit niet mogelijk is. Bovendien moest zij nu poetshulp betalen, want de klachten werden geleidelijk aan erger en erger. De stress die dit creëert, maakt het genezingsproces des te moeilijker.
De HR Manager contacteerde haar verzekering om een schadeclaim in te dienen. Dit werd door de verzekering geweigerd, omdat het ongeval al meer dan een jaar geleden was. Nochtans weten verzekeringen maar al te goed dat klachten tgv chronische whiplash en/of hersenletsel zich meestal pas enkele maanden na het ongeval volop manifesteren. Ze verschuilen zich hierbij achter het argument : "wie zegt dat u na het auto ongeval niet gevallen bent of u elders pijn hebt gedaan ?".
Dat dit larie is, blijkt duidelijk uit het voorbeeld van Amerika: daar kunnen slachtoffers van een auto ongeval met whiplash tot 3 jaar na het ongeval een schadeclaim indienen. (lees hier) In Amerika zou het recht van deze dame op een schadevergoeding gerespecteerd worden. In België niet. Erg logisch is dat niet. De symptomen van een whiplash zijn wereldwijd dezelfde. De regels om schade vergoed te krijgen, zouden logischerwijze ook dezelfde moeten zijn.
Het is onzeker of deze dame volledig of gedeeltelijk zal kunnen genezen. Het is onzeker of zij later part time of full time aan de slag zal kunnen. Wel staat het vast, dat de gevolgen van het ongeval een dramatische invloed gehad hebben op haar leven. En dat de schade die zij tgv haar ongeval heeft, moet kunnen vergoed worden.
We roepen hierbij de politici op, om dringend werk te maken van een wettelijk kader dat de rechten van verkeersslachtoffers beter beschermd. Mensen moeten de mogelijkheid krijgen om een schadeclaim in te dienen op het moment dat de omvang van de letselschade duidelijk wordt. IEDEREEN heeft RECHT op een EERLIJKE vergoeding voor zijn of haar schade. Er bestaat geen ENKELE vorm van controle op de verzekeringsmaatschappijen, NIEMAND kan hen sancties opleggen in geval van misbruik. Zijzelf zullen hun manier van werken niet zomaar veranderen. De politici dienen de burgers beter te beschermen, tegen de willekeur van verzekeringen.
Aan alle mensen geven wij het advies om na een verkeersongeval ONMIDDELLIJK een medisch dossier te laten openen en de kleinste klachten te melden. Gaan zij vanzelf over, zoveel te beter. Worden de klachten erger, dan bent u tenminste beschermd, en komt u niet in de situatie van deze dame terecht.
