Geldbejag. 

Verzekeringsmaatschappijen zoeken winst te maken ten koste van mensenlevens. Zo ook alle partijen die royaal hun zakken vullen door dit verzekeringsbedrog mee te ondersteunen of toe te dekken.

 

Onwetendheid.

Slachtoffers van een ongeval hebben geen flauw idee in welk corruptiemechanisme ze belanden.

 

 

Onverschilligheid.

Verzekeringsbedrog is een ver-van-mijn-bed-show voor wie er niet mee te maken krijgt.

 

 

Belangenvermenging.

Het verzekeringsbedrog teert op vriendjespolitiek, eigenbelang en verwevenheid van politiek, magistratuur, onderwijs en economie. 

 

 

Onverantwoordelijkheid.

Niemand neemt verantwoordelijkheid voor het verzekeringsbedrog. Iedereen schuift de bal door naar een ander.

 

 

Gebrekkig wettelijk kader.

Er bestaan wetten. Maar ze zijn te vaag en te beperkt. Concrete wetgeving is noodzakelijk.

 

 

Gebrek aan controle.

Zonder enige vorm van controle blijft de wet dode letter. 

 

 

Gebrek aan sancties.

Wie de wet overtreedt, krijgt geen sanctie. Zware sancties in geval van medische corruptie zijn noodzakelijk. Dit geldt niet alleen voor ongevallen maar ook voor medische fouten.

 

 

Onwil.

Er leeft een grote onwil om het verzekeringsbedrog diepgaand te laten onderzoeken en om de nodige maatregelen te nemen die de medische corruptie in justitie aan banden leggen.